Ernst Heinrich Friedrich Meyer
Ernst Heinrich Friedrich Meyer (ur. 1 stycznia 1791 w Hanowerze, zm. 7 sierpnia 1858 w Królewcu) – niemiecki botanik i historyk botaniki, lekarz medycyny.
Wykładał w Getyndze, w 1826 roku został profesorem botaniki na uniwersytecie w Królewcu i dyrektorem Ogrodu Botanicznego. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1858)[1].
Jego botaniczną specjalnością były mchy i sitowate. Pisał także prace z historii botaniki, dotyczące starożytnych autorytetów, takich jak Arystoteles i Teofrast z Eresos, badał początki nowoczesnej botaniki w kontekście renesansowego humanizmu.
Według niektórych historyków podczas pobytu na uniwersytecie w Getyndze poznał Goethego.
Niektóre z prac
- 1822: Synopsis Juncorum.
- 1823: Synopsis Luzularum.
- 1830: De plantis labradoricis libri tres.
- 1835, 1837: Comentarii de plantis Africae australis.
- 1839: Preußens Pflanzengattungen
- 1854—1857: Geschichte der Botanik, Bornträger Verlag, Königsberg — Übersetzung mit einem Vorwort von Frans Verdoorn: Verlag A. Asher, Amsterdam 1965[2].
Bibliografia
- Gustav Zaddach: Ernst Meyer als Gelehrter und Dichter, öffentlicher Vortrag, gehalten in Königsberg am 22. Februar 1879, w: Altpreußische Monatsschrift, str. 36f., 1896.
- H. Lorenzen: Ernst Heinrich Friedrich Meyer (1791—1858), w: «Die Albertus-Universität zu Königsberg und ihre Professoren», aus Anlass der Gründung der Albertus-Universität vor 450 Jahren hrsg. von Dietrich Rauschning u. Donata von Nerée, erschienen in der Reihe: «Jahrbuch der Albertus-Universität zu Königsberg/Pr.», Band XXIX (1994), str. 577f., Verlag Duncker & Humblot, Berlin 1995.
- Ernst Wunschmann: Meyer, Ernst. w: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 21, Duncker & Humblot, Leipzig 1885, str. 565—569.
- Geschichte der Botanik, Том 4
- 375—376 (Nordisk familjebok / Uggleupplagan. 18. Mekaniker — Mykale): Ernst Heinrich Friedrich Meyer
- DNB, Katalog der Deutschen Nationalbibliothek: Ernst Heinrich Friedrich Meyer