Eugène Carrière

Eugène Carrière
Ilustracja
Autoportret, ok. 1893, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1849
Gournay-sur-Marne

Data i miejsce śmierci

27 marca 1906
Paryż

Alma Mater

École nationale supérieure des beaux-arts

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Macierzyństwo, ok. 1890, Magyar Szépmüvészeti Múzeum, Budapeszt

Eugène Carrière (wym. [œʒɛnə karjɛɾə]; ur. 16 stycznia 1849 w Gournay-sur-Marne, zm. 27 marca 1906 w Paryżu) - francuski malarz i grafik. Przyczynił się do utworzenia stowarzyszenia artystycznego Société Nationale des Beaux-Arts, miał wpływ na m.in. na twórczość Picassa i Matisse`a.

Życiorys

Studiował w paryskiej École des Beaux-Arts pod kierunkiem Alexandre Cabanela. Około 1890 artysta wypracował własny styl, który cechowała prawie monochromatyczna kolorystyka, miękki, oparty na światłocieniu modelunek i zatarte kontury. Malował nastrojowe sceny rodzajowe, szczególnie przedstawienia macierzyństwa, obrazy religijne i stanowiące studia psychologiczne portrety m.in. Alphonse Daudeta, Anatola France`a, Paula Verlaine`a, Auguste Rodina i Edmonda de Goncourta. Jego styl miał charakter eklektyczny, posiadał cechy modernistycznej nastrojowości, a późniejszym okresie także postimpresjonizmu.

Eugène Carrière zajmował się też litografią i dekoracjami ściennymi, wykonał m.in. freski w Sorbonie (1898) i w paryskim ratuszu. W 1897 założył prywatną szkołę artystyczną, Acadèmie Carrière, w której kształcili się m.in. Henri Matisse i André Derain.

Dużą kolekcję dzieł malarza posiada Musée d’Orsay w Paryżu[1] i liczne galerie europejskie i amerykańskie[2].

Przypisy

  1. Oficjalna strona Musée d’Orsay (fr.). [dostęp 2011-05-27].
  2. Eugène Carrière w Artcyclopedia.com (ang.). [dostęp 2011-05-27].

Bibliografia

  • Andrzej. Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 79. ISBN 83-214-0048-5.
  • Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 155. ISBN 83-213-4157-8.
  • Od Maneta do Pollocka. Słownik malarstwa nowoczesnego. Warszawa: Arkady, 1973, s. 55.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie