Erotes

Erotes (Amores), fresk, Casa dei Vettii, Pompeje
Erotes (Amores), część ołtarza poświęconego Marsowi i Wenus, Muzeum Narodowe w Rzymie

Erotes (lm gr. Ἔρωτες Érōtes, łac. Amores, Cupidines, lp gr. Ἔρως Érōs, Ἔρωτας Érōtas ‘miłość’, ‘namiętność’, łac. Amor ‘miłość’, Cupidus ‘pożądliwy’, ‘żądny’, ‘namiętny’, Cupido ‘żądza miłości’, ‘pożądanie’) – w mitologii greckiej uosobienia z orszaku bogini Afrodyty[1][2]:

  • Eros (gr. Ἔρως Éros, Ἔρωτας Érotas ‘miłość’, ‘namiętność’, łac. Amor ‘miłość’, Cupidus ‘pożądliwy’, ‘żądny’, ‘namiętny’, Cupido ‘żądza miłości’, ‘pożądanie’) – bóg miłości;
  • Anteros (gr. Ἀντέρως Antérōs ‘przeciw miłość’, łac. Anterus) – bóg miłości odwzajemnionej lub miłości nieodwzajemnionej i zemsty za zdradzoną miłość (odrzuconą miłość);
  • Himeros (gr. Ἵμερος Imeros, Himeros, łac. Himerus) – bóg miłosnego pożądania, pragnienia (żądzy), namiętnej miłości;
  • Potos (gr. Πόθος Póthos ‘pragnienie’, ‘pożądanie’, łac. Pothus) – bóg miłosnego pożądania, pragnienia (żądzy), tęsknoty;
  • Hymen (Hymenajos; gr. Ὑμέναιος Hyménaios, łac. Hymen, Hymenaeus ‘pieśń weselna’, ‘wesele’, ‘gody’) – bóg pieśni weselnej, ceremonii ślubnej (obrządku zaślubin), orszaku weselnego;
  • Hedylogos (gr. Ἡδυλογος Hedylogos, łac. Hedylogus) – bóg pochlebstwa, „słodkiej” rozmowy („słodkich” słów);
  • Pejto (gr. Πειθώ Peithṓ ‘namowa’, łac. Peitho) – bogini namowy, uwodzenia.

Przedstawiano ich jako skrzydlatych chłopców (tzw. amorki) lub młodych mężczyzn.


Przypisy

  1. Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 281, 301. ISBN 83-04-04673-3.
  2. Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 123–124, 187–188, 193–194. ISBN 80-8046-098-1. (słow.); polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).

Bibliografia

  • Aaron J. Atsma: Erotes (ang.). theoi.com. [dostęp 2011-07-11].
  • Erotes (ang.). mythindex.com. [dostęp 2011-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-03)].
  • Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 288. ISBN 83-7399-022-4.
  • Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, ss. 225–226: Eros (ang.). ancientlibrary.com. [dostęp 2011-07-11].
  • William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Eros (ang.). perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-04].

Media użyte na tej stronie

Altar Mars Venus Massimo n4.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Erotes playing with the weapons and chariot of Mars, panel from an altar dedicated to Mars and Venus. Marble, Roman artwork of the end of the reign of Trajan (98-117 CE), later re-used under the Hadrianic era (117-132 CE) as a base for a statue of Silvan. From the portico of the Piazzale dei Corporazioni in Ostia Antica.