Erika Kirpu

Erika Kirpu
Ilustracja
Kirpu w 2015 roku
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1992
Moskwa

Wzrost

174 cm

Informacje klubowe
Klub

Tartu Kalev

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Estonia
Mistrzostwa świata
srebroKazań 2014szpada druż.
brązKazań 2014szpada ind.
złotoLipsk 2017szpada druż.
Mistrzostwa Europy
brązLegnano 2012szpada druż.
złotoZagrzeb 2013szpada druż.
srebroMontreux 2015szpada druż.
złotoToruń 2016szpada druż.
brązNowy Sad 2018szpada druż.
Igrzyska europejskie
srebroBaku 2015szpada druż.
brązBaku 2015szpada ind.

Erika Kirpu (ur. 22 czerwca 1992 w Moskwie) – estońska szpadzistka rosyjskiego pochodzenia.

Początki kariery

Jest córką szermierza Viktora Kirpu i Iriny Satanenko[1][2]. Urodziła się w Moskwie, a wychowała w Tartu[1]. Szermierkę zaczęła trenować pod okiem rodziców jako siedmiolatka[2][3]. W zawodach zaczęła startować w 2004 roku[2]. Początkowo reprezentowała klub SK Escrime, a od 2008 roku jest zawodniczką Tartu Kalev[4].

Osiągnięcia międzynarodowe

W 2012 roku wywalczyła brązowy medal mistrzostw Europy w zawodach drużynowych[5]. Rok później została mistrzynią Europy w zawodach drużynowych[6]. W 2014 zdobyła srebrny medal mistrzostw świata w zawodach drużynowych[7] i brązowy w zawodach indywidualnych[8]. Rok później wzięła udział w igrzyskach europejskich[9], na których ponownie wywalczyła srebrny medal w zawodach drużynowych[10] i brązowy w indywidualnych[11]. W tym samym roku została też srebrną medalistką mistrzostw Europy w zawodach drużynowych[12].

W 2016 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich, na których zajęła 12. miejsce w zawodach indywidualnych[13] oraz czwarte w zawodach drużynowych[14]. W tym samym roku zdobyła złoty medal mistrzostw Europy w zawodach drużynowych[15][16], a rok później została mistrzynią świata w zawodach drużynowych[17].

W 2018 roku zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy w zawodach drużynowych[18].

Osiągnięcia krajowe

Dziewięciokrotna medalistka mistrzostw Estonii w zawodach indywidualnych. W 2015 roku została mistrzynią kraju, w 2014, 2017, 2019 i 2020 roku – wicemistrzynią, a w 2010, 2011, 2012 i 2018 roku zdobyła brązowe medale[4][19]. W zawodach drużynowych mistrzynią Estonii została w roku 2008, 2009, 2015 i 2020, wicemistrzynią – w 2010, 2011 i 2013 roku, natomiast brązowe medale zdobywała w 2007 i 2012 roku[4].

W 2014 roku została uznana najlepszą sportsmenką roku w Estonii[20][21], a rok później zajęła trzecie miejsce[22]. Ponadto, była członkinią żeńskiej drużyny szpadzistek, która trzykrotnie zostawała drużyną roku w Estonii: w 2013[23], 2014[20][21] i 2017 roku[24].

Życie osobiste

Jej językiem ojczystym jest rosyjski[1], posługuje się także estońskim, angielskim i włoskim[2]. W 2014 roku ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Technicznym w Tallinnie[3]. W październiku 2016 roku przeprowadziła się do Mediolanu[25], gdzie mieszka wraz z partnerem, włoskim szermierzem Enrico Garozzo[2]. Jej trenerem został wówczas Andrea Candiani. W 2017 roku jej trenerem został Angelo Mazzoni[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Ursula Nõu: Erika Kirpu: lähim siht on olümpia, eraelu peab ootama (est.). Eesti Päevaleht, 2015-01-10. [dostęp 2021-05-06].
  2. ↑ a b c d e f KIRPU Erika (ang.). Międzynarodowa Federacja Szermiercza. [dostęp 2021-05-06].
  3. ↑ a b Kirpu, Erika (est.). Eesti Spordi Biograafiline Leksikon. [dostęp 2021-05-06].
  4. ↑ a b c Erika Kirpu (est.). Sport24. [dostęp 2021-05-06].
  5. ↑ 2012 European Championships – Senior Women Epee Team (ang.). Europejska Federacja Szermiercza. [dostęp 2021-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  6. ↑ Andres Vaher: Ajalugu! Võistkondlik kuld! (est.). Õhtuleht, 2013-06-22. [dostęp 2021-05-06].
  7. ↑ Eesti epeenaiskond võitis MM-ilt hõbemedalid (est.). Eesti Rahvusringhääling, 2014-07-23. [dostęp 2021-05-07].
  8. ↑ Erika Kirpu võitis MM-ilt pronksi (est.). Eesti Rahvusringhääling, 2014-07-20. [dostęp 2021-05-07].
  9. ↑ Kristjan Jaak Kangur: Euroopa mängudele sõidab 59 Eesti sportlast, lippu kannab Heiki Nabi (est.). Postimees, 2015-05-27. [dostęp 2021-05-07].
  10. ↑ Merili Luuk: Kolmas suurvõistlus ja kolmas hõbe (est.). Õhtuleht, 2015-06-27. [dostęp 2021-05-07].
  11. ↑ Merili Luuk: Erika Kirpu võitis Eestile teise pronksmedali (est.). Õhtuleht, 2015-06-23. [dostęp 2021-05-07].
  12. ↑ Women's, men's fencing teams take silvers at European Championships (ang.). Eesti Rahvusringhääling, 2015-06-09. [dostęp 2021-05-07].
  13. ↑ 2016 Summer Olympics – Fencing – Épée, Individual, Women (ang.). Olympedia. [dostęp 2021-05-06].
  14. ↑ 2016 Summer Olympics – Fencing – Épée, Team, Women (ang.). Olympedia. [dostęp 2021-05-06].
  15. ↑ Kadi Parts: Super! Eesti epeenaiskond krooniti Euroopa meistriks (est.). Postimees, 2016-06-25. [dostęp 2021-05-07].
  16. ↑ ELAGU, ELAGU, ELAGU! Eesti epeenaiskond tuli Poolas teistkordselt Euroopa meistriks! (est.). Delfi, 2016-06-25. [dostęp 2021-05-07].
  17. ↑ Aili Vahtla: Estonian women's épée team crowned world champions in Leipzig (ang.). Eesti Rahvusringhääling, 2017-07-27. [dostęp 2021-05-06].
  18. ↑ Viies medal! Eesti epeenaiskond võitis EMil pronksmedali (est.). Postimees, 2018-06-21. [dostęp 2021-05-07].
  19. ↑ Eesti meistrid (est.). Eesti Vehklemisliit. [dostęp 2021-05-07].
  20. ↑ a b Спортсменом года в Эстонии стал бегун Расмус Мяги (ros.). Postimees, 2014-12-28. [dostęp 2021-05-06].
  21. ↑ a b Eesti aasta sportlasteks valiti Rasmus Mägi ja Erika Kirpu, parimaks võistkonnaks epeenaiskond (est.). Delfi, 2014-12-27. [dostęp 2021-05-06].
  22. ↑ В Эстонии названы спортсмен и спортсменка 2015 года (ros.). Postimees, 2015-12-27. [dostęp 2021-05-06].
  23. ↑ Kadi Parts: Aasta võistkonnaks valitud epeenaiskond kinkis auhinna vehklemisliidule (est.). Postimees, 2013-12-27. [dostęp 2021-05-06].
  24. ↑ Epeenaiskond valiti Tänaku - Järveoja ees aasta võistkonnaks (est.). Eesti Rahvusringhääling, 2017-12-27. [dostęp 2021-05-06].
  25. ↑ Эрика Кирпу: «В какой-то момент против меня ополчилась половина Эстонии» (ros.). Федерация фехтования России, 2019-09-25. [dostęp 2021-05-06].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Closed Access logo alternative.svg
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.
Fencing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Fencing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Эрика Кирпу 1.JPG
Autor: EndUSSR, Licencja: CC BY-SA 4.0
Эрика Кирпу