Erik Gustaf Boström
| ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 11 lutego 1842 Sztokholm | |
| Data i miejsce śmierci | 21 lutego 1907 Sztokholm | |
| Premier Szwecji | ||
| Okres działalności | od 10 lipca 1891 do 12 września 1900 | |
| Poprzednik | Gustaf Åkerhielm | |
| Następca | Fredrik von Otter | |
| Premier Szwecji | ||
| Okres działalności | od 5 lipca 1902 do 13 kwietnia 1905 | |
| Poprzednik | Fredrik von Otter | |
| Następca | Johan Ramstedt | |
Erik Gustaf Boström (ur. 11 lutego 1842 w Sztokholmie, zm. 21 lutego 1907 tamże) – szwedzki polityk.
Kariera
Był posiadaczem ziemskim, posłem do Riksdagu[1]. Początkowo należał do Partii Agrariuszy, po rozłamie w niej w 1888 został jednym z liderów Nowej Partii Agrariuszy. W 1891 po raz pierwszy stanął na czele rządu. Kierował gabinetem do 1900. Pełnił funkcje ministra finansów (1894-1895) i ministra spraw zagranicznych (1899)[2]. Udało mu się uregulować sprawę podatku gruntowego, przyczynił się również do powiększenia państwowej floty[3]. W latach 1896 i 1904 przedstawiał propozycje reformy prawa wyborczego[4], nie zyskały one jednak aprobaty parlamentu. W 1902 ponownie został premierem. Próbował rokować między politykami szwedzkimi a norweskimi, dążąc do utrzymania unii szwedzko-norweskiej. Gdy jego starania nie przyniosły rezultatu[5] złożył dymisję[6].
Przypisy
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 299–300.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 344.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 300.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 301.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 302.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 305.
