Twardziczkowce
Escallonia macrantha | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | twardziczkowce |
Nazwa systematyczna | |
Escalloniales Mart. Consp. Regn. Veg.: 47. Sep-Oct 1835[3] |
Twardziczkowce (Escalloniales) – rząd roślin nasiennych należący do kladu astrowych (ang. asterids) odpowiadającego w ujęciu Ruggiero i in. nadrzędowi astropodobnych Asteranae. Obejmuje jedną rodzinę – twardziczkowate[4] (Escalloniaceae). Do rodziny tej należy 5–9 rodzajów (w zależności od ujęcia systematycznego) i ok. 130-140 gatunków[2][5]. Zasięg tych roślin obejmuje część obszaru Ameryki Południowej, Australii oraz Azję południowo-wschodnią wraz z archipelagiem Malajskim[5].
Morfologia
Cechami charakterystycznymi roślin zaliczanych do tego rzędu są: groniaste kwiatostany, wolne płatki korony, główka pręcika z nitką sięgającą do jej końca, obecność miodników i wydłużona szyjka słupka[2]. Należą tu drzewa, krzewy i krzewinki, bardzo rzadko rośliny jednoroczne (Eremosyne). Liście są naprzeciwległe (Polysoma) lub częściej skrętoległe. Najczęściej są trwałe, pojedyncze, ogonkowe, całobrzegie lub w różnym stopniu ząbkowane. kwiaty są 4-krotne (Polysoma) lub 5 i więcej krotne. Korona kwiatu jest zwykle barwna. Pręcików jest zwykle 5. Zalążnia bywa górna, dolna lub wpół dolna i zbudowana jest z 2–4 owocolistków. Owocem jest pestkowiec lub torebka[5].
Systematyka
- Pozycja systematyczna rzędu według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]
Wraz z m.in. rzędami ostrokrzewowców Aquifoliales, selerowców Apiales i szczeciowców Dipsacales tworzy grupę euasterids II w obrębie kladu astrowych (asterids) należącego do dwuliściennych właściwych (eudicots).
← |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział systematyczny rzędu[6]
- rząd twardziczkowce Escalloniales Mart. (1835)
- rodzina twardziczkowate Escalloniaceae Mart. (1835)
- podrodzina Escallonioideae
- rodzaj: Anopterus Labill.
- rodzaj: Eremosyne Endl.
- rodzaj: Escallonia Mutis ex L. f. – twardziczka, eskalonia, szkarłatnik, żywistka[4]
- rodzaj: Forgesia Comm. ex Juss.
- rodzaj: Tribeles Phil.
- rodzaj: Valdivia Gay ex J. Rémy
- podrodzina Polysmoideae
- rodzaj Polyosma Blume
- podrodzina Escallonioideae
- rodzina twardziczkowate Escalloniaceae Mart. (1835)
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ a b c d Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2011-06-06]. (ang.).
- ↑ a b Nazwa polska według Józef Rostafiński: Słownik polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin, poprzedzony historyczną rozprawą o źródłach. Kraków: Akademia Umiejętności, 1900, s. 269.
- ↑ a b c Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 143-144. ISBN 1-55407-206-9.
- ↑ Genera of Escalloniaceae. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-06-06]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to B.navez (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Forgesia racemosa (Le nom local est "bois de laurent-martin")
Autor: Melburnian, Licencja: CC BY 3.0
Anopterus macleayanus (cultivated, labelled) Royal Botanic Gardens, Melbourne
Autor: A. Barra, Licencja: CC BY 3.0
Escallonia macrantha. Real Jardín Botánico, Madrid