Erysiphe pisi

Erysiphe pisi

Grzybnia i klejstotecja na dolnej stronie listka traganka szerokolistnego
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	tocznikowce
Rodzina	mączniakowate
Rodzaj	mączniak
Gatunek	Erysiphe pisi
Nazwa systematyczna
Erysiphe pisi DC. Fl. franç., Edn 3 (Paris) 2: 274 (1805)

Nalot grzybni na górnej stronie listka

Erysiphe pisi DC. – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)^[1]. Grzyb mikroskopijny pasożytujący na niektórych roślinach z rodziny bobowatych. U grochu (Pisum) wywołuje chorobę o nazwie mączniak prawdziwy grochu^[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Erysiphe, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Synonimy^[3]:

Morfologia

Grzybnia rozwija się na obydwu powierzchniach liści, łodyg i strąkach roślin, do wnętrza tkanek zapuszcza tylko ssawki^[2]. Wygląda jak biały, mączysty nalot, ale jest bardzo zmienna jeśli chodzi o gęstość. Rzadko bywa gęsta, wojłokowata. Strzępki o szerokości 5-7,5 μm, ssawki o średnicy około 17–25 μm. Konidiofory proste, nierozgałęzione, wyprostowane. Ich pierwsza komórka ma rozmiary (15–) 20–50 (–70) × 6–10 μm. Konidia oddzielają się pojedynczo, rzadko w krótkich łańcuszkach. Mają elipsoidalny kształt i rozmiar 30–45 (–50) × 16–21 μm. Klejstotecja rozrzucone w grupach. Pojedyncze mają kształt nieregularnego wieloboku i rozmiary 31–38 × 17–21 μm. Klejstotecja w skupiskach lub rozproszone, kuliste, czarne, o średnicy 85–126 μm. Przyczepki w liczbie 10–30, brązowe, podobne do strzępek, bardzo zmienne pod względem długości – najczęściej o długości takiej jak klejstotecjum, czasami 2–3 razy dłuższe, kolankowate, bardzo rzadko i nieregularnie rozgałęzione. Worki w liczbie (3–) 4–8 (–10), jajowate do prawie kulistych, o rozmiarach 50–60 × 30–40 μm. Zarodniki w liczbie 3–5 (–6) w jednym worku, o rozmiarach 22–27 × 13–16 μm^[4].

Występowanie

Występuje na całym świecie. W Polsce jest pospolity^[2].

Pasożyt obligatoryjny. Opisano występowanie na następujących roślinach: Arachis hypogaea, Astragalus (boeticus, glycyphyllos), Bituminaria, Dorycnium (hirsutum, pentaphyllum subsp. germanicum + herbaceum, rectum), Erophaca baetica, Glycyrrhiza (glabra, uralensis), Hymenocarpos circinnatus, Lathyrus (inconspicuus, pratensis), Lens culinaris, Lotus, Lupinus (albus, angustifolius, luteus, mutabilis, polyphyllus), Medicago (arabica, disciformis, falcata, intertexta subsp. ciliaris, laciniata, littoralis, lupulina, minima, orbicularis, polymorpha, praecox, prostrata, rigidula, sativa, tornata, truncatula, × varia), Melilotus officinalis, Onobrychis, Phaseolus vulgaris, Pisum sativum & subsp. elatius, Styphnolobium japonicum, Trifolium (dubium, medium, pratense), Trigonella (caerulea, foenum-graecum), Vicia (benghalensis, bithynica, cassubica, cracca, cuspidata, disperma, dumetorun, ervillia, faba, hirsuta, hybrida, lutea, noeana, onobrychioides, pannonica, parviflora, peregrina, pisiformis, sativa & subsp. macrocarpa + nigra, sepium, sylvatica, tetrasperma, villosa & subsp. varia)^[5].

Przypisy