Ettore Majorana

Ettore Hektor Majorana

Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1906 Katania
Data śmierci	po 1959
Zawód, zajęcie	fizyk teoretyk

Ettore Hektor Majorana, (ur. 5 sierpnia 1906, Katania, zm. po 1959) – włoski fizyk teoretyk, jeden z najwybitniejszych fizyków XX wieku.

Życiorys

Był studentem Enrico Fermiego, autorem prac z fizyki atomowej i jądrowej. W roku 1932 podał opis kwantowy spinów w zmiennym polu magnetycznym; opierając się na wynikach prac Ireny i Frédérica Joliot-Curie, sugerował istnienie nowej neutralnej cząstki – neutronu (odkrytej w tym samym roku przez Jamesa Chadwicka); podał formalizm relatywistyczny opisu cząstek o dowolnych spinach. W roku 1933 rozwinął teorię budowy jądra (teoria sił wymiany), a w roku 1937 przedstawił teorię neutrin, identycznych ze swoimi antycząstkami^[1] (której konsekwencje bada się efektywnie dopiero w XXI wieku).

Od początku 1938 roku był profesorem uniwersytetu w Neapolu. Po tajemniczym zniknięciu poprzedzonym zapowiedzią samobójstwa (i jej odwołaniem) stał się bohaterem licznych książek, m.in. Leonardo Sciascii Zniknięcie Majorany (Scomparsa di Majorana), filmu i sztuk teatralnych jako symbol obaw uczonego przed konsekwencjami swoich odkryć. W wyniku śledztwa w sprawie jego zniknięcia, zakończonego w 2015 roku, stwierdzono, że żył jeszcze w 1959 roku^[2].

Zobacz też

• fermion Majorany
• Równanie Majorany

Przypisy