Ernesto Çoba

Ernesto Çoba
Administrator apostolski diecezji szkoderskiej
Kraj działania

Albania

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1913
Laç

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 1980
Tirana

Administrator apostolski Szkodry
Okres sprawowania

1952–1967

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

9 lutego 1936

Sakra biskupia

20 kwietnia 1952

Kościół tytularny

Midaeum

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 kwietnia 1952

Konsekrator

Bernardin Shllaku

Współkonsekratorzy

Antonin Fishta
Nikollë Troshani

Ernesto Luigj Çoba (ur. 16 lutego 1913 w Laçu, zm. 8 stycznia 1980 w Tiranie[1]) – albański biskup katolicki

Życiorys

Ukończył Papieskie Seminarium Duchowne w Szkodrze. W 1935 został diakonem, a 9 lutego 1936 przyjął święcenia kapłańskie, z rąk abp Giovanniego della Petra i odprawił mszę prymicyjną w kościele św. Józefa[2][3]. W tym samym roku rozpoczął pracę dydaktyczną w seminarium, prowadził także lekcje religii dla dzieci i młodzieży w Szkodrze, a także pomagał w pracy proboszczowi parafii w Szkodrze. Od grudnia 1946 po śmierci abp Gaspera Thaçiego i aresztowaniu ks. Mikela Koliqiego kierował parafią katolicką w Szkodrze[3]. Brał udział w negocjacjach z władzami komunistycznymi na temat statusu Kościoła katolickiego w Albanii.

20 kwietnia 1952 został wyświęcony na biskupa przez ostatniego żyjącego hierarchę albańskiego Bernardina Shllaku, jako tytularny biskup Midaeum[3]. W tym czasie pełnił funkcję administratora apostolskiego w archidiecezji szkoderskiej. Po śmierci Bernardina Shllaku samodzielnie kierował sprawami archidiecezji.

W 1967 decyzją władz komunistycznych w całym kraju zamknięto świątynie i ogłoszono Albanię krajem ateistycznym. 6 lutego grupa młodzieży komunistycznej uprowadziła abp Ernesto Çobę z jego rezydencji. Przyprowadzono go na główny plac Szkodry, gdzie został pobity kijami i znieważony[4]. W tym samym roku zamieszkał z własną rodziną, nadal kontynuując w ukryciu działalność duszpasterską i utrzymując kontakty ze Stolicą Apostolską za pośrednictwem włoskiej ambasady w Tiranie. 29 kwietnia 1976 został aresztowany przez funkcjonariuszy Sigurimi i spędził rok w więzieniu czekając na proces[2]. 29 kwietnia 1977 sąd okręgowy w Szkodrze skazał go na karę 25 lat więzienia za utrzymywanie nielegalnych kontaktów z Watykanem, za pośrednictwem ambasady włoskiej (w ambasadzie włoskiej siostra Çoby otrzymywała emeryturę po zmarłym mężu) i za prowadzenie agitacji przeciwko władzy ludowej. Karę odbywał początkowo w więzieniu w Ballshu. Pobity przez strażników więziennych trafił do szpitala więziennego w Tiranie, gdzie zmarł[1].

Po upadku komunizmu jego doczesne szczątki zostały przeniesione do katedry w Szkodrze.

Przypisy

  1. ↑ a b Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, tom I.. Tirana: 2012, s. 253-254. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).
  2. ↑ a b Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History.. I.B. Tauris: 2013, s. 86-87. ISBN 978-1-78076-431-3.
  3. ↑ a b c Fritz Radovani, IMZOT ERNESTO ÇOBA [1913-1980] DHE MARTIRIZIMI I TIJ.... = 2022-12-08, krimetekomunizmit.blogspot.com (alb.).
  4. ↑ Owen Pearson: Albania in the Twentieth Century, A History: Volume III. New York: I.B. Tauris, 2006, s. 348. ISBN 978-1-84511-105-2.

Bibliografia

  • Tadeusz Czekalski: Zarys dziejów chrześcijaństwa albańskiego w latach 1912-1996. Kraków: 1996. ISBN 83-85527-40-0.
  • Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History.. I.B. Tauris: 2013, s. 86-87. ISBN 978-1-78076-431-3.
  • Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, tom I.. Tirana: 2012, s. 253-254. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).
  • Artykuł rocznicowy na stronie Radia Watykańskiego