Eugeniusz Lewacki
| Data i miejsce urodzenia | 24 stycznia 1926 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Pozycja | Napastnik |
| Informacje klubowe | |
| Klub | KTH Krynica, Gwardia Bydgoszcz |
| Numer w klubie | 3 |
| Odznaczenia | |
 | |
Eugeniusz Stanisław Lewacki (ur. 24 stycznia 1926 w Krakowie) – polski hokeista na lodzie i trener, dwukrotny olimpijczyk.
Życiorys
Jest drugim dzieckiem Adama i Karoliny z domu Ptak. W związku z zawodem jego ojca Adama (był malarzem) rodzina przenosiła się z miasta do miasta aż w końcu osiadła w Krynicy. Tam młody Eugeniusz zaraził się hokejem, oglądając m.in. zawody mistrzostw świata w hokeju na lodzie w 1931. W młodości dał się poznać ze wszechstronnych utalentowań – jeździł na nartach (zjazd i skoki), grał w piłkę nożną, siatkową i w hokeja – w drużynie KTH Krynica.
W okresie II wojny światowej pracował w miejscowej piekarni, po wojnie ponownie zajął się hokejem, współtworząc atak KTH i reprezentacji: Csorich, Jeżak, Lewacki. W swojej karierze wystąpił na zimowych igrzyskach olimpijskich w St. Moritz 1948 i Oslo 1952 oraz na mistrzostwach świata w RFN w 1955. W 1956 zdobył brązowy medal akademickich mistrzostw świata. W KTH występował w latach 1947–1953, 1956–1957, zdobywając wraz z tą drużyną mistrzostwo Polski w 1950 i trzykrotnie wicemistrzostwo w latach 1949, 1951, 1953. Grał również w Gwardii Bydgoszcz w latach 1954–1955, z którą zdobył dwukrotnie wicemistrzostwo Polski. W swojej karierze reprezentacyjnej zdobył 26 bramek w 47 spotkaniach. Koledzy z drużyny oraz dziennikarze określali go mianem „Króla dobitek”.
Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem, a także taksówkarzem w Krynicy, jeżdżąc z numerem bocznym 1.
Był żonaty z Genowefą z domu Baran, ma dwójkę dzieci: Marka (ur. 1950) i Urszulę (ur. 1952).
W 2004 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]
Przypisy
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 36, poz. 635 – poz. 43
Bibliografia
- Polski Komitet Olimpijski: Eugeniusz Lewacki – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2015-02-20]. (pol.).
- Biografia na stronie PZHL. pzhl.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-03)].
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).