Eugenie Bouchard
_(29236775003).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1994 |
| Wzrost | 178 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny | 2008 |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 6 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 5 (20 października 2014) |
| Australian Open | SF (2014) |
| Roland Garros | SF (2014) |
| Wimbledon | F (2014) |
| US Open | 4R (2014, 2015) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 1 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 103 (12 sierpnia 2013) |
| Australian Open | 3R (2014) |
| Wimbledon | 3R (2013) |
| US Open | 2R (2015) |
Eugenie Bouchard, Genie Bouchard (ur. 25 lutego 1994 w Westmount) – kanadyjska tenisistka, mistrzyni Wimbledonu 2011 i 2012 w deblu dziewcząt oraz Wimbledonu 2012 w singlu dziewcząt, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
Wygrała turniej All Canadian ITF w 2008 w Burlington. Jako piętnastoletnia juniorka wygrała halowe mistrzostwo Kanady U-18 w singlu w 2009. Także w 2009 wygrała jako juniorka w singlu USTA Pan American Closed ITF Junior Tennis Championships[1].
W kwietniu 2011 wzięła udział w Pucharze Federacji, reprezentując Kanadę w singlu przeciwko zawodniczkom Słowenii w Koprze, w Słowenii. Wygrała jeden mecz (z Mašą Zec Peškirič) i przegrała jeden (z Poloną Hercog)[2].
Jako profesjonalistka wygrała sześć turniejów singlowych i jeden deblowy rangi ITF.
W sierpniu 2011 otrzymała dziką kartę w Rogers Cup 2011 w Toronto, gdzie przegrała w I rundzie z Andreą Petković wynikiem 2:6, 2:6.
W 2013 roku otrzymała nagrodę dla najlepszej debiutantki według federacji WTA[3].
W 2014 roku osiągnęła półfinał wielkoszlemowego Australian Open. Przegrała w nim z Li Na 2:6, 4:6. W maju wygrała swój pierwszy turniej singlowy, pokonując w finale w Norymberdze Karolínę Plíškovą 6:2, 4:6, 6:3. Na French Open ponownie zanotowała półfinał. Podczas Wimbledonu dotarła do pierwszego w karierze seniorskiego finału wielkoszlemowego, pokonując m.in. rozstawione Angelique Kerber czy Simonę Halep. W decydującym pojedynku uległa Petrze Kvitovej 3:6, 0:6. Po tym turnieju została sklasyfikowana na najwyższym w karierze siódmym miejscu w rankingu WTA.
Życie prywatne
Jest córką Michela Boucharda i Julie Leclair[4]. Ma trójkę rodzeństwa: siostrę bliźniaczkę Beatrice, a ponadto siostrę Charlotte (ur. 1995) oraz brata Williama (ur. 1999)[5]. Imiona Eugenie oraz jej rodzeństwa zostały nadane po członkach arystokratycznych rodów. Ona i Beatrice odziedziczyły je po córkach księcia Andrzeja, Charlotte na cześć Charlotte Casiraghi, natomiast William po księciu Williamie[6].
Eugenie zaczęła grać w tenisa w wieku pięciu lat, a w wieku dwunastu lat dołączyła do akademii Nicka Saviano na Florydzie. Po trzech latach powróciła do Montrealu, aby trenować[7]. W sezonie 2013 jej trenerką była Nathalie Tauziat, która wprowadziła do jej gry więcej agresji[8]. Obecnie trenuje z Thomasem Hoegstedtem[9]. Jej ulubionym tenisistą jest Roger Federer, a nawierzchnią – kort twardy.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | Q2 | SF | QF | 2R | 3R | 2R | 2R | Q3 | Q2 | A | 0 / 6 | 14 – 6 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | 2R | SF | 1R | 2R | 2R | Q1 | 1R | 3R | A | A | 0 / 7 | 10 – 7 | |||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 3R | F | 1R | 3R | 1R | 2R | 1R | NH | A | A | 0 / 7 | 11 – 7 | |||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 2R | 4R | 4R | 1R | 1R | 2R | 1R | A | A | Q2 | 0 / 7 | 8 – 6 | |||||||||
| Ranking na koniec roku | 1104 | 1068 | 538 | 302 | 144 | 32 | 7 | 48 | 47 | 81 | 89 | 224 | 141 | 246 | 0 / 27 | 43 – 26 | ||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 3R | A | A | A | 1R | A | A | A | A | 0 / 2 | 2 – 2 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 3R | 1R | A | 1R | A | Q1 | A | NH | A | A | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | A | 2R | A | 1R | A | A | A | A | A | 0 / 3 | 1 – 2 | ||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | – | 527 | 362 | 191 | 132 | 230 | 365 | 1039 | 112 | 305 | 192 | 803 | 344 | 0 / 8 | 5 – 7 | |||||||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 1 – 0 | ||||||||||
| 0 / 3 | 1 – 2 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 8 (1–7)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 13 października 2013 | Osaka | Twarda |  Samantha Stosur | 6:3, 5:7, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 24 maja 2014 | Norymberga | Ceglana |  Karolína Plíšková | 6:2, 4:6, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 5 lipca 2014 | Wimbledon | Trawiasta | Petra Kvitová | 3:6, 0:6 |
| Finalistka | 3. | 27 września 2014 | Wuhan | Twarda | Petra Kvitová | 3:6, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 16 stycznia 2016 | Hobart | Twarda |  Alizé Cornet | 1:6, 2:6 |
| Finalistka | 5. | 6 marca 2016 | Kuala Lumpur | Twarda |  Elina Switolina | 7:6(5), 4:6, 5:7 |
| Finalistka | 6. | 13 września 2020 | Stambuł | Ceglana |  Patricia Maria Țig | 6:2, 1:6, 6:7(4) |
| Finalistka | 7. | 13 marca 2021 | Guadalajara | Twarda |  Sara Sorribes Tormo | 2:6, 5:7 |
Gra podwójna 5 (1–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 3 sierpnia 2013 | Waszyngton | Twarda |  Taylor Townsend |  Shūko Aoyama Wiera Duszewina | 3:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 5 sierpnia 2017 | Waszyngton | Twarda | Sloane Stephens | Shūko Aoyama Renata Voráčová | 3:6, 2:6 |
| Finalistka | 3. | 21 października 2017 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Kirsten Flipkens |  Lesley Kerkhove Lidzija Marozawa | 7:6(4), 4:6, 6–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 6 stycznia 2019 | Auckland | Twarda | Sofia Kenin |  Paige Mary Hourigan Taylor Townsend | 1:6, 6:1, 10–7 |
| Finalistka | 4. | 7 marca 2021 | Lyon | Twarda (hala) |  Olga Danilović |  Viktória Kužmová Arantxa Rus | 6:3, 5:7, 7–10 |
Wygrane turnieje singlowe rangi ITF
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 05/02/2011 | Burnie | ITF | 25 000 | twarda |  Zheng Saisai | 6:4, 6:3 |
| 2. | 10/04/2011 |  Szybenik | ITF | 10 000 | ceglana | Jessica Ginier | 6:3, 6:0 |
| 3. | 13/05/2012 |  Båstad | ITF | 10 000 | ceglana |  Katharina Lehnert | 7:6(4), 6:0 |
| 4. | 20/05/2012 | Båstad | ITF | 10 000 | ceglana | Milana Spremo | 6:3, 6:0 |
| 5. | 22/07/2012 |  Granby | ITF | 25 000 | twarda | Stéphanie Dubois | 6:2, 5:2 krecz |
| 6. | 04/11/2012 | Toronto | ITF | 50 000 | twarda (hala) | Sharon Fichman | 6:1, 6:2 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2012 |  Wimbledon | Trawiasta | Elina Switolina | 6:2, 6:2 |
Gra podwójna (2)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2011 | Wimbledon | Trawiasta | Grace Min | Demi Schuurs Tang Haochen | 5:7, 6:2, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 2012 | Wimbledon | Trawiasta | Taylor Townsend |  Belinda Bencic Ana Konjuh | 6:4, 6:3 |
Przypisy
- ↑ Strona z wynikami turnieju Pan American Closed ITF Junior Tennis Championships w serwisie USTA, [dostęp=2011-08-11] (ang.).
- ↑ Sylwetka na stronie Fed Cup, [dostęp=2011-08-11] (ang.).
- ↑ WTA Awards. wtatennis.com. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
- ↑ Esther Addley: Majestic performance from Bouchard as rain hits play again at Wimbledon. The Guardian, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
- ↑ Getting To Know... Eugenie Bouchard. wtatennis.com, 2012-11-30. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
- ↑ Emma Quayle: French with a royal connection. The Sydney Morning Herald, 2014-01-19. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
- ↑ Rachel Brady: Bouchard on fast-track to tennis stardom. The Globe and Mail, 2014-08-04. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
- ↑ Courtney Nguyen: Eugenie Bouchard a WTA star in the making. Sports Ilustrated, 2014-01-21. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
- ↑ Rafał Smoliński: Thomas Hoegstedt trenerem Eugenie Bouchard. sportowefakty.wp.pl, 2015-12-28. [dostęp 2015-12-28]. (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-03-14] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-03-14] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2021-03-14] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
