Ernest Lawrence
Data i miejsce urodzenia | 8 sierpnia 1901 Canton |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 27 sierpnia 1958 Palo Alto |
Zawód, zajęcie | fizyk |
Ernest Orlando Lawrence (ur. 8 sierpnia 1901 w Canton w stanie Dakota Południowa, zm. 27 sierpnia 1958 w Palo Alto w stanie Kalifornia[1]) – amerykański fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za wynalezienie i udoskonalenie cyklotronu oraz za wyniki uzyskane przy jego użyciu, w szczególności odnoszące się do pierwiastków sztucznie promieniotwórczych[1].
Życiorys
Ukończył studia na Uniwersytecie Dakoty Południowej w 1922. Trzy lata później obronił doktorat na Uniwersytecie Yale’a, gdzie pracował do 1927, m.in. prowadząc eksperymenty z efektem fotoelektrycznym. W 1928 przyjął ofertę pracy na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a już dwa lata później został profesorem tej uczelni[1].
Koncepcję nowej metody przyspieszania cząstek w cyklotronie opracował w 1929. Dwa lata później potencjał 1800 woltów pozwolił na nadanie jonom wodoru energii rzędu 80 000 elektronowoltów w urządzeniu o średnicy 4,5 cala[2]. Kolejne udoskonalane modele były coraz większe i pozwalały na uzyskiwanie eksperymentów z cząstkami o większych energiach. W 1939 za te prace otrzymał Nagrodę Nobla[1].
W czasie II wojny światowej Lawrence przyłączył się do szeregu projektów, które ostatecznie znalazły realizację w rozpoczęciu projektu Manhattan. Był zwolennikiem elektromagnetycznej metody separacji wzbogaconego uranu; zaprojektował i zbudował kalutron – wyspecjalizowaną odmianę spektrometru masowego, służącą do pozyskiwania wzbogaconego uranu.
Po wojnie Lawrence był zwolennikiem i orędownikiem programów tak zwanej dużej nauki, prowadząc kampanię na rzecz dotacji ze strony państwa na szeroko zakrojone programy naukowe.
Pierwiastek o liczbie atomowej 103, odkryty w 1961, został nazwany na jego cześć lawrencium (Lr, Lorens).
Odznaczenia i wyróżnienia
Ernedt Lawrence był członkiem wielu amerykańskich stowarzyszeń naukowych i członkiem zagranicznym stowarzyszeń w innych krajach. Otrzymał tytuł doctor honoris causa trzynastu uniwersytetów amerykańskich i brytyjskich oraz został oficerem Legii Honorowej. Ponadto nadano mu[1]:
- Medal for Merit
- Elliott Cresson Medal od Franklin Institute
- Comstock Prize in Physics od National Academy of Sciences
- Hughes Medal od Royal Society
- Duddell Medal od Institute of Physics
- Faraday Medal
- Enrico Fermi Award.
Życie prywatne
Ożenił się w maju 1932 z Mary Kimberly Blumer, córką emerytowanego dziekana Yale Medical School. Mieli sześcioro dzieci. Uprawiał żeglarstwo i tenis, jeździł na łyżwach, był miłośnikiem muzyki.
Przypisy
- ↑ a b c d e Ernest Lawrence - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1939 [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-03-05]., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1951, The Evolution of the Cyclotron
- ↑ The First Cyclotrons (ang.). W: Strona internetowa American Institute of Physics > AIP History Center [on-line]. www.aip.org. [dostęp 2014-03-06].
Linki zewnętrzne
- 'Ernest O. Lawrence and the Cyclotron' na: DOE R&D Accomplishments
- On Ernest Lawrence' na: www Berkely Laboratories
- 'Ernest Orlando Lawrence - The Man, His Lab, His Legacy' na: www Berkeley Lab
Media użyte na tej stronie
Ernest O. Lawrence's signature
Alfred Nobel from public domain photo, in circle. (Photo taken 1896 or earlier).
Ernest O. Lawrence