Ernst Adalbert von Harrach

Ernst Adalbert von Harrach

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Czechy
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1598 Wiedeń
Data i miejsce śmierci	25 października 1667 Wiedeń
Arcybiskup metropolita praski
Okres sprawowania	1623–1667
Prymas Czech
Okres sprawowania	1627–1667
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	9 listopada 1622
Sakra biskupia	22 stycznia 1623
Kreacja kardynalska	19 stycznia 1626 Urban VIII
Kościół tytularny	S. Maria degli Angeli (7 czerwca 1632) S. Prassede (13 lipca 1644) S. Lorenzo in Lucina (18 lipca 1667)

Ernst Adalbert von Harrach (ur. 4 listopada 1598 w Wiedniu, zm. 25 października 1667 r. tamże) – arcybiskup metropolita praski od 1623 r., biskup trydencki od 1665 r. Uzyskał w 1627 r. zgodę od papieża na używanie dla siebie i swoich następców w Pradze tytułu prymasa Czech.

Życiorys

Ernst Adalbert von Harrach był synem Karla Bernharda von Harrach, tajnego radcy i ministra cesarza Ferdynanda II i jego żony Marie Elisabeth von Schrattenbach. Uczył się w kolegiach jezuickich w Czeskim Krumlovie i Jindřichovym Hradcu, a następnie studiował w Collegium Germanicum w Rzymie. Podczas studiów Grzegorz XV mianował go papieskim podkomorzym i sekretarzem. Został także kanonikiem ołomunieckim, pasawskim, trydenckim i salzburskim oraz proboszczem we Fryzyndze. 9 listopada 1622 r., jeszcze podczas pobytu w Rzymie, praska kapituła wybrała go na arcybiskupa. 10 maja 1623 r. Zakon Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą wybrał go na wielkiego mistrza. Zyskał papieskie zatwierdzenie 9 lutego 1623 r., a święcenia biskupie otrzymał 22 stycznia 1624 r. Objął urzędowanie w Pradze 2 kwietnia 1624 r. Papież Urban VIII mianował go 11 stycznia 1626 r. kardynałem z tytułem Santa Maria degli Angeli.

Ernst Adalbert von Harrach jako arcybiskup praski dbał o rekatolizację swojej archidiecezji i powiększenie jej majątku. Z powodu niedostatku księży (w 1636 r. z 1000 parafii obsadzonych było 350) utworzył seminarium duchowne i zakładał liczne klasztory. Za zasługi w rekatolizacji Czech otrzymał w 1627 r. tytuł prymasa królestwa czeskiego. W 1665 r. został mianowany biskupem trydenckim. Nominacja stanowiła odszkodowanie za jego zgodę na pomniejszenie praskiej archidiecezji poprzez utworzenie biskupstw w Litomierzycach i Hradcu Králové.

W 1665 r. wizytował dekanat kłodzki. Poświęcił wówczas trzy kaplice: św. Anny na Górze Św. Anny koło Nowej Rudy, św. Antoniego koło Gorzanowa i św. Jerzego w Lądku-Zdroju.

Bibliografia

• Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 99-103.

Linki zewnętrzne

• Krótka biografia na "Catholic-Hierarchy"
• Biografia kardynała na stronie Uniwersytetu Wiedeńskiego (po niemiecku)

Zobacz też

• Harrach

Biskupi prascy

Biskupi prascy (973–1344)	Thietmar (Dětmar, Dietmar) (973–982) Wojciech Sławnikowic (Vojtěch, Adalbert) (982–996) Strachkwas Chrystian (elekt) (996) Thiadag (998–1017) Ekkhard (Ekkehard, Ekhard, Helicardus) (1017–1023) Hyza (Hyzo, Hizzo, Izzo) (1023–1030) Severus (Šebíř) (1030–1067) Jaromir Gebhart (Gebehard, Jaromír) (1068–1089) Kosmas (1090–1098) Herman (Heřman) (1099–1122) Meinhard (Menhart) (1122–1134) Jan I (1134–1139) Sylwester (Silvestr) (elekt, zrezygnował) (1139–1140) Otto (Ota) (1140–1148) Daniel I (1148–1167) Gothard (Goltpold, Hotart, Gotpold) (elekt) (1168) Bedřich z Puttendorfu (1168–1179) Valentin (Veliš) (1179–1182) Henryk Brzetysław (Jindřich Břetislav) (książę Czech) (1182–1197) Daniel II (Milík z Talmberka) (1197–1214) Andrzej (Ondřej) (1214–1224) Peregrin (Pelhřim z Vartenberka) (1124–1125) Budislav (Budivoj, Budilov) (1225–1226) Jan II (1226–1236) Bernhard Kaplíř ze Sulevic (Buchard) (1236–1240) Mikołaj z Riesenburgu (Mikuláš z Reisenburku) (1240–1258) Jan III z Dražic (1258–1278) Tobiasz z Bechyně (Tobiáš z Bechyně) (1278–1296) Řehoř Zajíc z Valdeka (1296–1301) Jan IV z Dražic (1301–1343) Arnoszt z Pardubic (1343–1344)
Arcybiskupi prascy (1344–1471)	Arnoszt z Pardubic (1344–1364) Jan Očko z Vlašimi (1364–1379) Jan z Jenštejna (1379–1396) Olbram ze Škvorce (Volfram ze Škvorce) (1369–1402) Mikuláš Puchník z Černic (elekt) (1402) Zbyněk Zajíc z Hasenburka (1403–1411) Zygmunt Albík z Uničova (1411–1412) Konrád z Vechty (1413–1431) Jan Rokycana (Jan z Rokycan) (1435–1471)
Arcybiskupi prascy (od 1561)	Antonín Brus z Mohelnice (1561–1580) Martin Medek (1581–1590) Zbyněk Berka z Dubé (1592–1606) Karel z Lamberka (1607–1612) Jan Lohelius (1612–1622) Ernst Adalbert von Harrach (1623–1667) Jan Vilém Libštejnský (1667–1668) Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka (1669–1675) Jan Bedřich z Valdštejna (1675–1694) Jan Josef Breuner (1695–1710) Franz Ferdinand von Kuenburg (1713–1731) Daniel Josef Mayer (1732–1733) Jan Adam Vratislav z Mitrovic (1733–1733) Jan Mořic Gustav Manderscheid–Blankenheim (1733–1763) Antonín Petr Příchovský z Příchovic (1764–1793) Vilém Florentin Salm (1793–1810) Václav Leopold Chlumčanský (1815–1830) Alois Josef Krakovský z Kolowrat (1831–1833) Andrzej Alojzy Ankwicz (1834–1838) Alois Josef Schrenk (1838–1849) Friedrich Josef von Schwarzenberg (1850–1885) Franz von Schönborn (1885–1899) Lev Skrbenský z Hříště (1899–1916) Pavel Huyn (1916–1919) František Kordač (1919–1931) Karel Kašpar (1931–1941) Josef Beran (1946–1969) František Tomášek (1977–1991) Miloslav Vlk (1991–2010) Dominik Duka (2010–2022) Jan Graubner (od 2022)

(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5