Ernst von Althaus

Ernst von Althaus

9 zwycięstw
Oberleutnant
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1890 Ketschendorf k. Coburga, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	29 listopada 1946 Berlin, Niemcy
Przebieg służby
Lata służby	1909–1918
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Luftstreitkräfte
Jednostki	FFA 23, FFA 32, Jagdstaffel 4, Jagdstaffel 10, KEK Sivry, KEK Jametz, KEK Vaux, Jagdstaffel 14
Stanowiska	dowódca Jagdstaffel 10
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Późniejsza praca	prawnik
Odznaczenia

Ernst Freiherr von Althaus (ur. 19 marca 1890 w Ketschendorf koło Coburga w Bawarii; zm. 29 listopada 1946 w Berlinie) – as lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z 9 zwycięstwami w I wojnie światowej.

Życiorys

Urodził się w miejscowości Ketschendorf koło Coburga (dziś: jego dzielnica). Był synem adiutanta księcia Sachsen-Coburg-Gotha. W wieku 16 lub 19 lat (w zależności od źródeł) zaciągnął się do 1 Królewskiego Saksońskiego Pułku Huzarów. W momencie wybuchu I wojny światowej razem z pułkiem został skierowany na front, gdzie wielokrotnie odznaczył się wielkim bohaterstwem i brawurą jako dowódca zwiadów.

4 kwietnia 1915 roku został przeniesiony do Luftstreitkräfte a 6 sierpnia 1915 roku awansował na podporucznika. We wrześniu został przydzielony do FFA 23, później służył w FFA 32, KEK Vaux. W tej jednostce 3 grudnia 1915 r. odniósł swoje pierwsze zwycięstwo powietrzne. Do czerwca 1916 roku odniósł jeszcze 7 zwycięstw i został odznaczony Orderem Rodu Hohenzollernów, a 21 lipca Pour le Mérite.

4 marca 1917 roku został przeniesiony do Jagdstaffel 14, ale już 6 lipca Manfred von Richthofen wybrał go na dowódcę jednostki Jagdstaffel 10, która weszła w skład Jagdgeschwader 1. W tym czasie odniósł swoje 9 i ostatnie zwycięstwo. Obowiązki dowódcy pełnił do końca lipca. Z powodu choroby oczu przekazał dowództwo Wernerowi Vossowi, a sam został przydzielony na dowódcę Jastaschule No. II

W końcu 1918 roku powrócił do czynnej służby i 15 października 1918 roku dostał się do niewoli, w której przebywał do września 1919 roku.

Po wojnie został prawnikiem. W 1937 roku prawie całkowicie utracił wzrok. Pomimo tego kontynuował studia prawnicze i w czasie II wojny światowej był dyrektorem sądu krajowego w Berlinie.

Zmarł 29 listopada 1946 roku w Berlinie.

Odznaczenia

• Pour le Mérite – 21 lipca 1916
• Królewski Order Rodu Hohenzollernów z mieczami – 1916
• Order Wojskowy Świętego Henryka
• Saski Ernestyński Order Domowy z mieczami
• Krzyż Żelazny I Klasy
• Krzyż Żelazny II Klasy – 27 stycznia 1915
• Wojenny Krzyż Zasługi II Klasy (Brunszwik)
• Ogólny Medal Zasługi (Hesja)

Bibliografia

• Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.)
• Norman L. R. Franks, Greg VanWyngarden: Albatros Aces of World War 1, Part 2. Osprey Publishing, 2007. ISBN 1-846031-79-6. (ang.)

Linki zewnętrzne

• The Aerodrome: Ernst von Althaus (lista zwycięstw) (ang.). [dostęp 2009-01-20].