Eugeniusz Kordzik
pułkownik dyplomowany saperów | |
Data urodzenia | 25 września 1890 |
---|---|
Data śmierci | ? |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca pułku |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Eugeniusz Klemens Kordzik (ur. 25 września 1890, zm. ?) – pułkownik dyplomowany saperów Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 25 września 1890. W latach 1911–192 pełnił służbę w batalionie pionierów nr 11 w Przemyślu[1]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach, a w latach 1914–1918 walczył na frontach I wojny światowej. W latach 1912–1917 jego oddziałem macierzystym był batalion saperów nr 11 we Lwowie[2][3][4][5], a w następnym roku batalion saperów nr 57[6]. W czasie służby w c. i k. armii awansował na kolejne na stopnie w korpusie oficerów piechoty: podporucznika (1 września 1911)[7], porucznika (1 sierpnia 1914)[8][9] i kapitana (1 listopada 1917)[10].
W 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana[11]. Uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej i wojnie polsko-bolszewickiej. Służył w Dowództwie Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego na stanowisku szefa Oddziału I[12]. 30 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w Korpusie Inżynierii i Saperów, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[13].
9 maja 1921 roku został przydzielony z dowództwa 6 Armii do Inspektoratu Armii Nr V na stanowisko 1 referenta[14][15]. W tym samym roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza I Kursu Doszkolenia 1921–1922. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 35. lokatą w korpusie inżynierii i saperów[16]. 8 czerwca został wcielony do 4 pułku saperów, jako oddziału macierzystego[17]. Z dniem 16 września 1922 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu pełnych kwalifikacji do pełnienia służby na stanowiskach Sztabu Generalnego, został ponownie przydzielony do Inspektoratu Armii Nr V[18]. W 1923 zajmował w inspektoracie stanowisko I referenta[19], a w listopadzie 1924 został przesunięty na stanowisko referenta fortyfikacji[20][21]. W następnym roku pełnił służbę w Biurze Ścisłej Rady Wojennej na stanowisku szefa wydziału[22]. W maju 1927 roku został przeniesiony z Oddziału III Sztabu Generalnego do 1 pułku saperów w Modlinie na stanowisko dowódcy pułku[23][24]. 1 stycznia 1928 roku został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 2. lokatą w korpusie inżynierii i saperów[25]. W kwietniu 1929 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przeniesiony do dyspozycji szefa Sztabu Głównego[26]. W czerwcu 1930 roku został oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[27], a z dniem 30 kwietnia 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku[28].
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[29].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)[6]
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej dwukrotnie (Austro-Węgry)[6]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[6]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[6]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (Austro-Węgry)[6]
Przypisy
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 1061.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 1121.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 948.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 847.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 1151.
- ↑ a b c d e f Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1467.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 269.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 94.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 98.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 136.
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 53.
- ↑ Semper Fidelis. Obrona Lwowa w obrazach współczesnych. Lwów / Warszawa: Straż Mogił Polskich Bohaterów / Oficyna Wydawnicza Volumen, 1930 / 1990, s. Tab. 172.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, s. 689.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 23 lipca 1921 roku, s. 1232.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 8, 701.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 228.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, s. 399.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 16 września 1922 roku, s. 721.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 74, 890, 905.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 120 z 12 listopada 1924 roku, s. 672.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 40, 804, 828.
- ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 8.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 128.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 569, 890.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 2 stycznia 1928 roku, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 124.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 201.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 18 kwietnia 1931 roku, s. 178.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 349, 852.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Lista oficerów Sztabu Generalnego (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku). Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1926.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Baretka Signum laudis
Eugeniusz Kordzik
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).