Estońska Partia Koalicyjna

Estońska Partia Koalicyjna (est. Eesti Koonderakond, EK) – estońska centrowa, postkomunistyczna i liberalna partia polityczna, działająca w latach 90.

Historia

Partię pod koniec 1991 założył Tiit Vähi. Do nowego ugrupowania przyłączyło się wielu działaczy dotychczasowej nomenklatury komunistycznej.

Na początku 1992 lider ugrupowania objął stanowisko p.o. premiera w rządzie przejściowym. Po wyborach parlamentarnych w tym samym roku ugrupowanie przeszło do opozycji. Trzy lata później Estońska Partia Koalicyjna stała się głównym uczestnikiem bloku Koalicja i Unia Ludowa, który wygrał wybory do Riigikogu[1]. W ciągu kolejnych czterech lat współtworzyła trzy gabinety kierowane przez jej działaczy – dwa rządy Tiita Vähiego (1995, 1995–1997) i jeden Marta Siimanna (1997–1999). W 1998 została obserwatorem w Międzynarodówce Liberalnej.

W wyborach w 1999 Estońska Partia Koalicyjna uzyskała znacząco niższe poparcie, wprowadzając tylko 7 posłów do parlamentu. Wkrótce zaprzestała działalności, a w 2001 została oficjalnie rozwiązana[2].

Liderami byli Tiit Vähi (1994–1997), Mart Siimann (1997–1999), Andrus Öövel (1999–2000) i Märt Kubo (2000–2001)[2].

Wyniki wyborcze

Wybory do Zgromadzenia Państwowego[3]:

  • 1992: 13,6% głosów, 17 mandatów – kartel wyborczy pod nazwą Bezpieczny Dom (Kindel Kodu)
  • 1995: 32,2% głosów, 41 mandatów – kartel wyborczy pod nazwą Koalicja i Unia Ludowa (Koonderakond ja Maarahva Ühendus)
  • 1999: 7,6% głosów, 7 mandatów

Przypisy

  1. ↑ System partyjny Estonii. eesti.pl, 24 grudnia 2005. [dostęp 2017-10-03].
  2. ↑ a b Leaders of Estonia (ang.). zarate.eu. [dostęp 2017-10-03].
  3. ↑ Parties and Elections in Europe: Estonia (ang.). parties-and-elections.eu. [dostęp 2017-10-03].