Eris

Eris (także Eryda; gr. Ἔρις Eris, łac. Discordia) – w mitologii greckiej uskrzydlona bogini niezgody, chaosu i nieporządku; córka Nyks (Nocy). Według innej wersji córka Zeusa i Hery, bliźniacza siostra Aresa. Utożsamiana z rzymską boginią Dyskordią. Matka Ate i Dysnomii.

Posiadająca dwie manifestacje: groźną i łagodną: Niezgoda destrukcyjna, wywołująca wojny i Niezgoda twórcza, będąca duchem współzawodnictwa, pobudzająca do pilnego działania. Sprawiała, iż cieśla zazdrościł cieśli, iż każdy artysta zazdrościł innemu, a jednocześnie kochał własną pracę. Przedstawiana była jako uskrzydlona postać kobiety podobnie jak Irys.

Przybyła nieproszona na wesele Peleusa i Tetydy i rzucając między boginie jabłko z napisem „Dla Najpiękniejszej” sprowokowała pośrednio wojnę trojańską, ponieważ wywołało to spór między Herą, Ateną i Afrodytą, rozsądzony przez Parysa który wybrał Afrodytę.

Współcześnie do kultu Eris nawiązują dyskordianizm, Kościół SubGeniuszu i magia chaosu. Jest matką licznych pojęć abstrakcyjnych związanych w szczególności z okrucieństwem i śmiercią:

• Ponos (Trud),
• Limos (Głód),
• Algos (Ból),
• Fonos (Morderstwo),
• Lete (Zapomnienie),
• Horkos (Przysięga)
• Mache (Walka),
• Hysminai (Bitwa),
• Androktasiai (Zabójstwo)
• Neikea (Kłótnia)
• Pseudologoi (Kłamstwo)
• Amfilogiai (Spór)
• Dysnomia (Bezprawie, Anarchia)
• Ate (Ślepa głupota, Iluzja)

Zobacz też

• Harmonia

Bibliografia

• Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, wyd. Ossolineum, 1990
• Theoi Project (ang.)