Estonia

Republika Estońska
Eesti Vabariik
Flaga Estonii
Godło Estonii
Flaga EstoniiGodło Estonii
Hymn:
Mu isamaa, mu õnn ja rõõm

(Moja rodzinna ziemia, moje szczęście i radość)
Położenie Estonii
Konstytucja

Konstytucja Estonii

Język urzędowy

estoński[1]

Stolica

Tallinn[2]

Ustrój polityczny

demokratyczny

Typ państwa

republika parlamentarna

Głowa państwa

prezydent Alar Karis[2]

Szef rządu

premier Kaja Kallas[2]

Powierzchnia
 • całkowita


45 339[3] km²

Liczba ludności (2022)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
 • narody i grupy etniczne


1 328 000[2]
29.3[3] osób/km²
Estończycy: 68,6%[4]
Rosjanie: 25,7%[4]

PKB (2018)
 • całkowite 
 • na osobę


30,8 mld[5] USD
23 610[5] USD

PKB (PSN) (2018)
 • całkowite 
 • na osobę


44,2 mld[5] dolarów międzynar.
33 842[5] dolarów międzynar.

Waluta

1 euro = 100 eurocentów (EUR, €)[1]

Religia dominująca

luteranizm

Strefa czasowa

UTC +2 – zima
UTC +3 – lato

Kod ISO 3166

EE

Domena internetowa

.ee

Kod samochodowy

EST

Kod samolotowy

ES

Kod telefoniczny

+372

Mapa Estonii
Estonia 2021

Estonia (est. Eesti), Republika Estońska (est. Eesti Vabariik) – państwo unitarne w Europie Północnej, nad Morzem Bałtyckim, nad Zatoką Fińską, nad którą leży Tallinn, stolica i największe miasto kraju, i Zatoką Ryską. Powstało po I wojnie światowej. Członek Unii Europejskiej i NATO. Graniczy z Łotwą od południa i z Rosją od wschodu oraz z Finlandią przez Zatokę Fińską. Jedno z najbardziej zinformatyzowanych państw świata.

Nazwa

Nazwa Estonia (we współczesnym języku estońskim Eesti) może być wywodzona ze słowa Aestii, zlatynizowanej nazwy nadanej przez starożytnych Germanów ludom zamieszkującym tereny na północny wschód od Wisły. Rzymski historyk Tacyt w 98 r. n.e. po raz pierwszy pisał o ludach Aestii i wczesnych Skandynawach[6].

Dawne skandynawskie sagi nazywają ziemie na południe od Zatoki Fińskiej Eistland.

Tożsamość

Estonia a Skandynawia

Estonia ma silne wpływy skandynawskie, szczególnie szwedzkie i duńskie. Sama nazwa stolicy Estonii – Tallinn znaczy „Duńskie Miasto”.

Po uzyskaniu przez Estonię niepodległości w 1918 roku rząd estoński rozpoczął starania o przyjęcie do kręgu krajów nordyckich. Osobą szczególnie zainteresowaną włączeniem Estonii do tej grupy był Aleksander Kesküla. Próby te zostały zahamowane po drugiej wojnie światowej, po aneksji kraju przez ZSRR.

Po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. powrócono do idei identyfikacji z kulturą nordycką. Kluczowym momentem była przemowa estońskiego ministra spraw zagranicznych Toomasa Hendrika Ilvesa w Szwedzkim Instytucie Spraw Zagranicznych w 1999 r.[7]

Estonia a Finlandia

Pod względem kulturowym, językowym, wyznaniowym i wieloma innymi Estonia jest podobna do Finlandii (Estończycy są najbliższymi krewnymi Finów). Różnicą między krajami mogą być silne wpływy niemieckie w Estonii, których w Finlandii nie było, a także inna historia najnowsza, duża mniejszość rosyjska oraz liberalny model gospodarczy.

Wpływy niemieckie

Estonia (podobnie jak jej południowy sąsiad – Łotwa) od wczesnego średniowiecza, aż do początków XX wieku, a więc przez wieleset lat, znajdowała się pod bardzo silnym wpływem kultury niemieckiej. Było to spowodowane tym, że obecna Estonia i Łotwa to dawne Inflanty i inne krainy historyczne (np. Terra Mariana), które najdłużej w swej historii były pod niemieckim panowaniem. Kultura niemiecka oddziaływała tam jednak znacznie dłużej niż tylko w czasie oficjalnego panowania Niemców na tym terenie. Oddziaływała również w czasie panowania szwedzkiego, polskiego czy też rosyjskiego – wyższą klasę społeczeństwa stanowili tam wciąż Niemcy, obejmowali oni też często najważniejsze urzędy w administracji, a miasta w tych krajach wciąż miały niemiecki charakter. Jeden z polskich studentów, Bolesław Limanowski, w swych Pamiętnikach (1835–1870) opisuje, będące już pod rosyjskim panowaniem, miasto Tartu w Estonii: „Tartu miało charakter zupełnie niemieckiego miasta. Język niemiecki panował wszędzie: w urzędach, na katedrach uniwersyteckich, w sklepach, na ulicy. Właściwe miasto było z prawej strony Embachu. Miało ono piękny staroniemiecki wygląd, zwłaszcza główna ulica Ritterstrasse (Rycerska) przedstawiała się wspaniale. Lecz największą ozdobą było wzgórze piętrzące się nad miastem i porosłe bujnym lasem, tak zwane Domberg, od dawnej katedry katolickiej, w której ongiś kazał Piotr Skarga”[8]. Kultura niemiecka silnie oddziaływała na, skupione głównie na wsiach, ludy fińskie, czyli przodków obecnych Estończyków oraz ludy bałtyckie – przodków obecnych Łotyszy. Kultura niemiecka wciąż obecna jest w wielu aspektach kulturowych dzisiejszych Estończyków i Łotyszy.

Geografia

Ukształtowanie terenu
  • Całkowita granica lądowa: 681,6 km, w tym z Rosją 338,6 km, z Łotwą 343 km[9]
  • Długość granicy morskiej: 3780 km
  • Długość wybrzeża: 3780 km, w tym bez wysp: 1240 km[10]
  • Najwyższy punkt: Suur Munamägi 318 m n.p.m.
  • Najniższy punkt: Bałtyk 0 m

W skład Estonii wchodzi 2355 wysp i wysepek w Zatoce Ryskiej[11] (największe Sarema i Hiuma) o łącznej powierzchni 4,2 tys. km² (9,2% powierzchni kraju). Zachodnie wybrzeże silnie rozczłonkowane, niskie, północne – wysokie i strome. Większość obszaru stanowią tereny nizinne (średnia wysokość 50 m) z najwyższym wzniesieniem Suur Munamägi, sięgającym 318 m n.p.m. Rzeźba polodowcowa (moreny, drumliny, ozy, jeziora). W północno-wschodniej części wysoczyzna Pandivere (wys. do 166 m), na południu i południowym wschodzie wzniesienia Sakala, Otepää i Haanja (do 318 m). Klimat umiarkowany, przejściowy między morskim i kontynentalnym. Średnia temperatura w najchłodniejszym miesiącu (w lutym) wynosi od –7 °C na wschodzie, do –3 °C na zachodnich wyspach, w lipcu 16–17 °C. Suma roczna opadów 500–700 mm, maksimum od lipca do września. Gęsta sieć rzeczna, zwłaszcza w południowej części, główne rzeki: Narwa, Ema, Parnawa; ponad 1000 jezior (ok. 5% powierzchni kraju), największe Pejpus (graniczne z Rosją). Estonia leży w strefie lasów mieszanych. Na ubogich glebach piaszczystych rosną bory sosnowe (z sosną zwyczajną), na glebach bardziej żyznych lasy świerkowe (ze świerkiem pospolitym), niekiedy ze znacznym udziałem dębu szypułkowego i innych drzew liściastych. Lasy zajmują ok. 38,5% powierzchni kraju, torfowiska (przeważnie wysokie) i tereny podmokłe – 20%. Na wschód od Tallinna (na wybrzeżu Zatoki Fińskiej) Park Narodowy Lahemaa. Zgodnie z ostatnimi badaniami powierzchnia Estonii wzrosła o 112 km²[12]. Najdłuższą rzeką Estonii jest Võhandu[13][14].

Największe wyspy Estonii
NazwaPowierzchniaLiczba mieszkańców
Sarema2673 km²39 231
Hiuma986 km²11 087
Muhu206 km²1822
Vormsi92,9 km²330
Kassari19,3 km²280
Naissaar18,6 km²7

Zobacz też: rzeki Estonii, Jeziora Estonii

Historia

Prowincje średniowiecznej Estonii
  • 8000 p.n.e. – najstarsze ślady osadnictwa na terenie Estonii;
  • 3000 p.n.e. – osiedlają się plemiona ugrofińskie;
  • 100 – rzymski historyk Tacyt wspomina w swoich kronikach o Estach (Aestii, Aestiorum gentes);
  • 525 – poselstwo Estów do króla Ostrogotów Teodoryka w Rzymie[15]
  • VIII wiek – początki osiedlania się wikingów na terenie Estonii.
  • IX–XII wiek – uzależnienie od księstw fińskich;
  • 1030 – pierwsze wzmianki o Tartu (Dorpat);
  • 1050 – pojawiają się zręby późniejszego miasta Tallinna;
  • 1154 – arabski badacz al-Idrisi umieszcza Tallinn w swoim atlasie pod nazwą Kalawin (Kalevan);
  • 1208 – Niemieccy Kawalerowie Mieczowi rozpoczynają swoją ekspansję na tereny estońskie (z terenów opanowanej już Łotwy), początek dwustuletniej walki z Zakonem. Od tego czasu zaczęły się w Estonii długie i bardzo silne wpływy niemieckie, rozpoczęło się niemieckie osadnictwo, panowanie i dominacja nad terytorium Estonii, w miastach rozpoczęła dominować, niemal całkowicie, kultura niemiecka, sytuacja ta trwała setki lat.
Zasięg władztwa duńskiego w latach 1219–1645
Uniwersytet w Tartu współcześnie
  • 1629 – Szwecja opanowuje tereny na północ od Dźwiny: dotychczasową polską Liwonię;
  • 1632 – powstaje Uniwersytet Dorpacki, będący obecnie najstarszym, największym i najbardziej prestiżowym uniwersytetem Estonii. Estonia liczy ok. 70–100 tys. mieszkańców;
  • 1648 – wyspa Ozylia przechodzi z rąk duńskich do szwedzkich, cały obszar dzisiejszej Estonii w granicach Szwecji, ostateczny koniec władztwa duńskiego w Estonii;
  • 1690 – Estonia liczy ok. 350 tys. mieszkańców;
  • 1686 – pierwszy elementarz w języku estońskim;
  • 1700–1721 – wielka wojna północna: Estonia staje się częścią Imperium Rosyjskiego, wyznanie luterańskie, administracja niemiecka i status szlachty pozostają niezmienione; Estonia liczy ok. 150–170 tys. mieszkańców;
  • 1739 – pierwsza Biblia po estońsku;
  • 1790 – Estonia liczy ok. 500 tys. mieszkańców, składa się z dwóch guberni: estońskiej (stolica Rewal/Tallinn) i liwlandzkiej (stolica Ryga);
  • 1816 – zniesienie niewolnictwa w guberni estońskiej;
  • 1819 – zniesienie niewolnictwa w guberni liwlandzkiej;
  • 1857–1861 – ukazuje się Kalevipoeg, estoński epos narodowy;
Ogłoszenie niepodległości Estonii w Parnawie w 1918 r.
Mapa fizyczna międzywojennej Estonii
  • 1880–1890 – nasila się polityka rusyfikacji;
  • 1897 – największymi miastami obszaru dzisiejszej Estonii są Tallinn, Tartu, Narwa, jednakże populacja żadnego nie przekracza 100 tys.;
  • 1918 – zjednoczenie wszystkich ziem estońskich w jedną gubernię estońską;
  • 24 lutego 1918 – deklaracja niepodległości Estonii;
  • 1918–1920 – zwycięska wojna o niepodległość Estonii przeciwko Rosji i Niemcom;
  • 1919 – wprowadzenie prohibicji w Finlandii powoduje rozwój nielegalnej produkcji i przemytu alkoholu do Finlandii
  • 2 lutego 1920 – traktat w Tartu, Rosja radziecka uznaje niepodległość Estonii i rezygnuje z „eksportu rewolucji”. Pierwsze wybory do Riigikogu. Uchwalenie konstytucji na wzór szwajcarski: silna pozycja parlamentu, brak głowy państwa, zmiany w prawie uchwalane w referendum. Główne siły polityczne to: socjaldemokraci, prawicowy Związek Ludowy oraz centrowe partie drobnomieszczańskie. Większość mieszkańców to Estończycy (86%), ponadto Rosjanie (9%) oraz Niemcy. Liczna mniejszość szwedzka. Wyznaniowo kraj zdominowany przez Kościół luterański;
  • 1924 – powstanie komunistyczne w Tallinnie inspirowane przez ZSRR;
  • 1933 – nowy projekt konstytucji przygotowany przez ELV i zatwierdzony w referendum. Wprowadzenie systemu prezydenckiego: rząd i parlament wykonawcami jego woli. Ostatecznie konstytucja nie wchodzi w życie;
  • 1934 – Konstantin Päts ze „Związku Ludowego” obejmuje urząd premiera, pracuje nad zmianami w konstytucji, zawiesza działalność parlamentu, stowarzyszeń i partii politycznych (w tym faszystowskiego ruchu wabsów), początek rządów autorytarnych – tzw. ery milczenia;
  • 1934 – Estonia liczy 1 126 416 mieszkańców, w tym 93% Estończyków;
  • Polityka zagraniczna: Kraj przyłącza się do powstałej 12.09 w Genewie „Ententy Bałtyckiej”. Ponadto utrzymuje dobre stosunki z Polską, Wielką Brytanią i krajami skandynawskimi. Poprawnie układają się relacje z ZSRR;
  • 1938 – reforma ustrojowa. Nowa konstytucja. Wybory do dwuizbowego parlamentu. Konstantin Päts zostaje prezydentem.
Deklaracja amerykańskiego departamentu stanu, z 1940 r., nieuznająca włączenia Litwy, Łotwy i Estonii do ZSRR i stwierdzająca okupację tych krajów przez obce, sowieckie, wojska. Stany Zjednoczone i większość krajów zachodnich nigdy nie uznały włączenia krajów bałtyckich do ZSRR
  • 23 sierpnia 1939 – pakt Ribbentrop-Mołotow. Estonia w radzieckiej strefie wpływów.
  • 28 września 1939 – Estonia godzi się na stacjonowanie Armii Czerwonej na swym terytorium. Liczba żołnierzy radzieckich przewyższa prawie dwukrotnie liczbę wojska estońskiego (25 tys.: 15 tys.).
  • 17 czerwca 1940 – Sowieci wkraczają do Estonii. Następuje zmiana rządu na żądanie Żdanowa (emisariusza ZSRR w Estonii), nowym premierem zostaje Johannes Vares. 6 sierpnia kraj „wspaniałomyślnie” przyłączony do ZSRR, śmierć ok. 15 000 Estończyków w wyniku eksterminacji.
  • 1941 – deportacje czerwcowe (ok. 10 tys. osób zesłanych na Sybir, w tym były prezydent Konstantin Päts). Mniejszość szwedzka ewakuowana na wniosek rządu Szwecji do swego kraju.
  • 22 czerwca 1941 – wkroczenie wojsk niemieckich do Estonii spotyka się z pozytywną reakcją dużej części mieszkańców.
  • 1942-1945 – w ograniczonym zakresie działa estoński ruch oporu.
  • 1944 – mniejszość szwedzka ewakuowana na wniosek rządu Szwecji do swego kraju.
  • 1944–1953 – estoński ruch oporu przeciwko sowieckiej okupacji („Leśni Bracia”), 15 tys. osób ginie lub umiera z głodu.
  • 1944–1990 – na emigracji działa estoński rząd przeciwstawiający się aneksji kraju przez ZSRR (swą siedzibę ma w Sztokholmie i Oslo). Aneksji Estonii nie uznają m.in. Stany Zjednoczone i Watykan.
  • 1949 – początek kolektywizacji i „rozkułaczania”.
  • 1959 – 1 203 000 mieszkańców w Estonii, w tym 74% Estończyków.
  • 1968 – pierwsze oznaki oporu przeciwko radzieckiej rzeczywistości.
  • 1980 – „List 40”. Protest przeciwko zmasowanej rusyfikacji. Strajki studentów w obronie kultury narodowej.
  • 1988 – „śpiewająca rewolucja”. Demonstracje 300 tys. Estończyków w Tallinnie. Przywrócenie flagi narodowej. W listopadzie Rada Najwyższa przyjmuje deklarację suwerenności miażdżącą większością głosów (254:7).
  • 1990 – obywatele organizują się w Kongres Ludowy mający doprowadzić do przywrócenia państwowości estońskiej.
  • 1991 – w referendum marcowym 78% obywateli popiera niepodległość państwa.
  • 1991 – na podstawie Rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 709 z 12 września 1991 roku Estonia została członkiem ONZ[16].
  • 20 sierpnia 1991 – po puczu Janajewa Estonia deklaruje niepodległość, 6 września uznaną przez ZSRR. Na czele państwa stoi reformatorski komunista Edgar Savisaar.
  • 1992 – wprowadzenie restrykcyjnego prawa o obywatelstwie. Pojawia się korona estońska zamiast przejściowych talonów. Pierwsze wybory do Riigikogu. Na czele państwa stają dwaj konserwatyści: Lennart Meri (prezydent) i Mart Laar (premier).
  • 1993 – Estonia przyjęta do Rady Europy.
  • 1994 – rosyjskie wojska opuszczają kraj.
  • 1995 – powrót postkomunistów do władzy,
  • 1996–1999 – projekt Tygrysi skok
  • 1998 – początek negocjacji o członkostwo w Unii Europejskiej.
Kolumna Zwycięstwa, upamiętniająca zwycięstwo nad Rosją i Niemcami w wojnie o niepodległość Estonii, odsłonięta w 2009 w Tallinnie
  • 1999 – rządy ponownie obejmuje prawica.
  • 2001 – postkomunista Arnold Rüütel wybrany na prezydenta.
  • 2002 – zakończenie negocjacji przedakcesyjnych.
  • 2003 – referendum unijne, zakończone sukcesem zwolenników akcesji.
  • 2004 – akces do NATO.
  • 2004 – akces do UE[1].
  • 2007 – gwałtowne zamieszki w Tallinnie organizowane przez rosyjską mniejszość, a spowodowane przeniesieniem pomnika żołnierza radzieckiego z centrum miasta na cmentarz wojskowy[17]. W tym samym roku Estonia została przyłączona do strefy Schengen[1].
  • 2011 – Estonia przyjęła walutę euro[18][19].

Ustrój polityczny

Estońska deklaracja niepodległości, 1918 r.
Parlament Estonii

Estonia jest republiką wielopartyjną. Ustrój polityczny kraju ukształtowała konstytucja z 1992 roku. Kładzie ona szczególny nacisk na dominację jednoizbowego parlamentu, który nazywa się Riigikogu. Jest on ciałem legislacyjnym, wybieranym w 5-przymiotnikowych wyborach (proporcjonalnych) na 4 lata z 5% progiem wyborczym dla partii. W parlamencie zasiada 101 deputowanych. Najważniejszymi zadaniami parlamentu, oprócz stanowienia prawa, są:

  • zatwierdzanie rządu
  • wybór prezydenta na 5-letnią kadencję.

Mimo że prezydent posiada prawo weta wobec ustaw parlamentu, jego kompetencje ograniczają się do reprezentowania państwa i wskazania premiera po wyborach, których termin także on wyznacza. Głównym organem wykonawczym polityki państwa jest rząd, odpowiedzialny przed parlamentem. Parlament kontroluje go nie tylko przez votum zaufania/nieufności, ale także przez interpelacje i zapytania (tzw. godzina pytań do premiera w każdą środę).

Siły zbrojne

Estonia dysponuje trzema rodzajami sił zbrojnych: wojskami lądowymi, marynarką wojenną oraz siłami powietrznymi[20]. Uzbrojenie sił lądowych Estonii składało się w 2014 roku m.in. z: 272 opancerzonych pojazdów bojowych oraz 144 zestawów artylerii holowanej[20]. Marynarka wojenna Estonii (Eesti Merevägi) dysponowała w 2014 roku jedną fregatą oraz siedmioma okrętami obrony przeciwminowej[20]. Estońskie siły powietrzne z kolei posiadały w 2014 roku uzbrojenie w postaci m.in. dwóch samolotów szkolno-bojowych oraz czterech śmigłowców[20].

Wojska estońskie w 2014 roku liczyły 3,2 tys. żołnierzy zawodowych oraz 60 tys. rezerwistów. Według rankingu Global Firepower (2014) estońskie siły zbrojne stanowią 96. siłę militarną na świecie, z rocznym budżetem na cele obronne w wysokości 335 mln dolarów (USD)[20].

Podział administracyjny

Eesti maakonnad 2006.svg

Estonia jest podzielona na 15 prowincji (est. maakonnad; lp. – maakond; ‘powiat’). Prowincje z kolei dzielą się w sumie na 227 gmin dwóch rodzajów: 33 miejskie (linn) i 194 wiejskie (vald).

ProwincjaStolicaPowierzchnia
[km²]
Ludność
Hiiumaa vapp.svg HiumaKärdla102310 289
Saaremaa vapp.svg SaremaKuressaare292235 356
Läänemaa vapp.svg LäänemaaHaapsalu238328 101
Raplamaa vapp.svg RaplamaaRapla298037 093
Et-Pärnu maakond-coa.svg ParnawaPärnu480789 660
Et-Harju maakond-coa.svg HarjumaaTallinn4333521 410
Lääne-Virumaa vapp.svg Virumaa ZachodniaRakvere346566 743
Ida-Virumaa vapp.svg Virumaa WschodniaJõhvi3364174 809
Et-Järva maakond-coa.svg JärvamaaPaide262338 255
Jõgevamaa vapp.svg JõgevamaaJõgeva260437 647
Viljandimaa vapp.svg ViljandimaaViljandi342256 854
Tartumaa vapp.svg TartuTartu2993148 872
Põlvamaa vapp.svg PõlvamaaPõlva216531 954
Võrumaa vapp.svg VõrumaaVõru230538 967
Valgamaa vapp.svg ValgamaaValga204435 059

Demografia

Statystyki demograficzne (2007)
Population of Estonia (1970-2010).png
Zmiana liczby ludności Estonii w latach 1970–2010 (w tysiącach)
Liczba ludności1 315 912
Ludność według wieku
0–14 lat15%
mężczyzn: 103 367
kobiet: 97 587
15–64 lat67,5%
mężczyzn: 427 043
kobiet: 468 671
ponad 64 lata17,5%
mężczyzn: 75 347
kobiet: 152 318
Eesti rahvastiku püramiid 2005.svg
Piramida demograficzna Estonii (2005)
Średnia wieku
w całej populacji39,4 lat
mężczyzn36 lat
kobiet42,9 lat
Przyrost naturalny–0,313%
Współczynnik urodzeń10,17 urodzeń/1000 mieszkańców
Współczynnik zgonów13,3 zgonów/1000 mieszkańców
Współczynnik migracji–3,22 migrantów/1000 mieszkańców
Ludność według płci
przy narodzeniu1,06 mężczyzn/kobiet
poniżej 15 lat1,06 mężczyzn/kobiet
15–64 lat0,91 mężczyzn/kobiet
powyżej 64 lat0,5 mężczyzn/kobiet
w całej populacji0,84 mężczyzn/kobiet
Umieralność niemowląt
w całej populacji7,59 martwych/1000 żywych urodzeń
płci męskiej8,77 martwych/1000 żywych urodzeń
płci żeńskiej6,34 martwych/1000 żywych urodzeń
Oczekiwana długość życia
w całej populacji72,3 lat
mężczyzn66,87 lat
kobiet78,07 lat
Rozrodczość1,41 urodzeń/kobietę
HIV/AIDS
Współczynnik dorosłych z HIV/AIDS1,1% (2003)
Liczba osób żyjących z HIV/AIDS7800 (2003)
Liczba zmarłych na HIV/AIDSmniej niż 200 (2003)

Liczba ludności Estonii na koniec 2018 roku wyniosła 1 323 820 osób, o 4690 osób więcej niż na koniec 2017. Zmiana ta wynika przede wszystkim z migracji. W 2018 roku do Estonii przyjechało 13030 osób, a wyjechało 6940. Wzrosła również liczba urodzeń dzieci do około 14 270, o około 500 więcej niż w poprzednim roku[21].

Estończycy stanowią 68,6% ludności (spis z 2006 r.), Rosjanie 25,6% (głównie w Tallinnie, Kohtla-Jarve i Narwie), Ukraińcy 2,1%, Białorusini 1,3%, Finowie 0,9%; pozostali to głównie Tatarzy, Łotysze, Żydzi, Polacy i Litwini. Od początków lat 90. spadek liczby ludności. Przyrost naturalny od 1991 ujemny (–5,3‰ w 1995 i –4,1‰ w 1997). Wskaźnik urodzeń 8,7‰ (1997); w wieku do 14 lat 19% populacji, 65 lat i więcej 14%. Ludność miejska 69% (1997). Gęstość zaludnienia 29,4 osób na km² (największa w północnej części, między Tallinnem a Narwą). Główne miasta poza stolicą: Tartu, Narwa, Kohtla-Järve, Parnawa.

Struktura etniczna

Po zajęciu Estonii przez ZSRR, do tego kraju przesiedlono wielu Rosjan i innych Słowian stanowiących dziś ponad 28% mieszkańców kraju, ludzie ci w dużej części nie znają języka estońskiego, dlatego nie mogą zdać egzaminu przyznającego obywatelstwo estońskie. Po odzyskaniu niepodległości Estonii obywatelstwo estońskie nie zostało przyznane przywiezionym za ZSRR Rosjanom i ich potomkom, muszą oni ubiegać się o nie tak jak obcokrajowcy.

Narodowości według spisu z 2000 roku:

  • 67,9% Estończycy
  • 25,6% Rosjanie
  • 2,1% Ukraińcy
  • 1,3% Białorusini
  • 0,9% Finowie
  • 2,2% inni

Polacy w Estonii

Emigracja polska do Estonii w latach 30. XX w. liczyła ok. 1 tys. osób. Polacy skupieni byli głównie w Tallinnie, Narwie i Tartu. Byli to głównie rzemieślnicy i robotnicy. Pierwsze polskie organizacje w Estonii to: założony w 1929 roku Związek Narodowy Polski Jutrzenka w Tartu i założony w 1930 Związek Narodowy Polaków w Estonii w Tallinnie (1937 – 340 członków). Rozwijano działalność kulturalno-oświatową (chóry, biblioteki, teatry amatorskie i kółka samokształceniowe języka polskiego, historii i geografii).

W 1934 utworzono w Tallinnie pierwszą polską drużynę harcerską. W 1937–1939 w Estonii pracowało sezonowo około 4 tysięcy robotników rolnych, głównie z województwa wileńskiego i nowogrodzkiego. Część pozostała na stałe. W 1939 liczbę Polaków w Estonii szacowano na 1,5 tys. osób. W latach 1940–1941 i 1944–1945 miały miejsce prześladowania ludności polskiej przez NKWD (m.in. deportacje na Syberię). W 2016 roku Estonię zamieszkiwało 1747 Polaków[22].

Cyberpaństwo

Estonia jest jednym z najbardziej zinformatyzowanych państw świata[23], w którym 99% usług publicznych administracji dokonywana jest on-line, zaś 67% społeczeństwa używa elektronicznych identyfikatorów. W 2019 roku 43,8% wyborców w wyborach do krajowego parlamentu oddało swój głos używając do tego celu internetu, w tym samym roku 46,7% wyborców oddało on-line swój głos w wyborach do Parlamentu Europejskiego[24].

Wysoki stopień informatyzacji państwa i społeczeństwa spowodował, że w roku 2007 – po usunięciu brązowego pomnika żołnierza radzieckiego w Tallinie – Estonia stała się celem pochodzącego z zagranicy największego w historii ataku cybernetycznego na infrastrukturę informatyczną rządu[23], większości krajowych mediów oraz banków, który spowodował paraliż państwa w znacznej jego części[24]. Po tych atakach, w ramach NATO rozpoczęto prace nad włączeniem cyberprzestrzeni do domen operacyjnych Sojuszu Północnoatlantyckiego – obok domeny morskiej, lądowej i powietrznej[25]. Będące ich następstwem zmiany prawa międzynarodowego doprowadziły do zmian doktryn obronnych sojuszu, który zrównał atak cybernetyczny na państwo członkowskie sojuszu z atakami na nie w którejkolwiek z pozostałych domen, zaś podczas szczytu NATO w Brukseli w 2018 roku, postanowiono o utworzeniu w Estonii Centrum Operacji w Cyberprzestrzeni NATO (NATO Cyberspace Operations Centre), wchodzącego w skład struktury dowodzenia NATO[26].

W wyniku podjętych przez władze kraju i społeczeństwo estońskie po atakach cybernetycznych z 2007 roku działań, Estonia uważana jest dziś za jedno z 5 najlepiej zabezpieczonych przed atakami cybernetycznymi państw świata[27].

Religia

Estonia jest krajem silnie zlaicyzowanym, wyznaniem tradycyjnym jest luteranizm. Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center[28][29]:

Język

Oficjalnym językiem kraju jest język estoński, należący do grupy języków ugrofińskich. Estoński jest bardzo blisko spokrewniony z językiem fińskim. Język estoński posiada także bardzo silne wpływy germańskie (głównie z niemieckiego i szwedzkiego), około 30% wszystkich słów pochodzi z tych języków, w tym najwięcej z dolnosaksońskiej odmiany języka niemieckiego[30]. Spowodowane jest to wielowiekową, niemiecką, szwedzką i duńską dominacją, osadnictwem i panowaniem na terenie Estonii. Podczas ery radzieckiej język rosyjski był obowiązkowo nauczany w szkołach i stąd powszechna jego znajomość, nie tylko wśród etnicznych Rosjan, ale również wśród starszych, 30-70-letnich Estończyków. Historia Estonii sprawia jednak, że nawet znający język rosyjski Estończycy nie chcą go używać i w praktyce wolą porozumiewać się w dowolny inny sposób, przy pomocy kilku znanych słów angielskich lub na migi. Współcześnie w szkołach, jako pierwszy obcy język wykładany jest raczej angielski, który jest stosunkowo powszechnie znany wśród młodych ludzi.

Języki, według spisu z 2000 roku:

Analfabetyzm, dane szacunkowe na rok 2003:

  • ogólnie: 0,2%
  • mężczyźni: 0,2%
  • kobiety: 0,2%

Największe miasta

Tallinn-hafen.jpg
Tartu Town Hall 2015.jpg
Tallinn (panorama miasta)Tartu (ratusz)
Kohtla-Järve 2007 4.jpg
Narwa (zamek Hermana)Kohtla-Järve
MiastoLiczba
mieszkańców
Liczba
Estończyków
Procentowo
Estończyków
Tallinn400 387215 11453,7%
Tartu101 16980 39780%
Narwa68 68033314,9%
Kohtla-Järve47 679847917,8%
Parnawa45 50036 11280%
Viljandi20 75618 99591,5%
Sillamäe17 1997194,2%
Rakvere17 09714 49684,8%
Maardu16 738333120%
Valga14 323897062,6%
Kuressaare14 92514 54897,5%
Võru14 87913 41490%
Jõhvi12 112402233,2%
Haapsalu12 054958780%
Paide9642868390%

Gospodarka

Ekonomiczne dane statystyczne na lata 2004–2006
PKB PPP
na 1 mieszkańca
PKB nominalne
na 1 mieszkańca
– wzrost PKB
26,85 mld USD
20 300 USD
13,89 mld USD
13 500 USD
11,4%
waluta:EUR
euro
= 100 eurocentów
struktura
zatrudnienia:
rolnictwo 11%
przemysł 20%
usługi 69%
udział % w PKB– rolnictwo 3,4%
– przemysł 28%
– usługi 68,6%
budżet
– dochody
– wydatki

5,994 mld USD
5,718 mld USD
inflacja4,4%
dług publiczny3,6% PKB
dług zagraniczny13,94 mld USD
rezerwy złota
i dewizy
2,344 mld USD
siła robocza673 000 ludzi
ludność żyjąca
poniżej ubóstwa
5%
bezrobocie4,5%
inwestycje32,4% PKB
przemysłowe produkcyjne
tempo wzrostu
8%
elektryczność
– produkcja
– konsumpcja

9,29 mld kWh
6,84 mld kWh
ropa naftowa
– produkcja
– konsumpcja

6,819 bb bar/d
60 000 bar/d
gaz ziemny
– produkcja
– konsumpcja

0 m³
1,44 mld m³
import12,03 mld USD
import
(najważniejsi partnerzy)
Finlandia: 19,7%
Niemcy: 13,9%
Rosja: 9,2%
Szwecja: 8,9%
Litwa: 6%
Łotwa: 4,7%
eksport9,68 mld USD
eksport
(najważniejsi partnerzy)
Finlandia: 26,3%
Szwecja: 13,2%
Łotwa: 8,8%
Rosja: 6,5%
Niemcy: 6,2%
Litwa: 4,6%

Estonia jest jednym z najlepiej rozwiniętych gospodarczo państw dawnego bloku wschodniego oraz Estonia razem z Litwą jest jedną z najbogatszych republik dawnego Związku Radzieckiego.

W 2015 r. Estonia była 25. gospodarką Unii Europejskiej pod względem wielkości PKB w parytecie siły nabywczej i 108. gospodarką świata, a pod względem wielkości PKB nominalnego – 26. gospodarką UE i 102. gospodarką świata. W 2015 r. PKB per capita w parytecie siły nabywczej Estonii wyniósł 21 400 PPS (74,6% średniej UE), a PKB per capita nominalny – 15 580 euro (54,2% średniej UE).

Estonia jest krajem przemysłowo-rolniczym. Do 1991 wchodziła w skład nadbałtyckiego regionu ekonomicznego ZSRR, silnie uzależniona od importu surowców i paliw. Reforma systemu gospodarczego została zapoczątkowana przed uzyskaniem niepodległości. Estonia jako pierwsze z państw powstałych po rozpadzie ZSRR opuściła w 1992 strefę rublową. Obecnie dynamicznie rozwijający się kraj (średniorocznie 9–12%), gospodarka oparta o usługi (69%). Przemysł to 28% PKB, a rolnictwo 4%.

Duża komputeryzacja państwa. Znaczne pozyskanie torfu. Silnie rozwinięty przemysł maszynowy, elektroniczny, drzewny i meblarski, chemiczny i spożywczy. Głównym ośrodkiem jest stolica Tallinn. Produkcja energii 8,8 TWh, piwa 95 mln litrów. Uprawa głównie jęczmienia, pszenicy, ziemniaków i żyta, w hodowli większe znaczenie ma trzoda i bydło mięsne. Pomyślnie rozwija się rybołówstwo – 104 tys. ton ryb.

Port morski w Tallinnie należy do większych na Bałtyku. Sieć drogowa liczy 28 tys. km, a jej uzupełnieniem jest 958 km kolei (2005 r.). Coraz większe znaczenie ma turystyka (dochody przekraczają pół miliarda dolarów). Eksport 9,65 mld dolarów (2006 rok), import 12,61 mld (2006)dolarów. Wartość PKB w 2004 roku wyniosła 7,2 mld euro, czyli 5,4 tys. na mieszkańca. Bezrobocie: średnio 2% (2007 r.) (regiony zamieszkane przez Rosjan 10%).

Geographylogo.svg
Porty lotnicze w Estonii

Rolnictwo

Użytki rolne zajmują 32% powierzchni kraju (2000). Zbiory zbóż (jęczmień, owies, pszenica) 643 tys. t (1996), rośliny pastewne (gł. wieloletnie trawy), ziemniaki (0,6 mln t), len, w strefach podmiejskich – warzywa. Intensywna hodowla bydła mleczno-mięsnego (758 tys. sztuk – 1990), trzody chlewnej typu mięsnego (1 mln), owiec, kóz, drobiu. Rybołówstwo morskie, głównie porty rybackie: Tallinn, Parnawa, Haapsalu i Kuressaare.

Turystyka

W 2015 roku kraj ten odwiedziło 2,763 mln turystów (5,3% mniej niż w roku poprzednim), generując dla niego przychody na poziomie 1,5 mld dolarów[31]. Głównym celem turystycznym jest Tallinn ze Starym Miastem, wpisanym na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Według danych za 2018 rok, najwięcej turystów pochodziło z Finlandii, Rosji, Łotwy, Niemiec i Szwecji[32].

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Estonia, Oficjalna strona internetowa Unii Europejskiej [dostęp 2022-06-07] (pol.).
  2. a b c d Estonia, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-06-07] (ang.).
  3. a b Estonia Facts, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-06-07] (ang.).
  4. a b MOFA:: Estonia. vm.ee. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-08)]..
  5. a b c d Report for Selected Countries and Subjects, imf.org [dostęp 2018-07-19] (ang.).
  6. Tacyt, De origine et situ Germanorum, 45.2.
  7. przemowa szefa estońskiego MSZ w języku angielskim [dostęp 2019-06-20].
  8. Przewodnik, Onet.pl.
  9. Według danych Straży Granicznej [1].
  10. The Baltic Sea. Estonica – Encyclopedia about Estonia.
  11. Alastair Bonnett, The Age of Islands: In Search of New and Disappearing Islands, Atlantic Books, 2020.
  12. Estonia ‘gains’ 112 sq km of land as a result of airborne scanning. news.postimees.ee. [dostęp 2015-07-19].
  13. Eesti pikimad jõed. vkg.werro.ee. [dostęp 2015-07-19]. (est.).
  14. Võhandu jõgi. [w:] Eesti Entsüklopeedia [on-line]. entsyklopeedia.ee. [dostęp 2015-07-19]. (est.).
  15. „Główne nasilenie tych przemarszów przypadło na drugą połowę V i pierwszą połowę VI w. n.e. Z pruskiej Sambii przybyło do króla Ostrogotów do Rzymu około roku 525 poselstwo z darami bursztynu, zapewne z nadzieją, że uda się nawiązać zerwane przez wędrówki ludów więzy handlowe z krajami basenu Morza Śródziemnego. Jednakże król Teodoryk odesłał poselstwo z uroczystym listem wysłanym z Rawenny do ludu Estów (Haestiis), wspominając tylko o wzajemnym darze, a nie o handlu. Tak samo na odrodzenie wymiany towarowej na próżno liczyli Sweowie (tj. Szwedzi), mający do zbycia kosztowne futra. W VI w. ustal wiele wieków trwający handel między krajami nadbałtyckimi i śródziemnomorskimi.”, [w:] Kasiodor; Gerard Labuda. Historia Pomorza, tom 1, część 1, s. 304.
  16. Security Council Resolution 709 - UNSCR, unscr.com [dostęp 2022-02-15].
  17. Pamiątka po ZSRR. wprost.pl, 2007-04-28. [dostęp 2014-12-26]. (pol.).
  18. Oliver Kahu: Tänasest kehtib Eestis euro. err.ee, 2011-01-01. [dostęp 2014-12-26]. (est.).
  19. Eesti läks üle eurole. delfi.ee, 2011-01-01. [dostęp 2015-07-18]. (est.).
  20. a b c d e Estonia. Global Firepower. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
  21. Portal Eesti.pl, W 2018 roku wzrosła liczba ludności Estonii, Eesti.pl, 22 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-22] (pol.).
  22. PO0222: POPULATION BY SEX, ETHNIC NATIONALITY AND COUNTY, 1 JANUARY. stat.ee. [dostęp 2017-05-05]. (ang.).
  23. a b Kraj odporny na cyberataki. Jak Estonia poradziła sobie z rosyjskimi hakerami?, forsal.pl, 23 czerwca 2021 [dostęp 2022-06-07] (pol.).
  24. a b E-Estonia. [dostęp 2020-03-19]. (ang.).
  25. How Estonia became a global heavyweight in cyber security. [dostęp 2020-03-19]. (ang.).
  26. NATO: Cyber defence. NATO. [dostęp 2020-03-20]. (ang.).
  27. Top 10 Countries Best Prepared Against Cyber Attacks. CyberDB. [dostęp 2020-03-20]. (ang.).
  28. Religious Composition by Country, in Percentages. The Pew Research Center. [dostęp 2014-06-28].
  29. Christian Population as Percentages of Total Population by Country. The Pew Research Center. [dostęp 2014-06-28].
  30. Liin, Helgi 1968. Alamsaksa laensõnadest 16. ja 17. sajandi eesti kirjakeeles. – Emakeele Seltsi aastaraamat 13, 1967. Tallinn: Eesti Raamat, 47–7.
  31. UNWTO Tourism Highlights, 2016 Edition. UNWTO, 2016. s. 8. [dostęp 2016-10-04]. (ang.).
  32. Tourism in Estonia in 2018. visitestonia.com. [dostęp 2020-02-20]. (ang.).

Bibliografia

  • Jan Lewandowski, Historia Estonii, Wrocław-Warszawa-Kraków 2002.
  • Jan Lewandowski, Estonia, Warszawa 2001.
  • Tomasz Paluszyński, Walka o niepodległość Estonii 1914-1920, Poznań 2007.

Linki zewnętrzne

Wikiatlas Wikimedia Atlas: Estonia – wikiatlas z mapami w Wikimedia Commons

Media użyte na tej stronie

Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Airplane silhouette.svg

Icon-type silhouette of an airplane. (Mainly to be used in Userboxes)

Used on WIkipedia as an airport location icon.
Flag of NATO.svg
Flaga Paktu Północnoatlantyckiego (NATO).
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
WTO members and observers.svg
Map of World Trade Organization members and observers.
 
Members
 
Members, dually represented by the European Union
 
Observers
 
Non-members
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
OSCE logo.svg
To jest logo: Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie – organizacja międzynarodowa
US Navy band - National anthem of Estonia.ogg
Instrumental recording of "Mu isamaa, mu õnn ja rõõm", the national anthem of Estonia, Played by US Navy Band. This music is nearly identical to the national anthem of Finland, "Maamme".
Tudengite kevadpäevad 2009 - paadiralli 05.JPG
Autor: Ivo Kruusamägi, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tudengite kevadpäevad 2009. Paadiralli.
Bucharest Nine map.png
Autor: maix (original image)
Super Dromaeosaurus (derivative work), Licencja: CC BY-SA 4.0
Map of the Bucharest Nine and its nine members (Bulgaria, the Czech Republic, Estonia, Hungary, Latvia, Lithuania, Poland, Romania and Slovakia).
Population of Estonia (1970-2010).png
Autor: "Roel van der Hoorn (Van der Hoorn)", Licencja: CC BY-SA 3.0
Estonia's population (1970-2010). Created in Microsoft Excel. Data is always from January 1 and taken from Statistics Estonia.
Castlekuressaare.JPG
(c) Vonsoeckchen, CC-BY-SA-3.0
Bishop's castle in Kuressaare, Estonia
OSCE members and partners.svg
Autor:
This file was made by User:Sven
Nuvola apps locale.svg
Translation

If this image contains text, it can be translated easily into your language. If you need help, contact me

SemiPD-icon.svg
Flexible licenses

If you want to use this picture with another license than stated below, contact me

Nuvola apps email.png
Contact the author

If you need a really fast answer, mail me. If you need only a fast answer, write me here.

, Licencja: CC BY-SA 4.0
Organization for Security and Co-operation in Europe members and partners
 
OSCE participating States
 
Partners for Co-operation
Estonia CIA map PL.png
Mapa Estonii z polskimi nazwami
EU 2020.png
Autor: Aotearoa, Licencja: CC BY 3.0
Unia Europejska w 2013; bez terytoriów zamorskich.
Haapsalu rannapromenaad.jpg
Autor: Ruta Badina, Licencja: CC BY-SA 3.0
A pavilion at Haapsalu seaside promenade
Eurozone.svg
Strefa Euro
 
Kraje używające Euro de jure
 
Kraje i terytoria używające Euro de facto
 
Członkowie Unii Europejskiej będący poza strefą Euro
Columna de la Victoria de la Guerra de la Independencia, Tallinn, Estonia, 2012-08-05, DD 14.JPG
Autor: Diego Delso , Licencja: CC BY-SA 3.0
Independence War Victory Column, St John's church and building nr. 10 of the Freedom square, Tallinn, Estonia
Estonia in European Union.svg
Autor: TUBSEmail Silk.svg Gallery, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location of XY (see filename) in the European Union.
Council of Europe.png
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Tartu Town Hall 2015.jpg
Autor: Cayambe, Licencja: CC BY-SA 4.0
Town Hall of Tartu on Town Hall's square in Tartu, Estonia.
Tartu Ülikooli peahoone 2014-12.JPG
Autor: Metsavend, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tartu Ülikooli peahoone 2014 detsembris
Tallinn-hafen.jpg
Autor: Ralf Roletschek , Licencja: CC-BY-SA-3.0
port of Tallinn (Estonia)
Welles declaration.jpg
Welles Declaration condemned the USSR’s forcible incorporation of the Baltic states (Estonia, Latvia and Lithuania) in 1940 and proclaimed US refusal to recognize the legitimacy of Soviet control of Estonia, Latvia and Lithuania.
Estonia1925physical.jpg
Autor: Mariusz Paździora, Licencja: CC BY 3.0
Estonia 1925, physical/Mapa fizyczna Estonii, 1925
Ancient Estonian counties.png
Counties of Ancient Estonia
New Hanseatic League Members.png
Autor: Boreas74, Licencja: CC BY-SA 4.0
New Hanseatic League Members
Danish Estonia.png
Autor: SvenEst, Licencja: CC BY-SA 4.0
Danish ruled territories in Estonia from 1219-1645.
Tartu Toomkiriku varemed 2012.jpg
Autor: Ivar Leidus, Licencja: CC BY-SA 3.0 ee
This is a photo of cultural heritage monument of Estonia number
Kohtla-Järve 2007 4.jpg
Autor: Hendrix, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Kohtla-Järve
Estonian parliament building.jpg
(c) Stan Shebs, CC BY-SA 3.0
Photo of Estonian parliament building, Tallinn
Saaremaa vapp.svg
Coat of arms of Saare County, Estonia.
North Atlantic Treaty Organization (orthographic projection).svg
Autor: Addicted04, Licencja: CC BY 3.0
North Atlantic Treaty Organization in orthographic projection.
Narva Hermanni linnus, 13.-17. saj.jpg
Autor: Gerly.p, Licencja: CC BY-SA 3.0 ee
This is a photo of cultural heritage monument of Estonia number
Europe orthographic Caucasus Urals boundary.svg
Map of Europe. The continental boundary to Asia as indicated is the standard convention following the Caucasus crest, the Ural River and the Urals Mountains to the Sea of Kara
Declaration of Estonian independence in Pärnu.jpg
Estonia, Pärnu - Celebration of declaration of independence (on previous day).
Eesti rahvastiku püramiid 2005.svg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to WikedKentaur (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0

Eesti rahvastiku püramiid 2005

Population pyramide of Estonia 2005
Relief map of Estonia.png
Autor: Siim, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Relief map of Estonia.
OECD member states map.svg
Autor: Cflm001 (dyskusja), Licencja: CC BY-SA 2.0
Państwa członkowskie OECD.
Eesti maakonnad 2006.svg
Autor: data by Estonian Land Board; color coding by User:Siim (File:Estonia_counties.gif); compiled by User:WikedKentaur, Licencja: Estonian Land Board Maps
Counties of Estonia 2006
Suudlevad-tudengid.jpg
Autor: Geonarva, Licencja: CC BY-SA 3.0
Suudlevad tudengid Tartus
Drone video of Estonia 2021.webm
Autor: Sillerkiil, Licencja: CC BY-SA 4.0
Montage of different places and activities in Estonia from March to December 2021. Track "Amsterdam" from LASERS, licence Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Unported (CC BY-NC-SA 3.0):
Ayuntamiento, vistas panorámicas desde Toompea, Tallin, Estonia, 2012-08-05, DD 21.JPG
(c) Diego Delso, CC BY-SA 3.0
This is a photo of cultural heritage monument of Estonia number
Estonian Declaration of Independence.jpg
Historical document. Estonian Declaration of Independence