Eugeniusz Świerczewski
Eugeniusz Świerczewski, ps. „Gens” (ur. 18 września 1894, zm. 20 czerwca 1944 w Warszawie) – dziennikarz, krytyk teatralny, żołnierz konspiracji, agent Gestapo w Armii Krajowej.
Życiorys
18 listopada 1918 generał Bolesław Roja przydzielił go do Biura Prasowego w Polskiej Komendzie Wojskowej w Krakowie[1]. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył jako oficer kulturalno-oświatowy i dowódca pociągu propagandowego. Na wniosek majora Stefana Roweckiego został awansowany do stopnia porucznika. W 1923 był oficerem rezerwowym 15 pułku piechoty „Wilków” w Dęblinie. Został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1921 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty[2]. Później mieszkał w Warszawie, gdzie był dziennikarzem i krytykiem teatralnym. Należał do Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Był wówczas podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1921 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów rezerwy intendentów[3].
W czasie okupacji pracował w wywiadzie ZWZ-AK pod pseudonimem „Gens”. Jego żoną była Nina Świerczewska, siostra Ludwika Kalksteina. Po jej aresztowaniu, namówiony przez szwagra (w zamian za zapewnienie o wcześniejszym zwolnieniu małżonki) podjął pracę dla Niemców jako agent nr „100”. Wziął udział w rozpracowywaniu Oddziału II Komendy Głównej AK oraz łączności i zadenuncjowaniu generała Stefana Grota-Roweckiego.
Z wyroku Polskiego Państwa Podziemnego za zdradę został zabity przez oddział pod dowództwem Stefana Rysia pseudonim „Józef”. Wyrok przez powieszenie wykonano w suterenie przy ul. Krochmalnej 74.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych[4]
- Srebrny Krzyż Zasługi[4]
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi[4]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[4]
- Order Palm Akademickich (Francja)[4]
Przypisy
- ↑ Rozkazy DOGen. Kraków ↓, Nr 11 z 18 listopada 1918 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 169, 590.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 208.
- ↑ a b c d e f g Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 741.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Leszek Gondek: Polska karząca 1939-1945, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1988, ISBN 83-211-0973-X.
- strona poświęcona Stefanowi Roweckiemu
- Waldemar Grabowski. Kalkstein i Kaczorowska w świetle akt UB. „Biuletyn IPN”. 8-9 (43/44), s. 87-100, 2004.
Linki zewnętrzne
- Eugeniusz Świerczewski – publikacje w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Baretka: Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I Klasy
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Les Palmes académiques, Chavalier rank
Baretka Krzyża Za Udział w Wojnie 1918-1921