Eugeniusz Iwanicki
Data i miejsce urodzenia | 18 września 1933 Domaradzkie k. Nieświeża |
---|---|
Data śmierci | 10 grudnia 2020[1] |
Narodowość | polska |
Język | polski |
Eugeniusz Iwanicki (ur. 18 września 1933 w Domaradzkiem k. Nieświeża, zm. 10 grudnia 2020) – polski pisarz i dziennikarz.
Życiorys
Okres II wojny światowej spędził z matką i siostrą Haliną w Kazachstanie. Jego ojca Pawła Iwanickiego aresztowano już 18.09.1939 r. i skazano na 10 lat łagrów na Wyspach Sołowieckich. Jesienią 1941 r. został zwolniony i dołączył do rodziny w Kazachstanie[2]. W 1946 rodzina wróciła do Polski w ramach repatriacji i osiedliła się w Łasku. W Polsce Eugeniusz Iwanicki musiał ponownie uczyć się języka polskiego.
Debiutował w 1957 na łamach „Poglądów”. Należał do zespołu redakcyjnego „Odgłosów”. Był współzałożycielem grupy poetyckiej „Grabia 59”.
Twórczość
- Zmowa obojętnych – 1969
- Powódź w dolinie psów – 1970 (zbiór opowiadań)
- Łask – 1970 (przewodnik turystyczny)
- Powrót żurawi – 1971
- Dzień pierwszy i następny – 1972
- Deszczowy sezon – 1973
- Labirynt – 1978
- Więcej niż przyjaźń – 1980
- Miałem dobrego pana – 1980
- Wyprawa po białe runo – 1982
- Anegdoty o przesławnym mieście Łasku – 1982
- Władca zielonych ogrodów – 1984
- Klasztor dla ateistów albo rozważania Pana T. – 1984
- Podróż do krainy motyli – 1986 (dla dzieci)
- Kubuś i słowik – 1986 (dla dzieci)
- Wróg towarzysza Stalina. Wspomnienia z Kazachstanu 1940–1946 Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1990, ISBN 83-85063-03-X – 1990
- Proces szatana? – Wydawnictwo Łódzkie 1990
- Kat i ofiara, czyli porachunki mafii – 1991
- Nokturny jesienne – 1998
- Mój Łask 1946 – 2004
Przypisy
- ↑ Zmarł dziennikarz i pisarz Eugeniusz Iwanicki (pol.). lask.pl. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ Wróg towarzysza Stalina. Wspomnienia z Kazachstanu 1940–1946, Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1990, ISBN 83-85063-03-X Str. 9 i 39