Eugeniusz Fulde

Eugeniusz Fulde

Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1911 Warszawa, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	11 czerwca 1981 Kraków, Polska
Zawód	aktor, pedagog
Odznaczenia

Tadeusz Łomnicki (Puk) i Eugeniusz Fulde (Spodek) w sztuce "Sen nocy letniej", Teatr w Krakowie, 1948

Eugeniusz Fulde (ur. 15 kwietnia 1911 w Warszawie, zm. 11 czerwca 1981 w Krakowie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog.

Życiorys

W 1934 ukończył studia na Wydziale Sztuki Aktorskiej Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie. W 1935 odbywał służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 82 Syberyjskim Pułku Piechoty w Brześciu^[1]. Przed wojną występował na scenach teatrów: Warszawy, Sosnowca i Kalisza.

Po wojnie związany był nieprzerwanie ze scenami krakowskimi: Starego Teatru (1945–1946), Miejskich Teatrów Dramatycznych (1946–1954) i Teatru im. Juliusza Słowackiego (1954–1978).

W latach 1949–1955 był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej (obecnie Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego) w Krakowie, w latach 1949–1950 sprawując jednocześnie funkcję dyrektora na tej uczelni. Był również kierownikiem Oddziału Lalkarskiego (1954–1959), dziekanem Wydziału Aktorskiego (1960–1968) oraz rektorem PWST (1968–1972). W 1978 przeszedł na emeryturę.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Barbarzyńcy – Sceny z miasta powiatowego Maksima Gorkiego w reż. Lidii Zamkow jako Wasylij Riedozubow (1971), Kruki Henry'ego Becque'a w reż. Józefa Słotwińskiego jako Teissier (1973), Płatonow Antona Czechowa w reż. Bogdana Hussakowskiego Trylecki (1976) oraz w sztuce Niebezpiecznie panie Mochnacki Jerzego Mikke w reż. Jerzego Krasowskiego jako komisarz policji (1980).

Pochowany w Alei Zasłużonych Cmentarza Rakowickiego w Krakowie (kwatera LXIX pas A-II-6)^[2].

Grób Eugeniusza Fuldego na Cmentarzu Rakowickim

Filmografia

• Cień (1956) – pijak
• Milczące ślady (1961)
• Najważniejszy dzień życia (1974) – "Sokrates", dyrektor liceum (odc. 6. Broda)

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
• Złot Krzyż Zasługi (1952)^[3]
• Nagroda Miasta Krakowa za całokształt osiągnięć artystycznych na scenach krakowskich (1961)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za całokształt pracy aktorskiej, w szczególności za role Galileusza w Życiu Galileusza, Marco w Widoku z mostu i Daubmanna w Przygodzie z Vaterlandem w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1963);
• Nagroda na IV Wrocławskim Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych za rolę Daubmanna w spektaklu Przygoda z Vaterlandem Leona Kruczkowskiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1963)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za całokształt osiągnięć w pracy artystycznej i pedagogicznej (1966).

Przypisy

Bibliografia

• Eugeniusz Fulde w bazie filmpolski.pl
• Eugeniusz Fulde w bazie Filmweb
• Eugeniusz Fulde, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-10] .

Linki zewnętrzne

• Eugeniusz Fulde w bazie IMDb (ang.)
• Eugeniusz Fulde w bazie Filmweb
• Eugeniusz Fulde w bazie filmpolski.pl
• Eugeniusz Fulde, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
• Eugeniusz Fulde na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”