Erwin Bumke

Erwin Bumke
Pełne imię i nazwisko	Erwin Konrad Eduard Bumke
Data i miejsce urodzenia	7 lipca 1874 Słupsk
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 1945 Lipsk
Przewodniczący Sądu Najwyższego Rzeszy Niemieckiej
Okres	od 1 kwietnia 1929 do 20 kwietnia 1945
Przynależność polityczna	DNVP do 1933 NSDAP od 1937
Poprzednik	Walter Simons
Następca	urząd zniesiono
Odznaczenia

Erwin Konrad Eduard Bumke (ur. 7 lipca 1874 w Słupsku, zm. 20 kwietnia 1945 w Lipsku)^[1] – niemiecki prawnik, ostatni przewodniczący Sądu Najwyższego Rzeszy Niemieckiej^[2].

Po śmierci von Hindenburga, zgodnie z konstytucją Republiki Weimarskiej Bumke powinien objąć urząd Prezydenta Rzeszy, czemu zapobiegła wprowadzona 1 sierpnia 1934 przez zdominowany przez nazistów Reichstag Ustawa o Naczelniku Rzeszy Niemieckiej (niem. Gesetz über das Staatsoberhaupt des Deutschen Reiches) łącząca urzędy prezydenta i kanclerza^[2].

23 grudnia 1933 Bumke uniewinnił bułgarskich komunistów oskarżonych o podpalenie Reichstagu^[2].

W okresie rządów NSDAP często wydawał wyroki uznawane dziś za niesprawiedliwe i z tego powodu jego portret nie widnieje wśród podobizn byłych przewodniczących Sądu Najwyższego Rzeszy Niemieckiej w Bundesgerichtshof w Karlsruhe^[2].

20 kwietnia 1945, w dniu urodzin Hitlera i dwa dni po wkroczeniu sił armii amerykańskiej do Lipska, Bumke popełnił samobójstwo^[2].

Przypisy