Ernie Els

Theodore Ernest Els

Ernie Els
Pseudonim	The Big Easy
Data i miejsce urodzenia	17 października 1969 Johannesburg, Południowa Afryka
Wzrost	191 cm
Narodowość	Południowa Afryka
Miejsce zamieszkania	Wentworth Estate
Kariera
Przejście na zawodowstwo	1989
Obecny Tour	European Tour PGA tour
Wygrane jako zawodowiec	66
Strona internetowa

Theodore Ernest „Ernie” Els (ur. 17 października 1969) w Johannesburg – południowoafrykański golfista zaliczany do światowej czołówki od lat 90 XX wieku, będący przez pewien okres liderem światowego rankingu OWGR (Official World Golf Ranking). Jego pseudonim The Big Easy powstał z jego ogromnej postury (ma 190 cm wzrostu i waży 95 kg) i niezwykle płynnego, sprawiającego wrażenie bardzo prostego i łatwego w powtórzeniu zamachu golfowego (cyt: „That's why we call him The Big Easy, cause he made it look easy”).

Życiorys

Dorastał w RPA, gdzie, zanim zajął się golfem, grał m.in. w rugby, krykieta i tenisa. W wieku 8 lat rozpoczął przygodę z golfem. W wieku 13 lat nie wiedział jeszcze, czy chce zająć się golfem, czy tenisem, gdyż osiągał podobne sukcesy w obu dyscyplinach. W wieku 14 lat osiągnął handicap 0 (dla porównania w całej Polsce jest tylko kilku amatorów z handicapem 0) i zdecydował, że życie poświęci temu sportowi. W 1984 roku wygrał mistrzostwa świata juniorów w grupie 13-14 lat wygrywając wtedy ze swoim późniejszym rywalem na zawodowych arenach Philem Mickelsonem. W 1989 roku przeszedł na zawodowstwo i z powodzeniem brał udział w rozgrywkach z serii European, Asian i PGA Tour. W 1994 roku wygrał US Open Golf i był to jego pierwszy wygrany turniej wielkoszlemowy. W latach 1994–1996 jako jedyny w historii wygrał trzykrotnie z rzędu mistrzostwa świata w formule matchplay. W 1997 roku po raz drugi wygrał US Open Golf i niemal po raz czwarty mistrzostwa świata matchplay, gdzie dopiero w finale uległ Vijay Singhowi. W tym też roku w uznaniu zasług otrzymał dożywotnią kartę uprawniającą do gry w cyklu European Tour. W 2002 roku wygrał kilka turniejów PGA i European Tour, w których udawało mu się wygrywać bezpośrednie pojedynki nawet z Tigerem Woodsem. W tym samym roku wygrał British Open i był to jego kolejny wygrany turniej wielkoszlemowy w karierze, a także po raz czwarty wygrał mistrzostwa świata matchplay. W 2003 roku zwyciężył w European Tour Order of Merit i po raz piąty triumfował w mistrzostwach świata matchplay. W 2005 roku doznał kontuzji kolana i musiał poddać się operacji, co wyłączyło go z gry na prawie cały sezon.

Do chwili obecnej wygrał 4 turnieje wielkoszlemowe, 7 mistrzostw świata matchplay, 18 turniejów z cyklu PGA Tour i 23 turnieje z cyklu European Tour.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona