Eru Ilúvatar

Eru Ilúvatar – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Wszechmocny bóg, stwórca Ainurów, Eä, Ardy i jej mieszkańców. Opiekę nad Ardą przekazał Ainurom (z Valarami na czele).

Jego imiona pochodzą z quenyi, Eru znaczy Jedyny, zaś Ilúvatar – Ojciec Wszechrzeczy. W tekstach Tolkiena używa się ich obu w zestawieniu lub pojedynczo.

Eru został przedstawiony w Silmarillionie. W Ainulindalë wprowadza tematy do muzyki^[1]. Następnie w Akallabêth, po tym, jak Manwë odwołał się do niego, dokonuje Przemiany Świata^[2]. W najbardziej znanych dziełach Tolkiena – Hobbicie i Władcy Pierścieni – wspomniany jest jako Jedyny w części Dodatku A do Władcy Pierścieni opowiadającej o upadku Númenoru. W pierwotnym tłumaczeniu Marii Skibniewskiej wzmianka ta mylnie odnosi się do Jedynego Pierścienia Saurona. Błąd ten nie pojawia się w wydaniu poprawionym.

Od Ilúvatara pochodził Tajemny Płomień, którego nadaremnie szukał Melkor przed stworzeniem Ardy i który został przez Eru rozpalony w jej sercu.

Przypisy