Ester Mägi

Ester Mägi
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1922
Tallinn

Pochodzenie

estońskie

Data śmierci

14 maja 2021

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, postmodernizm

Zawód

kompozytor, pedagog

Odznaczenia
Order Herbu Państwowego V Klasy (Estonia)

Ester Mägi (ur. 10 stycznia 1922 w Tallinnie[1], zm. 14 maja 2021)[2] – estońska kompozytor i pedagog.

Życiorys

Studiowała w Konserwatorium w Tallinnie początkowo grę fortepianową[3], a następnie kompozycję u Marta Saara[4][5][3]. W latach 1951–1954 kontynuowała naukę na studiach doktoranckich (aspirantura) w Konserwatorium Moskiewskim pod kierunkiem Wissariona Szebalina[4][5]. Pracą doktorską była jedna z bardziej znanych jej kompozycji – kantata Kalevipoja teekond Soome (Kalevipoeg's Journey into Finland) (1954) na mezzosopran, chór i orkiestrę, której premiera odbyła się dopiero w 1961 w wykonaniu narodowego chóru męskiego Eesti Rahvusmeeskoor i państwowej orkiestry symfonicznej Eesti Riiklik Sümfooniaorkester pod dyrekcją Neemego Järviego[3][6].

Od 1954 do przejścia na emeryturę w 1984 wykładała teorię muzyki, analizę i kontrapunkt w tallińskim Konserwatorium (od 1977 jako profesor nadzwyczajna)[4][5]. Uczelnia ta uhonorowała ją w 1999 tytułem doktora honoris causa[5].

W 1998 otrzymała jedno z najwyższych odznaczeń państwowych Estonii – Order Herbu Państwowego (V klasy)[5].

Twórczość

Od czasu studiów pod kierunkiem Marta Saara istotny wpływ na jej twórczość miały estoński styl narodowy[a] i folklor[4]. Jej twórczość obejmuje liczne pieśni chóralne i solowe, ale także wielkie formy orkiestrowe, takie jak Symfonia (1968), Wariacje na fortepian, klarnet i orkiestrę smyczkową (1972) czy Bukoolika (1983).

W późniejszych jej kompozycjach, np. w Lapimaa joiud (The Joiks from Lapland) (1987), pojawiają się elementy muzyki postmodernistycznej, m.in. politonalność i rozszerzona tonalność, bogata faktura harmoniczna i rytmiczna, repetycje oraz tendencje stylizacyjne[1][5].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiału źródłowego[4])

Utwory orkiestrowe

  • Serenaad, koncert na skrzypce i orkiestrę, 1958
  • Symfonia, 1968
  • Wariacje na klarnet, fortepian i orkiestrę smyczkową, 1972
  • Bukoolika (Bucolics), 1983
  • Vanalinn (The Old City), partita na flet, klawesyn i orkiestrę smyczkową, 1987

Utwory wokalne

  • Kalevipoja teekond Soome (Kalevipoeg’s Journey to Finland), kantata na mezzosopran, chór męski i orkiestrę, (tekst: F.R. Kreutzwald), 1954
  • Haikud (Haiku) na głos i harfę, (tekst: A. Koney), 1977
  • Laulud (Songs) na głos i fortepian, (tekst: B. Alver), 1981
  • Tuule tuba (The House of Wind), ballada na chór męski i organy lub orkiestrę, (tekst: J. Kaplinski), 1981
  • Lauluema (The Mother of Song) na sopran, mezzosopran i chór mieszany, (tekst: ludowy A. Annist), 1983
  • 3 setu muinasjutulaulu (3 Fairy Tale Songs from Setu) na głos i fortepian, (tekst trad.), 1985
  • Huiked (Calls) na sopran, flet i gitarę, 1995

oraz ponad 150 pieśni chóralnych i wiele solowych

Utwory kameralne i instrumentalne

  • Ostinato na kwintet dęty drewniany, 1962
  • I kwartet smyczkowy, 1964
  • II kwartet smyczkowy, 1965
  • Canto doloroso et inventione na organy, 1973
  • Dialoogid (Dialogues) na flet, klarnet, wiolonczelę i fortepian, 1976
  • Koncert na organy i klawesyn, 1980
  • Serenada na flet, skrzypce i altówkę, 1982
  • Duod rahvatoonis (Duos in Folk Style) na flet i wiolonczelę, 1983
  • Sonatana klarnet i fortepian, 1985
  • Vana kannel (The Ancient Kannel) na fortepian, 1985
  • Cantus and Processus na wiolonczelę i gitarę, 1987–1988
  • Lapimaa joiud (The Joiks from Lapland) na fortepian, 1987
  • Collocutio na kwartet saksofonowy, 1994

Uwagi

  1. ↑ Mart Sarr, razem z takimi kompozytorami estońskimi, jak Rudolf Tobias, Artur Kapp, Heino Eller i Cyrillus Kreek, jest uznawany za twórcę stylu narodowego w estońskiej muzyce poważnej[7][8].

Przypisy

  1. ↑ a b Lippus 2004 ↓.
  2. ↑ Suri helilooja Ester Mägi (est.)
  3. ↑ a b c Urve Lippus: Ester Mägi (ang.). W: Toccata Classics [on-line]. [dostęp 2018-04-10].
  4. ↑ a b c d e Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Urve Lippus: Mägi, Ester (ang.). W: Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-10)]. via Oxford University Press.
  5. ↑ a b c d e f Ester Mägi (ang. • est.). W: Estonian Music Information Centre [on-line]. [dostęp 2018-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-10)].
  6. ↑ Strimple 2005 ↓.
  7. ↑ Mart Saar (ang. • est.). W: Estonian Music Information Centre [on-line]. [dostęp 2018-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-09)].
  8. ↑ Humal 2004 ↓.

Bibliografia

  • Urve Lippus: Mägi, Ester. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)
  • Nick Strimple, Choral Music in the Twentieth Century, Pompton Plains: Amadeus Press, 2005, s. 164, ISBN 1-57467-074-3, via Google Book [dostęp 2018-04-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-07] (ang.).
  • Mart Humal: Mägi, Ester. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Closed Access logo alternative.svg
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.
EST Order of the National Coat of Arms - 5th Class BAR.png
Baretka: Order Herbu Narodowego (Riigivapi teenetemärk) V Klasy – Estonia.