Eudokim (Mieszczerski)

Eudokim
Wasilij Mieszczerski
Arcybiskup niżnonowogrodzki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1869
gubernia włodzimierska

Data i miejsce śmierci

10 maja lub 22 października 1935
Moskwa

Miejsce pochówku

Cmentarz Wagańkowski

Arcybiskup niżnonowogrodzki
Okres sprawowania

1918–1924

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

1893

Prezbiterat

21 czerwca 1894

Chirotonia biskupia

4 kwietnia 1904

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 kwietnia 1904

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej

Konsekrator

Włodzimierz (Bogojawleński)

Współkonsekratorzy

Sergiusz (Łanin), Grzegorz, Jan, Antoni, Nikanor (Nadieżdin), Parteniusz (Lewicki), Tryfon (Turkiestanow), Sergiusz (Stragorodski)

Eudokim, imię świeckie Wasilij Iwanowicz Mieszczerski (ur. 1 kwietnia 1869, zm. 1935) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Drugi zwierzchnik Żywej Cerkwi.

Urodził się w rodzinie psalmisty cerkiewnego. W 1894 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną. W czasie studiów złożył śluby zakonne przed jej rektorem, archimandrytą Antonim (Chrapowickim). 21 czerwca 1894 został hieromnichem, zaś z początkiem nowego roku szkolnego podjął pracę w seminarium duchownym w Niżnym Nowogrodzie. Po dwóch latach awansował na jego inspektora. W 1898 podniesiony do godności archimandryty i przeniesiony na stanowisko inspektora akademii, której był absolwentem. Od 1902 był jej wykładowcą, a od 1903 – rektorem.

4 stycznia 1904 miała miejsce jego chirotonia na biskupa wołokołamskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Po pięciu latach przeniesiony do eparchii tulskiej jako jej wikariusz z tytułem biskupa kaszyrskiego. W 1914 podniesiony do godności arcybiskupiej jako arcybiskup aleucki i północnoamerykański, kierował misją rosyjską w Ameryce Północnej. W 1917 wrócił do Rosji jako delegat na Sobór Lokalny, a wkrótce potem został wybrany arcybiskupem Niżnego Nowogrodu.

16 czerwca 1922 w liście otwartym, który podpisali również metropolita Sergiusz (Stragorodzki) oraz arcybiskup Serafin (Mieszczeriakow), opowiedział się po stronie ruchu Żywej Cerkwi przeciw patriarsze moskiewskiemu Tichonowi. W nowej strukturze kościelnej otrzymał godność metropolity Odessy 2 listopada 1922. Od 13 kwietnia 1924 w miejsce Antoniego (Granowskiego) przewodniczył Wyższej Radzie Cerkiewnej. Rok wcześniej wybrany przewodniczącym Synodu Żywej Cerkwi.

Od 1934 pozostawał w stanie spoczynku, zachowując jednak członkostwo w Synodzie. Zmarł 10 maja lub 22 października 1935 jako konsekwentny zwolennik odnowicielstwa. Pochowany w Moskwie na Cmentarzu Wagańskim.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Архиепископ Алеутский Евдоким (Мещерский).jpg
архиепископ Алеутский Евдоким (Мещерский)