Ettore Campogalliani

Ettore Campogalliani (ur. 30 września 1903, zm. 3 czerwca 1992) - włoski kompozytor, muzyk, wokalista oraz nauczyciel. Campogalliani studiował fortepian w konserwatorium w Bolonii (1921), studiował również kompozycje w konserwatorium w Parmie (1933), oraz podjął studia wokalne w konserwatorium w Piacenzy (1940).

Po krótkiej aktywności kompozytorskiej (wliczając pisanie muzyki dla filmu Musica proibita 1942 w reżyserii Carla Campogallianiego)[1], oraz jako pianista, postanowił podjąć się nauczania. Uczył fortepianu w Liceum Muzycznym w Piacenzy oraz śpiewu w konserwatorium w Parmie i w Mediolanie. Zajmował się również pracą jako korepetytor śpiewu i interpretacji w szkole operowej La Scali w Mediolanie.

Campogalliani uczył śpiewu Renatę Tebaldi, Renatę Scotto, Mirellę Freni, Ferruccia Furlanettę, Ruggera Raimondiego, Luciana Pavarottiego, Antonia Carangelę oraz Giuliana Bernardiego.

W 1946, aby uhonorować swojego ojca Francesco, Ettore Campogalliani założył Accademia Teatrale Francesco Campogalliani, związaną z teatrem i sztuką.

Wybrane kompozycje

  • Trio na skrzypce, wiolonczele oraz fortepian (1932)
  • Sarabanda i Menuet na fortepian Op. l (1934)
  • Sonata e-moll na skrzypce i fortepian
  • 'L'arrivo' (1935) na głos i fortepian do tekstu Amedeo Pinelliego
  • 'Castello in aria' (1936) na głos i fortepian do tekstu Sergia Corazziniego
  • 'Piangete occhi' (1935) na głos i fortepian do tekstu Angela Poliziana

Bibliografia

  • Campogalliani, Ettore, Dal libro di ieri: Storie di voci sacre e pensieri profani, Bongiovanni, 1982
  • Cadonici, Paola and Campogalliani, Ettore, Il linguaggio della voce: Voce, parola, musica, CRO, 1987

Przypisy

  1. ↑ Musica proibita entry on IMDb

Linki zewnętrzne