Ettore Felici
| ||
Data i miejsce urodzenia | 12 marca 1881 Segni | |
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 9 maja 1951 Dublin | |
Miejsce pochówku | Prokatedra Najświętszej Maryi Panny w Dublinie | |
Nuncjusz apostolski w Jugosławii | ||
Okres sprawowania | 1938–1946 | |
Nuncjusz apostolski w Irlandii | ||
Okres sprawowania | 1949–1951 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Prezbiterat | 20 września 1903 | |
Nominacja biskupia | 6 listopada 1927 | |
Sakra biskupia | 30 grudnia 1927 |
| |||||||||||||||
Data konsekracji | 30 grudnia 1927 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Benedetto Aloisi Masella | ||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Gilberto Fuenzalida Guzmán, Rafael Edwards Salas | ||||||||||||||
|
Ettore Felici (ur. 12 marca 1881 w Segni, zm. 9 maja 1951 w Dublinie) – włoski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup, dyplomata papieski.
Biografia
20 września 1903 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Segni.
6 listopada 1927 papież Pius XI mianował go nuncjuszem apostolskim w Chile oraz arcybiskupem tytularnym korynckim. 30 grudnia 1927 przyjął sakrę biskupią z rąk nuncjusza apostolskiego w Brazylii abpa Benedetto Aloisiego Maselliego. Współkonsekratorami byli biskup Concepción Gilberto Fuenzalida Guzmán oraz ordynariusz polowy Chile bp Rafael Edwards Salas.
20 kwietnia 1938 został przeniesiony na stanowisko nuncjusza apostolskiego w Jugosławii. Po zakończeniu II wojny światowej, gdy władzę w tym kraju przejęli komuniści, nie mógł powrócić na swoją placówkę. Oficjalnie zakończył misję 15 stycznia 1946, gdy został urzędnikiem Sekretariatu Stanu.
2 września 1949 papież Pius XII mianował go nuncjuszem apostolskim w Irlandii. Urząd ten pełnił do śmierci 9 maja 1951.
Bibliografia
- Ettore Felici w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
- Archbishop Ettore Felici (ang.). GCatholic. [dostęp 2019-07-16].