Erwin Wilczek

Erwin Wilczek

Pełne imię i nazwisko	Erwin Feliks Wilczek
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1940 Wirek
Data i miejsce śmierci	30 listopada 2021 Aulnoy-lez-Valenciennes
Obywatelstwo	polskie
Wzrost	168 cm
Pozycja	napastnik / pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1950–1954 Wawel Wirek 1954–1958 Zryw Chorzów
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1959–1972 Górnik Zabrze 293 (96) 1973–1975 US Valenciennes
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1961–1969  Polska 16 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna Górnik Zabrze (młodzież) 1977–1979 US Valenciennes (rezerwy) 1979–1982 US Valenciennes AS Sogara Port Gentil 1986 Gabon

Erwin Feliks Wilczek (ur. 20 listopada 1940 w Wirku, zm. 30 listopada 2021^[1]) – polski piłkarz, reprezentant Polski, wielokrotny mistrz Polski, trener. Nadano mu przydomek boiskowy „Biba”; z wykształcenia technik górniczy.

Kariera

Grał na boisku na pozycjach napastnika, pomocnika i rozgrywającego. Karierę rozpoczynał w klubie Wawel Wirek Ruda Śląska, w 1954 przeszedł do Zrywu Chorzów. W latach 1959–1973 bronił barw Górnika Zabrze; przez piętnaście sezonów wystąpił w 293 meczach ligowych, w innych oficjalnych rozgrywkach (Puchar Polski, europejskie puchary, Puchar Ligi) zaliczył dalsze 101 meczów. W spotkaniach polskiej ekstraklasy strzelił 96 bramek. Odniósł wraz z Górnikiem szereg sukcesów – 9 tytułów mistrza Polski (1959, 1961, 1963–1967, 1971, 1972), 6 Pucharów Polski (1965, 1968–1972), finał Pucharu Zdobywców Pucharów (1970).

W latach 1961–1969 wystąpił w 16 oficjalnych meczach reprezentacji Polski, zdobywając w nich 2 bramki. Reprezentował także barwy narodowe w kadrze juniorów jeszcze jako piłkarz Zrywu Chorzów.

W 1973 przeszedł do ligi francuskiej. W barwach US Valenciennes (do 1975) był m.in. najlepszym strzelcem II ligi francuskiej. Po zakończeniu kariery zawodniczej podjął pracę trenerską. Zajmował się zespołami młodzieżowymi Górnika, potem pracował w Valenciennes. Gaboński zespół AS Sogara Port Gentil doprowadził do finału Pucharu Mistrzów Afryki (1987). W 1986 przez krótki czas prowadził kadrę narodową Gabonu.

W okresie gry w Górniku był uważany za lidera zespołu, dysponującego dobrym przeglądem boiskowej sytuacji. Był także skutecznym strzelcem.

W ostatnich latach chorował na Alzheimera. Zmarł 30 listopada 2021, pochowany w Aulnoy-lez-Valenciennes we Francji. O śmierci poinformował syn Erwina i jego rodzina.

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek, Górnik Zabrze. 50 lat prawdziwej historii (1948-1998), Katowice 1998 (6. część cyklu „Kolekcja Klubów”)