Esteban Conde
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Esteban Néstor Conde Quintana | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1983 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 187 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Esteban Néstor „Coco” Conde Quintana (ur. 4 marca 1983 w Young) – urugwajski piłkarz występujący na pozycji bramkarza, reprezentant kraju, od 2021 roku zawodnik Danubio.
Kariera klubowa
Conde pochodzi z niewielkiej miejscowości Young w departamencie Río Negro. Wychowywał się w dzielnicy Gruta de Lourdes i treningi piłkarskie rozpoczynał w lokalnych amatorskich drużynach Rampla Juniors Young i Nacional Young[1]. Jako nastolatek wyjechał do stołecznego Montevideo, gdzie został zawodnikiem drugoligowego CA Rentistas (wcześniej przebywał również na testach w Danubio i Nacionalu[2]). Niedługo potem został włączony do seniorskiego zespołu i na koniec sezonu 2003 jako pierwszy bramkarz – mając dziewiętnaście lat – awansował z Rentistas do najwyższej klasy rozgrywkowej. W urugwajskiej Primera División zadebiutował w 2004 roku i spędził w barwach Rentistas rok w pierwszej lidze, notując udane występy. Kilkakrotnie był powoływany do młodzieżowej reprezentacji (rywalizował w niej o miejsce w składzie z Jorge Bavą)[3].
W styczniu 2005 Conde przeniósł się do jednego z czołowych klubów w kraju – stołecznego Danubio FC. Przez pierwsze pół roku pozostawał rezerwowym dla doświadczonego Juana Barbata, po czym wygryzł go z wyjściowej jedenastki i wywalczył sobie miano podstawowego golkipera[4]. W sezonie 2006/2007 – jako kluczowy zawodnik ekipy prowadzonej przez Gustavo Matosasa – zdobył z Danubio mistrzostwo Urugwaju. Premierowego gola w pierwszej lidze strzelił 13 grudnia 2008 w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Liverpoolem z rzutu karnego; dał się poznać jako pewny wykonawca jedenastek, będąc etatowym wykonawcą rzutów karnych w swojej drużynie i w przeciągu roku zdobył w ten sposób sześć bramek. Ogółem w barwach Danubio spędził pięć lat, pełniąc przez pewien czas rolę kapitana ekipy[5].
W styczniu 2010 Conde został piłkarzem chilijskiego giganta – zespołu Universidad de Chile z siedzibą w stołecznym Santiago, podpisując z nim czteroletni kontrakt[6]. W chilijskiej Primera División zadebiutował 24 stycznia 2010 w wygranej 5:1 konfrontacji z Cobresalem. Przez pierwszy rok, ze względu na występy Universidadu na wielu frontach, w miarę regularnie pojawiał się na boiskach – bronił na przemian z Miguelem Pinto, zastępując go w mniej prestiżowych spotkaniach. Sytuacja uległa jednak znacznemu pogorszeniu – mimo odejścia z klubu Pinto – po zakończeniu sezonu, kiedy to trenera Gerardo Pelusso (który prowadził zresztą Conde jeszcze w Danubio) zastąpił Jorge Sampaoli i zdecydowanie postawił w bramce na Johnny'ego Herrerę – nowy nabytek klubu. Jako rezerwowy Conde był świadkiem największych sukcesów w nowożytnej historii zespołu – w sezonach Apertura 2011, Clausura 2011 i Apertura 2012 zdobył trzy mistrzostwa Chile z rzędu, a w 2011 roku triumfował ponadto w drugich co do ważności rozgrywkach w Ameryce Południowej – Copa Sudamericana. Przez ostatnie pół roku pozostawał odsunięty od składu, będąc dopiero czwartym bramkarzem w hierarchii Sampaolego i w czerwcu 2012 rozwiązał umowę z Universidadem[7].
W lipcu 2012 Conde wyjechał do Argentyny, gdzie zasilił klub Atlético de Rafaela. Przez pierwszy rok był rezerwowym dla młodszego Guillermo Sary, w argentyńskiej Primera División debiutując 24 lutego 2013 w przegranym 1:2 meczu z Godoy Cruz. Dopiero po transferze konkurenta do Realu Betis został podstawowym golkiperem Atlético i szybko okazał się jednym z najjaśniejszych punktów drużyny, będącej typowym ligowym średniakiem. Zaczął być uznawany za specjalistę pod względem bronienia rzutów karnych – szczególną sławę zdobył podczas wiosennego sezonu Final 2014, kiedy to obronił pięć jedenastek, niemal wyrównując rekord ligi argentyńskiej należący do legendarnego Ubaldo Fillola (sześć obronionych karnych w sezonie Metropolitano 1972)[8]. W Atlético spędził łącznie trzy lata, nie odnosząc poważniejszych sukcesów zespołowych.
W lipcu 2015 Conde powrócił do ojczyzny, zostając graczem stołecznego giganta Club Nacional de Football. W klubie, któremu kibicował od dziecka, godnie zastąpił przechodzącego na emeryturę Gustavo Munúę i za sprawą świetnych występów szybko zasłużył na opinię czołowego bramkarza ligi urugwajskiej[2]. W sezonie 2015/2016 wywalczył z Nacionalem wicemistrzostwo Urugwaju, zaś w półrocznych rozgrywkach 2016 zdobył tytuł mistrza Urugwaju, mając pewne miejsce w taktyce trenera Martína Lasarte.
Kariera reprezentacyjna
W seniorskiej reprezentacji Urugwaju Conde zadebiutował za kadencji selekcjonera Óscara Tabáreza, 4 czerwca 2017 w przegranym 1:3 meczu towarzyskim z Irlandią.
Przypisy
- ↑ "Me gustan los desafíos, y Nacional tiene unos cuantos". [w:] Ovación [on-line]. ovaciondigital.com.uy, 10 lipca 2015. [dostęp 2017-11-18]. (hiszp.).
- ↑ a b Mateo Romano: “Siempre quise jugar en Nacional”. [w:] Decano [on-line]. decano.com, 28 października 2015. [dostęp 2017-11-18]. (hiszp.).
- ↑ Raúl Ruppel: Cumplió su sueño. [w:] Decano [on-line]. decano.com, 15 grudnia 2016. [dostęp 2017-11-18]. (hiszp.).
- ↑ Danubio: hoy cierra su apronte en Jardines. [w:] La Red 21 [on-line]. lr21.com.uy, 12 maja 2007. [dostęp 2017-11-18]. (hiszp.).
- ↑ La U sumó como refuerzo al golero uruguayo Esteban Conde. [w:] Emol [on-line]. emol.com, 18 grudnia 2009. [dostęp 2017-11-18]. (hiszp.).
- ↑ Esteban Conde firmó por U. de Chile consciente de la titularidad de Miguel Pinto. [w:] Cooperativa [on-line]. cooperativa.cl, 23 grudnia 2009. [dostęp 2017-11-18]. (hiszp.).
- ↑ Esteban Conde y una salida de la U: Esperemos que se dé para poder reflotar mi carrera. [w:] ADN Radio [on-line]. adnradio.cl, 3 lipca 2012. [dostęp 2017-11-18]. (hiszp.).
- ↑ Dino Capelli: El 'parapenaltis' Conde. [w:] Marca [on-line]. marca.com, 5 maja 2016. [dostęp 2017-11-18]. (hiszp.).
Bibliografia
- Esteban Conde w bazie National Football Teams (ang.)
- Esteban Conde, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-24].
- E. Conde, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Fedebolso, Licencja: CC BY-SA 4.0
Imagen del partido disputado entre Nacional y Boca Juniors, en el estadio Gran Parque Central, por los cuartos de final de la Copa Libertadores 2016