Ernst Friedrich Apelt

Ernst Friedrich Apelt (ur. 3 marca 1812 w Reichenau (obecn. Bogatyna); zm. 27 października 1859 w swoim majątku Oppelsdorf w Oberlausitz) – niemiecki filozof i przedsiębiorca.

Życiorys

Syn przedsiębiorcy uczęszczał do gimnazjum w Zittau (obecnie Żytawa). Od czasów gimnazjalnych przyjaźni się z Rudolfem Hermannem Lotze (1817–1881)[1].

W 1831 roku podjął studia z filozofii i matematyki pierwotnie u Jakoba Friedrich Friesa w Jenie, a następnie w Lipsku. W Jenie uzyskał zarówno doktorat w 1835 roku, jak i habilitację w 1839, a także został mianowany w 1840 r. profesorem nadzwyczajnym, a od 1856 roku zwyczajnym.

Po śmierci ojca Apelt przejął prowadzenie kopalni węgla brunatnego Friedricha Apelta w Oppelsdorf i zbudował wytwórnie witriolu. Zbudowany przez niego ośrodek stał się zalążkiem późniejszej miejscowości uzdrowiskowej Opolno Zdrój (Bad Oppelsdorf).

Apelt był czołowym przedstawicielem starej szkoły Friesa i po jego śmierci jej głównym reprezentantem.

Główne dzieła Apelta: 

  • Die Epochen der Geschichte der Menschheit (Jena 1845–1846, 2 Bde.);
  • Johann Keplers astronomische Weltansicht (Leipzig 1849);
  • Die Reformation der Sternkunde (Jena 1852);
  • Die Theorie der Induktion (Leipzig 1854); 
  • Metaphysik (Leipzig 1857);
  • Religionsphilosophie (hrsg. von Gustav Frank, Leipzig 1860).

Jego dziećmi z małżeństwa z Emilie von Otto (1823–1895) byli:

  • Otto Apelt (1845–1932) – filolog i tłumacz Platona;
  • Carl Alexander Apelt (1847–1912) – prawnik, którego syn Willibalt Apelt (1877–1965) był saskim ministrem spraw wewnętrznych.

Przypisy

  1. Tomasz Kubalica, Fries, Apelt und Lotze, [w:] Jürgen Vollbrecht (red.), Tagungsband. Denken im Zwiespalt : zum 220. Geburtstag des Philosophen Rudolph Hermann Lotze : Vorträge zur Tagung "Denken im Zwiespalt – zum 220. Geburtstag des Philosophen Rudolph Hermann Lotze" am 20. und 21. Mai 2017, Bautzen 2017, s. 70, ISBN 978-3-9818632-0-8, OCLC 1019895866 [dostęp 2018-08-26].

Bibliografia

Linki zewnętrzne