 | Erik Nilsson |
|
 |
| Data i miejsce urodzenia | 6 sierpnia 1916
Limhamn |
| Data śmierci | 9 września 1995 |
| Pozycja | obrońca |
| Kariera seniorska |
| Lata | Klub | Wyst. | Gole | | –1934 | Limhamns IF | | | | 1934–1953 | Malmö FF | 326 | (2) |
|
| Kariera reprezentacyjna |
| Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | | 1938–1952 |  Szwecja | 57 | (0) |
|
| Dorobek medalowy |
|
Erik Nilsson (ur. 6 sierpnia 1916, zm. 9 września 1995) – szwedzki piłkarz, obrońca. Brązowy medalista MŚ 1950. Długoletni zawodnik Malmö FF.
Nilsson jest jednym z zaledwie dwóch piłkarzy (drugim był Szwajcar Alfred Bickel), którzy w finałach mistrzostw świata grali przed i po II wojnie światowej. Jego pierwszym klubem był Limhamns IF, gdzie grał do 1934. W tym samym roku został graczem Malmö. W zespole tym spędził niemal 20 lat, karierę kończył w 1953 – w tym czasie rozegrał 600 spotkań, zdobywał tytuły mistrza kraju. W 1950 otrzymał nagrodę Guldbollen dla najlepszego szwedzkiego piłkarza.
W reprezentacji Szwecji w latach 1938–1952 zagrał 57 razy. Podczas MŚ 38 zagrał w jednym spotkaniu – przegranym z Brazylią meczu o brązowy medal. Dwanaście lat później był kapitanem zespołu, wystąpił we wszystkich pięciu meczach Szwecji. W 1948 wraz z kolegami został złotym medalistą igrzysk w Londynie, cztery lata później wywalczył brązowy medal olimpijski.
Bibliografia
.png)
