Estes Kefauver

Carey Estes Kefauver
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1903
Madisonville

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1963
Bethesda

Senator Stanów Zjednoczonych z Tennessee
Okres

od 3 stycznia 1949
do 10 sierpnia 1963

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Arthur Thomas Stewart

Następca

Herbert S. Walters

Kandydat demokratów na urząd wiceprezydenta w 1956 (porażka)
Poprzednik

John Sparkman

Następca

Lyndon B. Johnson

Estes Kefauver, właściwie Carey Estes Kefauver (ur. 26 lipca 1903 w Madisonville, zm. 10 sierpnia 1963 w Bethesdzie) – amerykański polityk ze stanu Tennessee, związanym z Partią Demokratyczną. Znany jest przede wszystkim jako senator oraz kandydat Partii Demokratycznej na urząd wiceprezydenta w 1956.

Wczesne lata

  • Urodzony na farmie w Madisonville w Tennessee
  • Ukończył studia na Uniwersytecie Tennessee w Knoxville w 1924
  • Ukończył studia prawnicze na prestiżowym Uniwersytecie Yale’a (w New Haven) w 1927
  • Przyjęty do palestry w 1926
  • Prowadzi praktykę adwokacką w Chattanooga od 1927

Wczesna kariera publiczna

  • Bez powodzenia ubiegał się o miejsce w stanowym senacie w 1936
  • W roku 1939 komisarz stanowy ds. gospodarki i podatków

W Izbie Reprezentantów

  • Wybrany 13 września, jako demokrata, do Izby Reprezentantów w przedterminowych wyborach na miejsce zmarłego Sama D. McReynoldsa
  • Wybrany ponownie w listopadzie tegoż roku i następnie na trzy kolejne dwuletnie kadencje (zasiada w Izbie od 13 września 1939 do 3 stycznia 1949
  • W Izbie, jak i wcześniej, jako polityk stanowy, popierał gorąco politykę prezydenta Franklina D. Roosevelta i ogólnie prezentował poglądy bardziej amerykański liberalne

Senat Stanów Zjednoczonych

  • Nie ubiegał się o ponowny wybór do izby w 1948, ale został wybrany do Senatu, gdzie zasiadał od 3 stycznia 1949.
  • W Senacie słynie z czasem jako przewodniczący komisji ds. przestępczości zorganizowanej (komisja Kefauvera), którą gorliwie zwalczał.
    • Jego komitet prowadził także śledztwa w sprawie związków niektórych polityków (jak Harold G. Hoffman, były gubernator New Jersey)
  • Wybierany do Senatu ponownie w latach 1954 oraz 1960.
  • W 1956 odmawia, jako jeden z trzech demokratycznych senatorów z Południa, podpisania dokumentu znanego jako Southern Manifesto, który krytykował politykę desegragacji rasowej. Pozostałymi, którzy nie podpisali, byli lider większości z Teksasu i przyszły prezydent Lyndon B. Johnson oraz drugi senator z Tennessee, Albert Gore senior.

Aspiracje prezydenckie i wiceprezydenckie

  • Popularny i dobrze znany, głównie za sprawą prac swego komitetu, Kefauver kandydował do nominacji na prezydenta w 1952 i wygrał prawybory w New Hampshire, co skłoniło urzędującego Harry’ego Trumana do niewystawiania swojej kandydatury ponownie. Nominację zdobył jednak gubernator Illinois, Adlai Ewing Stevenson II, który przegrał z kandydatem Partii Republikańskiej, kandydując wspólnie z senatorem Johnem Sparkmanem z Alabamy.
  • Ponownie próbował uzyskać nominację w 1956, ale i tym razem zwyciężył Stevenson.
    • Stevenson oświadczył wówczas, iż zaakceptuje każdego kandydata na wiceprezydenta, jakiego wybiorą delegacji na konwencję. Kefauver zdobył nominację na „osobę numer dwa”, pokonując niewielką liczbą głosów senatora Johna F. Kennedy’ego z Massachusetts (którego po cichu wspierał sam Stevenson). I tym razem tandem demokratyczny (Stevenson-Kefauver) przegrał z republikanami (Eisenhower-Nixon).
  • Kefauver ponownie był wymieniany jako potencjalny kandydat do nominacji w 1960, ale nie podjął większych starań o zdobycia nominacji.

Śmierć

Kefauver doznał w sali Senatu masywnego zawału serca dnia 8 sierpnia 1963 w czasie gorącej dyskusji na temat podboju kosmosu. Mimo udzielenia natychmiastowej pomocy zmarł niebawem podczas snu w szpitalu United States Navy w Bethesdzie (Maryland).

Zobacz też

Linki zewnętrzne

  • Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)


Kandydaci demokratów na urząd wiceprezydenta USA

Seal of the Vice President of the United States.svg

US Democratic Party Logo.svg

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q zwycięzca
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x przegrany
  3. ↑ zwycięzca później przegrany

Media użyte na tej stronie

US Democratic Party Logo.svg
Logo of the Democratic Party of the United States. Dark blue D inside a dark blue circle.
Seal of the Vice President of the United States.svg
Seal of the Vice President of the United States. The blazon is defined in Executive Order 11884 as:

The Coat of Arms of the Vice President of the United States shall be of the following design:

SHIELD: Paleways of thirteen pieces argent and gules, a chief azure; upon the breast of an American eagle displayed holding in his dexter talon an olive branch proper and in his sinister a bundle of thirteen arrows gray, and in his beak a gray scroll inscribed "E PLURIBUS UNUM" sable.

CREST: Behind and above the eagle a radiating glory or, on which appears an arc of thirteen cloud puffs gray, and a constellation of thirteen mullets gray.

The Seal of the Vice President of the United States shall consist of the Coat of Arms encircled by the words "Vice President of the United States."

The design is the same as the Seal of the President of the United States, except that there is no ring of stars, the clouds are gray (instead of proper), the stars are gray (instead of argent), the scroll is gray (instead of white), the arrows are gray (instead of proper), and the background colors and inscription (obviously) differ.