Eugeniusz (Ziornow)

Święty
Eugeniusz
Евгений
święty biskup nowomęczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1877
Moskwa

Data i miejsce śmierci

20 listopada 1937
Obwód karagandyjski

Czczony przez

Rosyjski Kościół Prawosławny

Kanonizacja

2000
przez Rosyjski Kościół Prawosławny

Wspomnienie

20 września, 26 stycznia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 stycznia 1913

Miejscowość

Irkuck

Miejsce

Sobór Ikony Matki Bożej „Znak”

Konsekrator

Serafin (Mieszczeriakow)

Współkonsekratorzy

Metody (Gierasimow), Jan (Smirnow)

Eugeniusz, imię świeckie Siemion Aleksiejewicz Ziornow (ur. 18 stycznia 1877 w Moskwie, zm. 20 listopada 1937 okolicach Karagandy) – rosyjski biskup prawosławny, nowomęczennik.

Był synem diakona prawosławnego. Ukończył moskiewskie seminarium duchowne, zaś w 1902 także Moskiewską Akademię Duchowną. W czasie studiów złożył 8 marca 1900 wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Eugeniusz. 5 kwietnia tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona, zaś 25 marca 1902 – na hieromnicha. Został następnie skierowany do pracy w seminarium duchownym w Czernihowie, w którym prowadził wykłady z zakresu wiedzy o sektach. W Czernihowie wstąpił do cerkiewnego bractwa św. Michała, księcia czernihowskiego, w ramach którego kierował biblioteką i czytelnią oraz angażował się w organizację publicznych wykładów o tematyce religijnej i moralnej.

W 1906 został przeniesiony na stanowisko rektora seminarium duchownego w Irkucku, otrzymując równocześnie godność archimandryty. W eparchii irkuckiej był również przewodniczącym Rady ds. Szkół, odpowiedzialnej za prowadzenie szkół parafialnych oraz szkół duchownych. Redagował oficjalny organ prasowy eparchii i należał do miejscowego Towarzystwa Geograficznego. Angażował się ponadto w działalność misyjną, był doskonałym kaznodzieją i mówcą. 20 stycznia 1913 w soborze Ikony Matki Bożej „Znak” w Irkucku miała miejsce jego chirotonia na biskupa kirienskiego, wikariusza eparchii irkuckiej, w której jako konsekratorzy wzięli udział arcybiskup irkucki i wiercholeński Serafin, biskup tomski i ałtajski Metody oraz biskup zabajkalski i nerczyński Jan. Już w roku następnym hierarcha został jednak przeniesiony na katedrę nadamarską i błagowieszczeńską. W 1923 został podniesiony do godności arcybiskupiej. W sierpniu tego samego roku został aresztowany i wbrew protestom miejscowych wiernych wtrącony do więzienia w Błagowieszczeńsku. Następnie był przetrzymywany w Czycie i Moskwie, gdzie został na krótko zwolniony, by stracić wolność ponownie z powodu zdecydowanego sprzeciwu wobec ruchu Żywej Cerkwi. Od 1924 do 1926 przebywał w łagrze w dawnym Monasterze Sołowieckim. Po 1926 zmuszony został do osiedlenia w Kraju Zyriańskim. W 1927 poparł deklarację lojalności Kościoła wobec władz radzieckich wydaną przez locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego Sergiusza (Stragorodskiego).

W 1930 otrzymał nominację na arcybiskupa biełgorodzkiego, jednak władze radzieckie uniemożliwiły jego wyjazd do Biełgorodu. W związku z tym w 1931 mianowano go wikariuszem eparchii wiackiej z tytuł arcybiskupa kotielnickiego. W 1934 wyznaczony do objęcia zarządu eparchii gorkowskiej, otrzymując równocześnie godność metropolity.

Według informacji zgromadzonych przez metropolitę Manuela (Lemieszewskiego), metropolita Eugeniusz zarządzał eparchią gorkowską jedynie przez niecały rok i został uwięziony już jako metropolita senior. Według innych danych w maju 1935, tj. w momencie aresztowania przez NKWD, duchowny pozostawał ordynariuszem eparchii. 5 maja 1935 metropolitę Eugeniusza oskarżono o prowadzenie agitacji kontrrewolucyjnej, zaś 9 lipca tego samego roku także o kierowanie organizacją kontrrewolucyjną. Ponadto zarzucono mu, iż w dniu państwowego Święta Pracy 1 maja, które w 1935 zbiegło się z obchodami prawosławnej Paschy, odprawił Świętą Liturgię o takiej godzinie, by umożliwić wiernym zniechęcanie innych mieszkańców miasta do uczestnictwa w pochodzie pierwszomajowym, sam zaś przejechał przez tłum demonstrantów na koniu, w biskupim kłobuku. Duchowny nie przyznał się do winy. Razem z nim aresztowani zostali inni duchowny służący w Gorkim. 4 listopada 1935 Eugeniusz (Ziernow) został skazany na trzy lata łagru w Karagandzie. W 1937 metropolita został oskarżony o prowadzenie wśród innych osadzonych agitacji kontrrewolucyjnej, skazany na śmierć i rozstrzelany 20 września 1937.

W 2000 został kanonizowany jako jeden z Soboru Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Bishop Eugene Zernov.jpg
Епископ Евгений (Зернов)