Ernst Krenkel
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | polarnik |
| Odznaczenia | |
       | |
Ernst Teodorowicz Krenkel (ros. Эрнст Теодо́рович Кре́нкель, ur. 11 grudnia?/ 24 grudnia 1903 w Białymstoku, zm. 8 grudnia 1971 w Moskwie) – radiotelegrafista pierwszej radzieckiej dryfującej stacji polarnej „Siewiernyj Polus-1”, polarnik, Bohater Związku Radzieckiego (1938).
Życiorys
Urodzony w rodzinie niemieckiego inspektora szkolnego. W 1910 wraz z rodziną przeniósł się do Moskwy, gdzie uczył się w gimnazjum, a podczas I wojny światowej i wojny domowej w Rosji przerwał naukę i pracował dorywczo. W 1921 z wyróżnieniem ukończył kursy radiotelegraficzne w Moskwie i został radiotelegrafistą w Lubiercach, w latach 1924-1925 był radiotelegrafistą w pierwszym radzieckim obserwatorium polarnym Matoczkin Szar na Nowej Ziemi, później (1925-1926) służył w Armii Czerwonej we Włodzimierzu jako radiotelegrafista. Po odbyciu służby wojskowej był radiotelegrafistą w Moskwie, od 1927 ponownie w obserwatorium Matoczkin Szar, 1928 na statku hydrograficznym "Tajmyr", później pracował w Centralnym Naukowo-Badawczym Instytucie Łączności. Brał udział w wielu ekspedycjach polarnych, m.in. na statku "Gieorgij Siedow", między 1929 a 1930 w zimówce na stacji Buchta Tichaja na Wyspie Hoockera, w 1931 na pokładzie niemieckiego sterowca "Graf Zeppelin", w 1932 na parowcu "Sibiriakow", a w 1933 na radzieckim sterowcu "W-3". W 1930 ustanowił światowy rekord zasięgu połączenia radiowego – z wyspy Hoockera w Arktyce skontaktował się z antarktyczną stacją Little America – i stał się jednym z najbardziej znanych radzieckich polarników i radiotelegrafistów. Od 21 maja 1937 do 19 lutego 1938 wraz z Iwanem Papaninem, Jewgienijem Fiodorowem i Piotrem Szyrszowem brał udział w dryfie na pierwszej radzieckiej dryfującej stacji polarnej "Siewiernyj Polus-1", za co wraz z pozostałymi uczestnikami ekspedycji otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. W 1938 otrzymał tytuł doktora nauk geograficznych i został szefem Zarządu Stacji Polarnych Gławsiewmorputi (do 1948), podczas wojny z Niemcami kierował ewakuacją dzieci polarników z Moskwy, brał udział w przeniesieniu Instytutu Arktycznego i innych pododdziałów Gławsiewmorputi na głębokie tyły, w latach 1948-1951 był dyrektorem moskiewskiego zakładu radiowego, później do końca życia pracował w Instytucie Naukowo-Badawczym Budowy Przyrządów Hydrometeorologicznych jako kierownik laboratorium, kierownik działu i od 1969 dyrektor Instytutu. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (22 marca 1938)
- Order Lenina (dwukrotnie - 27 czerwca 1937 i 22 marca 1938)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1932)
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie)
I medale.
Twory literacke
- Czterech towarzyszy. Кренкель Э. Четыре товарища. — М.: Художественная литература, 1940. — 316 с.
- RAEM — mój znak wywoławczy. Кренкель Э. Т. RAEM — мои позывные. — М.: Советская Россия, 1973. — 436 с.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar for the Soviet medal "20 Years of Victory"
Ernst Krenkel, the famous Soviet Arctic explorer, radio operator and Hero of the Soviet Union
USSR stamp