Eter dimetylowy

Eter dimetylowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C2H6O

Inne wzory

H
3
COCH
3
, CH
3
OCH
3
, (CH
3
)
2
O
, Me
2
O

Masa molowa

46,07 g/mol

Wygląd

bezbarwny gaz[2]

Identyfikacja
Numer CAS

115-10-6

PubChem

8254

Podobne związki
Podobne związki

eter dietylowy, oksiran, siarczek dimetylu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Eter dimetylowy (dimetyloeter, DME[a]), CH
3
OCH
3
organiczny związek chemiczny z grupy eterów, bezbarwny gaz o charakterystycznym zapachu, umiarkowanie rozpuszczalny w wodzie. Używany jest jako gaz pędny w rozpylaczach aerozolowych oraz, w mieszaninie z propanem, do usuwania brodawek metodą kriogeniczną. Może również stanowić paliwo alternatywne dla LPG, LNG, benzyny i oleju napędowego. Może być produkowany z gazu ziemnego, węgla lub biomasy.

Otrzymywanie eteru dimetylowego

Eter dimetylowy produkuje się zwykle metodą dehydratacji metanolu. Brane są pod uwagę inne rozwiązania, bardziej użyteczne w masowej produkcji, przede wszystkim wytwarzanie z gazu syntezowego, czyli mieszaniny wodoru i tlenku węgla.

Metoda dehydratacji metanolu

W wyniku dehydratacji dwóch cząsteczek metanolu powstaje jedna cząsteczka eteru dimetylowego. Jest to reakcja odwracalna:

2CH
3
OH ⇄ CH
3
OCH
3
+ H
2
O

Metoda syntezy

Synteza eteru dimetylowego jest bardziej wydajna od odwodnienia metanolu, gdyż pozwala na wytwarzanie tego związku z paliw lub biomasy z ominięciem produkcji metanolu.

Produkcja eteru dimetylowego z substancji stałych, takich jak węgiel czy biomasa, wymaga więcej procesów jednostkowych niż produkcja z gazów. Konieczne jest zgazowanie dla otrzymania gazu syntezowego. Dla zwiększenia wydajności zgazowania stosuje się takie procesy wstępne jak suszenie biomasy czy produkcja szlamu węglowego. By uniknąć zanieczyszczeń przeprowadza się różne procesy oczyszczania gazu. Podczas produkcji eteru dimetylowego z metanu, potrzebny gaz syntezowy uzyskać z termicznego reformingu:

2CH
4
+ O
2
+ CO
2
+ ciepło → 3H
2
+ 3CO + H
2
O

Utlenianie

Najpopularniejszym katalizatorem stosowanym do utleniania eteru dimetylowego (DME) jest platyna, która pomaga w rozerwaniu wiązania H-O w cząsteczce eteru oraz jest aktywna na etapie odwodornienia. Jednak podczas jej stosowania dochodzi do zatruwania powierzchni katalizatora produktami pośrednimi takimi jak –CO[11]. Aby uniknąć takich sytuacji stosowane są stopy bimetaliczne na bazie platyny np.: PtSn i PtRu. W przeciwieństwie do PtSn, PtRu to jednofazowy, jednorodny stop, w którym Ru jest w dużej mierze metaliczny. Natomiast Sn nie zachowuje swojego stanu metalicznego i łatwo ulega przekształceniu do związków utlenionych (tlenki i wodorotlenki cyny). W każdym przypadku Pt działa niezależnie jako katalizator zachowując swój metaliczny charakter[12][13]. W obu tych przypadkach - Sn i Ru – występuje tendencja do aktywowania adsorpcji dysocjacyjnej wody, przez co zwiększa ilość chemisorbowanych grup hydroksylowych, co z kolei wpływa na zmniejszenie efektu zatrucia Pt[14]. Pomimo, iż oba układu wykazują dobrą aktywność elektrolityczną, to wysoka bariera aktywacyjna układu bimetalicznego dla rozszczepienia wiązania CO powoduje wolniejszą dynamikę utleniania eteru dimetylowego[15]. Dlatego też, aby poprawić wydajność tego procesu, zaproponowano dodanie Pd do układów PtRu i Pt, gdyż wykazuje on tendencję do indukowania rozszczepienia wcześniej już wspomnianego wiązania CO[16][17][18].

Zastosowania

Paliwo

Eter dimetylowy może być użyty jako samodzielne paliwo w silnikach wysokoprężnych i turbin gazowych oraz w postaci mieszaniny z 70% LPG jako paliwo dla silników czterosuwowych lub dwusuwowych. Szczególnie dobrze spełnia rolę paliwa w silnikach wysokoprężnych – jego liczba cetanowa wynosi ponad 55, gdy dla oleju napędowego zwykle nie przekracza 53. W przeciwieństwie do etanolu, podczas utleniania eteru dimetylowego nie ma potrzeby zerwania wiązania CC, co ułatwia jego utlenianie do CO2. Dodatkowo eter dimetylowy ma wyższą gęstość energii (8,2 kWh kg-1) w porównaniu z metanolem (6,1 kWh kg-1), a także podczas utleniania jednej cząsteczki DME uwalnianych jest dwa razy więcej elektronów niż w przypadku metanolu.

Eter dimetylowy (DME) może być potencjalnym paliwem wykorzystywanym w niskotemperaturowych ogniwach paliwowych, które pracują poniżej 100 °C. Podczas pracy takiego ogniwa cząsteczka eteru ulega utlenieniu na anodzie. Produkty tego rozkładu (CO2, H+ oraz elektrony) są transportowane przez półprzepuszczalną membranę, gdzie łączą się z tlenem, powodując jego redukcję do cząsteczki wody[19].

Unia Europejska rozważa powszechne zastosowanie eteru dimetylowego jako biopaliwa około 2030 roku.

Rozpuszczalnik

Skroplony eter dimetylowy może być zastosowany jako rozpuszczalnik, co wymaga jednak stosowania podwyższonego ciśnienia lub niskich temperatur (temperatura wrzenia eteru dimetylowego pod ciśnieniem atmosferycznym wynosi ok. −23 °C). Zaletą eteru dimetylowego jako rozpuszczalnika jest łatwość jego usunięcia przez odparowanie – ma to znaczenie przede wszystkim w przypadku roztworów substancji lotnych.

Uwagi

  1. Skrót „DME” może oznaczać również 1,2-dimetoksyetan, CH
    3
    OCH
    2
    CH
    2
    OCH
    3
    .

Przypisy

  1. a b Henri A. Favre, Warren H. Powell, Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book), Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 703, DOI10.1039/9781849733069, ISBN 978-0-85404-182-4 (ang.).
  2. a b c d Haynes 2016 ↓, s. 3-208.
  3. Haynes 2016 ↓, s. 5-174.
  4. Dimethyl ether, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2017-01-01] (ang.).
  5. a b c d e f g Eter dimetylowy (nr 38911) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski. [dostęp 2017-01-01]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. a b c Haynes 2016 ↓, s. 6-71.
  7. Haynes 2016 ↓, s. 9-62.
  8. a b Eter dimetylowy (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2017-01-01].
  9. a b c Haynes 2016 ↓, s. 16-22.
  10. Eter dimetylowy (nr 38911) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2017-01-01]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  11. K. Lasch i inni, Mixed conducting catalyst support materials for the direct methanol fuel cell, „Journal of Power Sources”, 105 (2), 2002, s. 305–310, DOI10.1016/S0378-7753(01)00956-9 [dostęp 2022-10-24] (ang.).
  12. Pawel J. Kulesza i inni, Electrocatalytic oxidation of small organic molecules in acid medium: Enhancement of activity of noble metal nanoparticles and their alloys by supporting or modifying them with metal oxides, „Electrochimica Acta”, 110, 2013, s. 474–483, DOI10.1016/j.electacta.2013.06.052, PMID24443590, PMCIDPMC3891784 [dostęp 2022-10-24] (ang.).
  13. Luhua Jiang i inni, Structure and chemical composition of supported Pt–Sn electrocatalysts for ethanol oxidation, „Electrochimica Acta”, 50 (27), 2005, s. 5384–5389, DOI10.1016/j.electacta.2005.03.018 [dostęp 2022-10-24] (ang.).
  14. Jeffrey A. Herron, Peter Ferrin, Manos Mavrikakis, First-Principles Mechanistic Analysis of Dimethyl Ether Electro-Oxidation on Monometallic Single-Crystal Surfaces, „The Journal of Physical Chemistry C”, 118 (42), 2014, s. 24199–24211, DOI10.1021/jp505919x [dostęp 2022-10-24] (ang.).}
  15. Iwona A. Rutkowska, Beata Rytelewska, Pawel J. Kulesza, Enhancement of oxidation of dimethyl ether through formation of hybrid electrocatalysts composed of Vulcan-supported PtSn decorated with Ru-black or PtRu nanoparticles, „Electrochimica Acta”, 400, 2021, s. 139437, DOI10.1016/j.electacta.2021.139437 [dostęp 2022-10-24] (ang.).
  16. V.A. Grinberg i inni, Nanostructured catalysts for direct electrooxidation of dimethyl ether based on Bi- and trimetallic Pt–Ru and Pt–Ru–Pd alloys prepared from coordination compounds, „Russian Journal of Coordination Chemistry”, 43 (4), 2017, s. 206–212, DOI10.1134/S1070328417040017 [dostęp 2022-10-24] (ang.).
  17. Ilya V. Yudanov i inni, How the C−O Bond Breaks during Methanol Decomposition on Nanocrystallites of Palladium Catalysts, „Journal of the American Chemical Society”, 130 (29), 2008, s. 9342–9352, DOI10.1021/ja078322r [dostęp 2022-10-24] (ang.).
  18. Yi Zhang i inni, Electrochemical and infrared study of electro-oxidation of dimethyl ether (DME) on platinum polycrystalline electrode in acid solutions, „Electrochimica Acta”, 53 (21), 2008, s. 6093–6103, DOI10.1016/j.electacta.2008.01.109 [dostęp 2022-10-24] (ang.).
  19. Iwona A. Rutkowska i inni, Enhancement of oxidation of dimethyl ether through application of zirconia matrix for immobilization of noble metal catalytic nanoparticles, „Journal of Solid State Electrochemistry”, 24 (11-12), 2020, s. 3173–3183, DOI10.1007/s10008-020-04790-0 [dostęp 2022-10-24] (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Hazard F.svg
The hazard symbol for flammable/highly flammable substances according to directive 67/548/EWG by the European Chemicals Bureau.
NFPA 704.svg
The "fire diamond" as defined by NFPA 704. It is a blank template, so as to facilitate populating it using CSS.
GHS-pictogram-bottle.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for gas bottles
GHS-pictogram-flamme.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for flammable substances