Eugeniusz Duda
.jpg) Eugeniusz Duda (1929) | |
 podporucznik rezerwy artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1929-1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
Eugeniusz Józef Duda (ur. 25 maja 1909 w Grybowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – podporucznik rezerwy artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się 25 maja 1909 w Grybowie[1][2]. Był synem Józefa Dudy (komendant posterunku Policji Państwowej)[2].
W 1929 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Adam Bieniasz, Stanisław Gerstmann, Norbert Ramer, Lidia Sembratowicz, Ryszard Linscheid, Mieczysław Wiśniowski - dwaj ostatni to także ofiary zbrodni katyńskiej)[3].
Następnie został powołany do odbycia służby wojskowej i po roku w 1930 ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim w ramach IV kursu. W późniejszych latach w 1933 i 1935 odbywał ćwiczenia rezerwy w 24 pułku artylerii lekkiej. W tej jednostce w 1939 ukończył kurs oficerów zwiadowczych.
Wobec zagrożenia konfliktem, w 1939 został zmobilizowany, a po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i wkroczeniu do Lwowa, został aresztowany przez sowietów. Był przetrzymywany w obozie starobielskim[a]. W 1940 wraz z jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewieziony do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie do stopnia porucznika[4]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[5].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Pierwotnie Eugeniusz Duda był opisywany w publikacjach jako jeniec obozu w Kozielsku. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsku, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 213. ISBN 83-7001-294-9.
Przypisy
- ↑ W Grybowie posadzono „Dąb Pamięci” dla ofiary NKWD. sadeczanin.info, 11 listopada 2010. [dostęp 2014-04-08].
- ↑ a b Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 183.
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-04-08].
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 99. [dostęp 2017-02-18].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Eugeniusz Józef Duda (fotografia portretowa na świadectwie dojrzałości z 1929).