Eugeniusz Lubomirski (1825–1911)

Eugeniusz Adolf Lubomirski

Szreniawa bez Krzyża
Rodzina	Lubomirscy
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1825 Dubrowna
Data i miejsce śmierci	15 września 1911 Kruszyna
Ojciec	Eugeniusz Lubomirski
Matka	Maria Czacka
Żona	Krystyna Lubomirska Róża Zamoyska
Dzieci	Stefan Lubomirski Władysław Lubomirski Konstanty Eugeniusz Stanisław Sebastian Lubomirski Róża Zofia Krystyna Maria

Eugeniusz Adolf Lubomirski, książę (ur. 17 czerwca 1825 w Dubrownej, zm. 15 września 1911 w Kruszynie) – działacz polityczny i gospodarczy, kolekcjoner dzieł sztuki i bibliofil.

Syn Eugeniusza i Marii Czackiej, brat: Jana Tadeusza i Władysława Emanuela. Pierwszą jego żoną została Krystyna Lubomirska, którą poślubił 4 maja 1850 w Warszawie. Po raz drugi ożenił się 5 czerwca 1859 – z Różą Zamoyską. Para doczekała się sześciorga dzieci: czterech synów (Władysława, Stanisława Sebastiana, Stefana i Konstantego Eugeniusza) oraz dwóch córek: Róży Zofii wydanej za Artura Władysława Potockiego oraz Krystyny Marii, żony Władysława Tyszkiewicza^[1].

Właściciel majątków: Dubrowna, Uchanie i Kruszyna. W Kruszynie osiedlił się w 1862. W pałacu przez 49 lat zgromadził pokaźną kolekcję dzieł stuki i bibliotekę. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na miejscowym cmentarzu^[2][3] odnowionym staraniem spadkobierców w 2004.

Przypisy