Eugène Isabey

Eugène Isabey
Eugène Isabey, 1860
Data i miejsce urodzenia	22 lipca 1803 Paryż
Data i miejsce śmierci	27 kwietnia 1886 Lagny
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	malarstwo

Tempête devant Saint-Malo, 1860

Kuszenie św. Antoniego, 1869

Eugène-Louis-Gabriel Isabey (ur. 22 lipca 1803 w Paryżu, zm. 27 kwietnia 1886 w Lagny) – francuski malarz, akwalerysta i litograf, przedstawiciel romantyzmu.

Jego ojciec Jean-Baptiste Isabey (1767–1855) był zasłużonym portrecistą i miniaturzystą, nazywano go malarzem królów. Eugène chciał być początkowo marynarzem, jednak zajął się malarstwem ze względu na ojca. Malował sceny historyczne, pejzaże, a najchętniej marynarzy i rozbitków morskich. Początkowo inspirowali go Delacroix i Bonington. W swojej pracowni artystycznej pracował z takimi uczniami jak Eugène Boudin i Johan Barthold Jongkind, jego przyjacielem był Horace Vernet. Od 1824 przebywał w Honfleur z malarzem pejzażystą Xavierem Leprince. W 1826 zamieszkał w Saint-Siméon. W 1827 wystawiał w paryskim Salonie, w 1830 wziął udział we francuskiej wyprawie do Algieru jako oficjalny artysta. Jednak jego obrazy z tego okresu nie znalazły nabywców, dlatego zainteresował się malarstwem historycznym i odniósł znaczny sukces. Był malarzem Ludwika Filipa I. Pod koniec życia malował drastyczne sceny masakr, pojedynków i katastrof. Zmarł w Lagny w 1886.

Wybrane prace

• L’Embarquement de Ruyter
• William de Witt
• Tentation de St Antoine, 1869

Bibliografia

• Malarstwo francuskie od Davida do Cezanne’a. Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie, 1956, s. 79–80.

Linki zewnętrzne

• Art Renewal Center – galeria. [dostęp 2010-03-14].
• Eugène-Louis-Gabriel Isabey w Artcyclopedia.com (ang.). [dostęp 2010-03-14].