Ernest Faltz
Ernest Faltz (ur. 1779 – zm. 1855) – urzędnik.
Służbę publiczną rozpoczął w sądownictwie pruskim w 1797. Kontynuował ją w Księstwie Warszawskim i Królestwie Kongresowym. W 1820 został deputowanym na Sejm z cyrkułu Kalisza. Wybierany do Sejmów 1825 i 1830 roku. Po wybuchu powstania listopadowego wyjechał za granicę. 20 czerwca 1831 skreślony ze składu sejmowego. Od 1828 był radcą Konsystorza Wyznań Ewangelickich, w 1832 został jego prezesem z ramienia wyznania ewangelicko-reformowanego. W 1833 mianowany członkiem Rady Stanu. W 1841 został członkiem warszawskich departamentów Senatu Rządzącego, w 1843 został prezesem IX departamentu.
Pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera E-2-1)[1].
Bibliografia
- Tadeusz Manteuffel, Ernest Faltz, w: Polski Słownik Biograficzny, t. VI, 1948 s. 366.
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez Avalokitesvara ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Uwaga! Jest to współczesna rekonstrukcja średniego herbu Królestwa Kongresowego
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Ernesta Faltza na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie