Ettore Messina

Ettore Messina

(c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0
Olimpia Mediolan
Trener
Data i miejsce urodzenia	30 września 1959 Katania, Włochy
Kariera
Aktywność	od 1980
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1976–1980 Reyer Wenecja (mł.)
Kariera trenerska Lata Drużyna 1980–1982 Superga Mestre (juniorzy) 1982–1983 Fantoni Udine (asystent) 1983–1989 Virtus Bolonia (asystent) 1989–1993 Virtus Bolonia 1997–2002 Virtus Bolonia 2002–2005 Benetton Treviso 2005–2009 CSKA Moskwa 2009–2011 Real Madryt 2011–2012 Los Angeles Lakers (asystent) 2012–2014 CSKA Moskwa 2014–2019 San Antonio Spurs (asystent) od 2019 Olimpia Mediolan Reprezentacje narodowe 1993–1997 Reprezentacja Włoch

Ettore Messina (ur. 30 września 1959 w Katanii) – utytułowany włoski trener koszykówki, w latach 2009–11 szkoleniowiec Realu Madryt^[1]. Czterokrotny zwycięzca rozgrywek Euroligi – dwukrotnie z Virtusem Bolonia i tyle samo razy z CSKA Moskwa^[2]. Obecnie trener włoskiej Olimpii Mediolan.

Kariera zawodnicza

Ettore Messina swoją karierę zawodniczą rozpoczął w 1976 roku. Jego pierwszym klubem był wenecki Reyer. Po czterech latach gry w zespole juniorów przeniósł się do Supergi Mestre. Tam nie mógł przebić się do drużyny seniorów, więc w wieku 23 lat, w 1982 roku, zakończył karierę zawodniczą.

Początki kariery trenerskiej

W sezonie 1982/1983 był asystentem trenera Fantoni Udine. Od następnego sezonu przeniósł się do bardziej utytułowanego Virtusu Bolonia, gdzie przez sześć lat był asystentem czterech trenerów: Włochów Alberto Bucciego (1983-85) i Alessandro Gamby (1985-87), Jugosłowianina Krešimira Ćosicia oraz Amerykanina Boba Hilla (1988-89).

Virtus Bolonia

W 1989 roku został pierwszym trenerem bolońskiego klubu. Był nim przez kolejne cztery lata. W tym czasie Vitus zdobył mistrzostwo i puchar Włoch, a także Puchar Saporty.

Reprezentacja Włoch

W 1993 roku został selekcjonerem reprezentacji Włoch. Funkcję tę pełnił do 1997 roku. W tym czasie zdobył m.in. złoty medal Igrzysk Śródziemnomorskich (1993) i srebrny Mistrzostw Europy (1997).

Powrót do Bolonii

W 1997 roku ponownie został trenerem Virtusu Bolonia. Zdobył z nim trzy mistrzostwa kraju, trzy puchary i dwukrotnie wygrał Euroligę w sezonach: 1997/98 i 2000/01. Poważne kłopoty finansowe klubu spowodowały jego degradację do drugiej ligi, co skłoniło Messinę do przyjęcia posady trenera Benettonu Treviso.

Benetton Treviso

Messina trenował Benetton Treviso w latach 2002–2005. W tym czasie klub stał się jednym z najlepszych zespołów we Włoszech. Wraz z nią wygrał ligę oraz trzy puchary Włoch. W Eurolidze zaszedł do Final Four w roku 2003.

CSKA Moskwa

W 2005 roku podpisał kontrakt z CSKA Moskwa. W Rosji przepracował cztery lata: czterokrotnie zdobył mistrzostwo Rosji, dwukrotnie Puchar Rosji, czterokrotnie dotarł do Final Four Euroligi, dwukrotnie je wygrywając (sezony 2005/06 i 2007/08). W tym czasie CSKA Moskwa była jedną z najlepszych drużyn w Europie. Zmniejszenie budżetu moskiewskiego klubu, spowodowane wycofaniem się głównego sponsora, skłoniło Ettorego Messinę do opuszczenia stolicy Rosji, mimo iż miesiąc wcześniej, w maju 2009 roku, przedłużył umowę z CSKA^[3].

Real Madryt

18 czerwca 2009 roku oficjalna strona internetowa Realu Madryt ogłosiła, iż Messina został nowym trenerem klubu. Dzień później Sycylijczyk podpisał trzyletni kontrakt, który obowiązywał do końca sezonu 2011/12^[4]. Tego samego dnia na Estadio Santiago Bernabéu odbyła się jego oficjalna prezentacja^[5], po której udał się na pierwszą konferencję prasową jako trener madryckiego klubu^[6]. W pierwszym sezonie pracy w Madrycie nie wygrał żadnego trofeum^[7]. W trakcie drugiego, 4 marca 2011 roku, zrezygnował ze stanowiska trenera Realu^[8]. Następcą Messiny został jego dotychczasowy asystent, Emanuele Molin.

Osiągnięcia

(* – osiągnięcia jako asystent trenera)

Drużynowe

• Mistrzostwo:
  • Euroligi (1998, 2001, 2006, 2008)
  • VTB (2008, 2013, 2014)
  • Rosji (2006–2009, 2013, 2014)
  • Włoch (1984*, 1993, 1998, 2000–2003)
  • igrzysk śródziemnomorskich (1993)
  • turnieju 3x Torneo CAM (2009–2011)
• Wicemistrzostwo:
  • Europy (1997)
  • igrzysk dobrej woli (1994)
  • Włoch (2021)
  • turnieju Przyjaźń-84 (1994)
• 3. miejsce w Eurolidze (2021)
• Puchar:
  • Saporty w (1990)
  • Włoch (1984*, 1989*, 1990, 1999, 2001–2005, 2021)
  • Rosji (2006, 2007)
  • Gomelskiego (2012–2014)
• Superpuchar Włoch (2002)

Nagrody indywidualne

• Trener roku:
  • Euroligi (2006, 2008)
  • ligi:
    • rosyjskiej (2006–2009)
    • włoskiej (1998, 2001, 2005)
• Europejski trener roku (1998)
• Włoski trener roku:
  • (1990, 1993)
  • juniorów (1984–1986)
• Trofeum imienia Aleksandra Gomelskiego za sezon 2005/06
• Zaliczony do:
  • grona 50 największych osobowości w historii Euroligi (2008)
  • Włoskiej Galerii Sław koszykówki (2008)
  • Galerii Sław ligi VTB – VTB United League Hall of Fame (2019)^[9]
• Asystent trenera podczas meczu gwiazd NBA (2016)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Biografia Ettorego Messiny na RealMadrid.pl