Erik Gundersen
![]() | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kariera seniorska | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Erik Gundersen (ur. 8 października 1959 w Esbjergu) – duński żużlowiec.
Czterokrotny medalista indywidualnych mistrzostw świata: trzykrotnie złoty (Göteborg 1984, Bradford 1985, Vojens 1988) oraz srebrny (Amsterdam 1987). Dziewięciokrotny medalista drużynowych mistrzostw świata: siedmiokrotnie złoty (1981, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988) oraz dwukrotnie srebrny (1982, 1989). Siedmiokrotny medalista mistrzostw świata par: pięciokrotnie złoty (1985, 1986, 1987, 1988, 1989), srebrny (1984) oraz brązowy (1983). Dwukrotny złoty medalista indywidualnych mistrzostw świata na długim torze (Herxheim 1984, Pfarrkirchen 1986). Dziesięciokrotny medalista indywidualnych mistrzostw Danii: pięciokrotnie złoty (1983, 1984, 1985, 1986, 1989), czterokrotnie srebrny (1980, 1982, 1987, 1988) oraz brązowy (1978). Złoty medalista młodzieżowych indywidualnych mistrzostw Danii (1977).
Podczas pierwszego wyścigu finału DMŚ 1989 w Bradford uległ wypadkowi, który zakończył jego karierę. Tuż po starcie, na prowadzącego i lekko zwalniającego przy wyjściu z łuku Gundersena wpadli jadący tuż za nim Amerykanin Lance King i Szwed Jimmy Nilsen, wywracając go. Chwilę później motocyklem uderzył go jeszcze jadący za całą trójką Anglik Simon Cross. Duńczyk doznał złamania kręgosłupa na wysokości szyi. Jako jeden z nielicznych porusza się na własnych nogach, w przeciwieństwie do innych zawodników, których kontuzje kręgosłupa okaleczyły trwale (np. Per Jonsson). Po zakończeniu kariery został na pewien czas trenerem duńskiej kadry. Obecnie jest trenerem kadry duńskich żużlowców w kategorii do 85 cm.
Osiągnięcia
Indywidualne Mistrzostwa Świata
- 1981 –
Londyn – 4. miejsce – 11 pkt → wyniki
- 1983 –
Norden – 4. miejsce – 10 pkt → wyniki
- 1984 –
Göteborg – 1. miejsce – 14 pkt → wyniki
- 1985 –
Bradford – 1. miejsce – 13+3 pkt → wyniki
- 1986 –
Chorzów – 10. miejsce – 7 pkt → wyniki
- 1987 –
Amsterdam – 2. miejsce – 24+3 pkt → wyniki
- 1988 –
Vojens – 1. miejsce – 14+3 pkt → wyniki
- 1989 –
Monachium – 4. miejsce – 11 pkt → wyniki
Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów
- 1981 –
Olching – 1. miejsce – 9 pkt → wyniki
- 1982 –
Londyn – 2. miejsce – 7 pkt → wyniki
- 1983 –
Londyn – 1. miejsce – 12 pkt → wyniki
- 1984 –
Leszno – 1. miejsce – 12 pkt → wyniki
- 1985 –
Long Beach – 1. miejsce – 10 pkt → wyniki
- 1986 –
Göteborg,
Vojens,
Bradford – 1. miejsce – 33 pkt → wyniki
- 1987 –
Fredericia,
Coventry,
Praga – 1. miejsce – 33 pkt → wyniki
- 1988 –
Long Beach – 1. miejsce – 8 pkt → wyniki
- 1989 –
Bradford – 2. miejsce – 0 pkt → wyniki
- 1983 –
Göteborg – 3. miejsce – 8 pkt → wyniki
- 1984 –
Lonigo – 2. miejsce – 10 pkt → wyniki
- 1985 –
Rybnik – 1. miejsce – 16 pkt → wyniki
- 1986 –
Pocking – 1. miejsce – 19 pkt → wyniki
- 1987 –
Pardubice – 1. miejsce – 26 pkt → wyniki
- 1988 –
Bradford – 1. miejsce – 17 pkt → wyniki
- 1989 –
Leszno – 1. miejsce – 20 pkt → wyniki
Indywidualne Mistrzostwa Świata na długim torze
- 1984 –
Herxheim bei Landau/Pfalz – 1. miejsce – 23 pkt → wyniki
- 1986 –
Pfarrkirchen – 1. miejsce – 25 pkt → wyniki
- 1987 –
Mühldorf – 7. miejsce – 10 pkt → wyniki
Indywidualne Mistrzostwa Danii
- 1978 – 3. miejsce → wyniki
- 1980 – Fjelsted – 2. miejsce – 13 pkt → wyniki
- 1981 – Vojens – 4. miejsce – 10 pkt → wyniki
- 1982 – 2. miejsce → wyniki
- 1983 – Hillerød – 1. miejsce – 15 pkt → wyniki
- 1984 – Brovst – 1. miejsce – 13+3 pkt → wyniki
- 1985 – Fredericia – 1. miejsce – 15 pkt → wyniki
- 1986 – Randers – 1. miejsce – 14 pkt → wyniki
- 1987 – 2. miejsce → wyniki
- 1988 – Brovst – 2. miejsce – 13 pkt → wyniki
- 1989 – Slangerup – 1. miejsce – 15 pkt → wyniki
Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Danii
- 1977 – 1. miejsce → wyniki
Bibliografia
- Fatalna kraksa skończyła mu karierę. Stanął na nogi, skoczył ze spadochronem i szkoli swoich następców
- Cradley Heath Speedway Web Site, www.cradleyspeedway.co.uk [dostęp 2021-04-17] .
- Erik Gundersen, wwosbackup.proboards.com [dostęp 2021-04-17] .
Media użyte na tej stronie
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Finlandii
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Erik Gundersen. Speedway.