Eugeniusz Dobaczewski

Eugeniusz Dobaczewski

Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1886 Wierzbica Pańska
Data i miejsce śmierci	1 września lub 11 listopada 1940 Działdowo?
Senator IV kadencji, Senator V kadencji (II RP)
Okres	od 1934 do 1939
Przynależność polityczna	1935 Parlamentarna Grupa Wileńska (sekretarz), 1938 OZN.
Odznaczenia
]

W czasie służby w Legionach (z lewej)

Eugeniusz Dobaczewski (ur. 7 lutego 1886 w Wierzbicy Pańskiej^[1], zm. 1 września lub 11 listopada 1940 w Działdowie) – uczestnik walk o niepodległość Polski w 1 pułku piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, lekarz okulista, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego, senator Rzeczypospolitej Polskiej.

Życiorys

Syn Tomasza i Marii z Golasińskich^[1]. W 1908 wstąpił do Związku Walki Czynnej, a następnie do Związku Strzeleckiego i PPS-Frakcji Rewolucyjnej^[1]. Od 1913 studiował nauki medyczne na Uniwersytecie Lwowskim, po roku przeniósł się na Wydział Lekarski na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po kilku miesiącach przerwał studia i zgłosił się do Legionów Polskich, służąc w szeregach I Brygady 25 marca 1915 wyruszył do Wilna aby stworzyć tam okręg. W 1917 w związku z nagonką bolszewicką opuścił Wileńszczyznę i przeniósł się do Płocka, gdzie został komendantem okręgu.

W 1918 powrócił na uczelnię i w 1922 złożył dyplom z okulistyki. Następnie powrócił wraz z rodziną do Wilna, był wiceprezesem Klubu Lekarzy Polskich, członkiem Międzynarodowego Związku Okulistów i Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Pełnił funkcję sekretarza działającej w parlamencie Grupy Wileńskiej. W czerwcu 1934 został przeniesiony z Dowództwa Obszaru Warownego „Wilno” do Szpitala Obszaru Warownego „Wilno” na stanowisko komendanta^[2].

W 1935 został wybrany zastępcą senatora w województwie wileńskim^[3]. Po śmierci Adama Piłsudskiego został senatorem Rzeczypospolitej IV kadencji. 4 lutego 1936 złożył ślubowanie. W latach 1938–1939 został senatorem V kadencji.

Został aresztowany 16 maja 1940 i uwięziony, początkowo w więzieniu w Wilnie, a następnie przetransportowany do Tylży. Stamtąd prawdopodobnie skierowany do obozu w Działdowie, gdzie został zamordowany przez hitlerowców.

Od 30 kwietnia 1916 był mężem Wandy Dobaczewskiej^[1] (córki Konrada Bolesława Niedziałkowskiego, siostry Mieczysława Niedziałkowskiego), z którą mieli syna Tadeusza i córkę Hannę (zginęła w ZSRR w czasie II wojny światowej).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości z Mieczami (9 stycznia 1932)^[4]
• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[5]
• Odznaka „Za wierną służbę”

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Pałuki TV, Jadwiga Jelinek, Barbara Filipiak Ludzie Pałuk – Wanda Dobaczewska, Żnińskie owoce wileńskich korzeni, Pałuki nr 978 (45/2010) 18 listopada 2010. palukitv.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
• Biblioteka Sejmowa, Senatorowie V kadencji, Dobaczewski Eugeniusz

Linki zewnętrzne

• Publikacje E. Dobaczewskiego w zbiorach Biblioteki Narodowej - wersja cyfrowa na Polona.pl