Estońskie Muzeum Narodowe

Estońskie Muzeum Narodowe
Eesti Rahva Muuseum
Państwo	Estonia
Miejscowość	Tartu
Data założenia	1909
Zakres zbiorów	historia, etnografia, archeologia, sztuka
Wielkość zbiorów	140 000
Powierzchnia ekspozycji	6000 m²
Dyrektor	Alar Karis 2018 - 2021, poprzednik Tõnis Lukas 2013-2018
	Położenie na mapie Estonii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Estońskie Muzeum Narodowe
	58°23′43,685″N 26°44′42,500″E/58,395468 26,745139
	Strona internetowa

Estońskie Muzeum Narodowe (est. Eesti Rahva Muuseum) – muzeum w Tartu poświęcone kulturze, historii i etnografii Estonii i Estończyków oraz ludów ugrofińskich i innych mniejszości zamieszkujących dawniej i dziś Estonię. Jest dedykowane postaci Jakoba Hurta, estońskiego folklorysty oraz etnografa i jest największym muzeum w Estonii^[1].

Opis

Założone w 1909 roku, pierwszą siedzibę otworzyło w 1922 w Raadi Manor^[2]. Dyrektorem w latach 1922–1928 był fiński pisarz i etnograf Ilmari Manninen^[3]. Pierwsza profesjonalna kadra estońskich etnografów kształciła się pod jego kierunkiem, a on sam tworzył koncepcję systematyki zbiorów dla estońskiego muzeum, czerpiąc z doświadczeń podobnej placówki w Helsinkach^[4]. W 1944 budynek w Raadi Manor został zniszczony na skutek niemiecko-radzieckich działań wojennych^[5]. W 1988 roku na nowo zaczęła funkcjonować nazwa Estońskie Muzeum Narodowe^[6] z siedzibą przy ulicy Veski 32^[7].

W 2016 roku muzeum doczekało się nowej siedziby przy pierwotnej przedwojennej lokalizacji, na dawnym terenie powstałej później radzieckiej bazy wojskowej w Tartu przy Muuseumi tee nr 2. Uroczysta gala otwarcia placówki miała miejsce 29 września, a przewodniczył jej dyrektor muzeum Tõnis Lukas. Instytucja otworzyła się dla publiczności 1 października^[8].

Kompleksowa forma muzeum odzwierciedla narodowy charakter placówki, a składają się na nią przede wszystkim: interaktywne wystawy stałe („Spotkania” i „Echa Uralu”), wystawy czasowe, a także magazyny zbiorów, pracownie naukowe, biura pracowników muzeum, biblioteka, restauracja, sale konferencyjne i warsztatowe, sklep muzealny, kino^[9]. Wśród eksponatów znajdują się m.in.: imponująca kolekcja tkanin i strojów ludowych z całego kraju, zbiór drewnianych kufli z różnych regionów, pierwsza flaga Estonii z 1884 roku, odtworzone stanowisko pogrzebowe z 800-letnimi szczątkami Damy z Kukruse^[10] oraz relacje multimedialne i eksponaty związane z okupacją radziecką i technologicznymi osiągnięciami Estończyków (można m.in. obejrzeć krzesło Jaana Tallinna – programisty, który tworzył Skype’a)^[5].

Do początkowej ekspozycji włączono wypożyczony czasowo polski zabytek z 1622 roku przechowywany na stałe w Bibliotece Seminarium Duchownego w Olsztynie, a będący pierwszym drukowanym zapisem południowo-wschodniego dialektu języka estońskiego^[11].

W 2018 roku muzeum zdobyło europejską nagrodę Kenneth Hudson Award – ogłoszenie i wręczenie odbyło się podczas uroczystej gali wręczenia europejskich nagród muzealnych EMYA 2018, w Warszawie, w Muzeum Historii Żydów Polskich^[12].

Oddziałem muzeum jest Estońskie Archiwum Folklorystyczne^[13].

Architektura

Projekt nowego budynku pod nazwą „Pole pamięci” jest autorstwa paryskiej grupy DGT – Dorell.Ghotmeh.Tane (Dan Dorell, Lina Ghotmeh, Tsuyoshi Tane) i wykorzystuje oryginalną lokację pasa startowego dla samolotów^[14]. Projekt został nagrodzony GRAND PRIX AFEX 2016. Estońskim partnerem było biuro HG Arhitektuur (Hanno Grossschmidtem i Tomomi Hayashi). Wnętrza muzeum projektowała Pille Lausmäe z Interior Architects, wkład w ostateczny wygląd placówki mieli również architekci z Kino Landscape Architects i Novarc^[9]. Szklana konstrukcja ma powierzchnię 34 000 m², z czego 14 tys. m² jest otwarte dla publiczności, a w tym powierzchnia wystawowa zajmuje 6000 m²^[5]^[15].

Galeria

Pierwsza flaga Estonii – ekspozycja stała
Fragment wystawy stałej „Spotkania”
Makieta muzeum i okolicy – hol główny muzeum
Gmach główny – oświetlenie wieczorne
Popiersie Jakoba Hurta na tle logo muzeum – hol główny
Fragment wystawy stałej „Spotkania”
Część magazynowa (tu: fragment ekspozycji z kuflami) – otwarta dla zwiedzających
Wejście na wystawę stałą „Echa Uralu”
Hol główny
Fragment wystawy stałej „Echa Uralu”
Dawna siedziba muzeum

Przypisy

↑ Secrets and Lives: Estonian National Museum by DGT, „Architectural Review” [dostęp 2017-11-26] (ang.).
↑ Simon J.S.J. Knell Simon J.S.J., National museums. New studies from around the world, London 2014, s. 327, ISBN 1-317-72314-7, OCLC 880878073 .
↑ ElleE. Vunder ElleE., Ethnology at the University of Tartu in Historical Perspective, „Pro ethnologia: Eesti Rahva Muuseumi üllitised: publications of the Estonian National Museum”, nr 4, 1996, s.10-12 .
↑ RosenbergR. Irene RosenbergR., Museums of Tartu, Tallinn: Perioodika Publishers, 1988, s. 19, ISBN 5-7979-0096-3, OCLC 19990832 .
↑ ^a ^b ^c DenisaD. Ballová DenisaD., Estonian National Museum is an exceptional and successful project, „Denník N” [dostęp 2017-11-30] (słow.).
↑ Why this location?, www.erm.ee [dostęp 2017-11-30] .
↑ 6976 Kohtuhoone (nüüd muuseum) Veski 32, 1892.a., Kultuurimälestiste riiklik register [dostęp 2017-12-06] (est.).
↑ Estonia’s wedge-shaped national museum opens on former Soviet airbase, „Dezeen”, 1 października 2016 [dostęp 2017-11-30] (ang.).
↑ ^a ^b Nowy gmach Estońskiego Muzeum Narodowego – Przegląd Bałtycki, „Przegląd Bałtycki”, 27 listopada 2016 [dostęp 2017-11-26] (pol.).
↑ AstriA. Kaljus AstriA., Reconstructing Fabrics Used in the Clothing of “Kukruse Woman” from the Late 12th Century: a Crafter’s Perspective, „Studia Vernacula”, t.7, oryg. tytuł:12. sajandi lõpu Kukruse „memme” rõivakangaste rekonstrueerimise lugu käsitöölise vaatenurgast, Department on Estonian Native Crafts, University of Tartu’s Viljandi Culture Academy, 2016 .
↑ Estonia promuje polską kulturę i Expo 2022 MKiDN – 2016, mkidn.gov.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
↑ EMYA 2018: the Winners – Annual conference – The European Museum of the Year Award, europeanforum.museum [dostęp 2018-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-13] (niderl.).
↑ RistoR. Järv RistoR., Estonian Folklore Archives, „Oral Tradition”, 28 (2), 2013 .
↑ RowanR. Moore RowanR., Estonian national museum review – touching and revealing, „The Observer”, 2017, ISSN 0029-7712 [dostęp 2017-11-26] (ang.).
↑ WSIW. Online WSIW., The long-awaited opening of the new Estonian National Museum | The Baltic Guide Online, „The Baltic Guide Online”, 5 listopada 2016 [dostęp 2018-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-15] (ang.).

Linki zewnętrzne

Strona muzeum (est.)

[1] Secrets and Lives: Estonian National Museum by DGT, „Architectural Review” [dostęp 2017-11-26] (ang.).

[2] Simon J.S.J. Knell Simon J.S.J., National museums. New studies from around the world, London 2014, s. 327, ISBN 1-317-72314-7, OCLC 880878073 .

[3] ElleE. Vunder ElleE., Ethnology at the University of Tartu in Historical Perspective, „Pro ethnologia: Eesti Rahva Muuseumi üllitised: publications of the Estonian National Museum”, nr 4, 1996, s.10-12 .

[4] RosenbergR. Irene RosenbergR., Museums of Tartu, Tallinn: Perioodika Publishers, 1988, s. 19, ISBN 5-7979-0096-3, OCLC 19990832 .

[:1-5] DenisaD. Ballová DenisaD., Estonian National Museum is an exceptional and successful project, „Denník N” [dostęp 2017-11-30] (słow.).

[6] Why this location?, www.erm.ee [dostęp 2017-11-30] .

[7] 6976 Kohtuhoone (nüüd muuseum) Veski 32, 1892.a., Kultuurimälestiste riiklik register [dostęp 2017-12-06] (est.).

[8] Estonia’s wedge-shaped national museum opens on former Soviet airbase, „Dezeen”, 1 października 2016 [dostęp 2017-11-30] (ang.).

[:0-9] Nowy gmach Estońskiego Muzeum Narodowego – Przegląd Bałtycki, „Przegląd Bałtycki”, 27 listopada 2016 [dostęp 2017-11-26] (pol.).

[10] AstriA. Kaljus AstriA., Reconstructing Fabrics Used in the Clothing of “Kukruse Woman” from the Late 12th Century: a Crafter’s Perspective, „Studia Vernacula”, t.7, oryg. tytuł:12. sajandi lõpu Kukruse „memme” rõivakangaste rekonstrueerimise lugu käsitöölise vaatenurgast, Department on Estonian Native Crafts, University of Tartu’s Viljandi Culture Academy, 2016 .

[11] Estonia promuje polską kulturę i Expo 2022 MKiDN – 2016, mkidn.gov.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

[12] EMYA 2018: the Winners – Annual conference – The European Museum of the Year Award, europeanforum.museum [dostęp 2018-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-13] (niderl.).

[13] RistoR. Järv RistoR., Estonian Folklore Archives, „Oral Tradition”, 28 (2), 2013 .

[14] RowanR. Moore RowanR., Estonian national museum review – touching and revealing, „The Observer”, 2017, ISSN 0029-7712 [dostęp 2017-11-26] (ang.).

[15] WSIW. Online WSIW., The long-awaited opening of the new Estonian National Museum | The Baltic Guide Online, „The Baltic Guide Online”, 5 listopada 2016 [dostęp 2018-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-15] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne