Erwin Olaf

Erwin Olaf

Erwin Olaf Springveld

Data i miejsce urodzenia	2 czerwca 1959 Hilversum
Zawód, zajęcie	artysta fotograf, producent filmowy, reżyser
Strona internetowa

Erwin Olaf, właśc. Erwin Olaf Springveld (ur. 2 czerwca 1959 w Hilversum w Holandii) – współczesny fotografik oraz reżyser filmowy. Jego prace mają odniesienia do filmów Herzoga czy Felliniego, czy do malarstwa Vermeera^[1]. Od wczesnych lat 80. żyje i pracuje w Amsterdamie^[2].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Hilversum^[3] w Holandii jako syn Lydii van 't Hoff i Simona Jacobusa Springvelda. W latach 1977-1980 studiował dziennikarstwo w School of Journalism w Utrechcie^[4]. Ukończył też fakultet poświęcony fotografii prasowej^[5].

Kariera

Po ukończeniu studiów, przyjął posadę asystenta fotografa André Ruigroka i w tym samym czasie zaczął też robić autoportrety. W tym okresie duży wpływ na jego twórczość miał choreograf Hans van Manen i prace Roberta Mapplethorpe'a^[6].

Od 1981 zaczął pracować jako fotograf niezależny, przyjmował zlecenia komercyjne i działał w środowiskach homoseksualnych w Holandii^[2]. Od samego początku jego realizacje charakteryzowało połączenie komentarza społecznego z estetyką fotografii użytkowej^[4]. Perfekcyjnemu fotografowi szybko udało się nawiązać kontakt z takimi gigantami jak Audi, BMW, Coca-Cola czy Heineken^[4].

Jego zdjęcia reklamowe, silnie naznaczone jego indywidualnym stylem – dowcipne, przewrotne, odważne i intrygujące^[5], jak zdjęcia z cyklu Fashion Victim, w których fotograf potępia nadmierny konsumpcjonizm, przywiązanie do metek i drogich marek. Cykl bardzo odważnych aktów, w których modele i modelki mają założone na głowy torby na zakupy z drogich sklepów (Chanel, Armani, Calvin Klein) radykalnie i jednoznacznie odnosi się do tego zjawiska^[7].

Eksplozję zainteresowania przyniósł mu w 2000, najbardziej rozpoznawalny cykl „Królewska Krew”^[4]. W 2005 zrobił zdjęcia do słynnego kalendarza kawy Lavazza.

Miksując fotografię prasową z fotografią studyjną, Olaf wypłynął na światową scenę sztuki w 1988, kiedy to otrzymał pierwszą nagrodę w konkursie Young European Photographer, dzięki serii fotografii pt. „Chessmen” (Szachiści)^[8], przedziwne portrety nagich, wyposażonych w rozmaite atrybuty postaci. Nagroda ta poprzedzona była wystawą w Museum Ludwig w Kolonii (Niemcy). Z kolei w projekcie „Mature” pokazał w erotycznych pozach nagie kobiety w podeszłym wieku. Od tamtej pory, w swych licznych pracach, Erwin Olaf kontynuuje eksplorację zagadnień dotyczących płci, seksualności i humoru^[8].

W 2014 Zielonej Bramie w Gdańsku miała miejsce wystawa czterech cykli: „Blacks”, „Grief” oraz siostrzane „Dusk” i „Dawn”, a także kilka prac wideo^[1].

Klienci

Erwin Olaf wykonywał fotografie dla takich marek jak: Audi, CITY Magazine, Diesel, Diet Coke, Elle, Heineken, JWT, Kirshenbaum, Kohler, Lavazza, Levi's, Marriott, McCann, McGarry Bowen, Microsoft, Momentum, Moooi, New York Times Magazine, Nintendo, Nokia, PlayStation, TBWA/Chiat/Day, Virgin^[8][9].

Nagrody

Przypisy