Eugeniusz Molczyk

Eugeniusz Molczyk
Ilustracja
generał broni generał broni
Data i miejsce urodzenia

1 października 1925
Gostyń

Data i miejsce śmierci

31 maja 2007
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1943–1988

Siły zbrojne

KURICA.png Armia Berlinga
Orzeł LWP.jpg ludowe Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Walecznych (1943–1989) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Medal „Za udział w walkach o Berlin” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Komisji Edukacji Narodowej Złota Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Złoty Medal Za Zasługi dla LOK Złota Odznaka „Za Zasługi dla Obrony Cywilnej” Złota Odznaka im. Janka Krasickiego Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego Order Lenina Order Przyjaźni Narodów Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal „Za umacnianie braterstwa broni” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwadzieścia lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „30 lat zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdzieści lat zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” 60 years saf rib.png
Gen. Eugeniusz Molczyk wręcza nagrodę dowódcy 6 pułku lotnictwa myśliwsko-szturmowego ppłk. pil. Leopoldowi Szargutowi za zajęcie 1-ego miejsca w Centralnych Taktyczno-Bojowych Zawodach Rozpoznania Powietrznego, lipiec 1973
Grób Eugeniusza Molczyka i jego żony Aleksandry na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Eugeniusz Longin Molczyk (ur. 1 października 1925 w Gostyniu, zm. 31 maja 2007 w Warszawie) – generał broni Wojska Polskiego, I zastępca szefa Sztabu Generalnego WP (1968–1971), Główny Inspektor Szkolenia WP, wiceminister obrony narodowej PRL (1972–1986), dowódca Frontu Polskiego na czas wojny, zastępca naczelnego dowódcy Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron Układu Warszawskiego (1972–1984).

Życiorys

Syn Józefa, podoficera zawodowego WP i Władysławy z Pawlickich. Po agresji radzieckiej na Polskę wraz z rodziną wywieziony do Kraju Ałtajskiego[1].

W sierpniu 1943 wstąpił do Wojska Polskiego i został przydzielony do 4 pp. W maju 1944 ukończył szkołę podoficerską przy 3 Dywizji Piechoty. Następnie został skierowany do Szkoły Oficerskiej Czołgów im. Aleksandra I. Liziukowa w Saratowie, którą ukończył z wyróżnieniem. W grudniu 1944 rozpoczął służbę 2 Brygadzie Pancernej jako dowódca plutonu, a później kompanii czołgów średnich. Brał udział w walkach nad Nysą, pod Budziszynem, Dreznem i czeskim Mielnikiem. Według materiałów zgromadzonych przez IPN był tajnym współpracownikiem Informacji Wojskowej pod pseudonim „Dąbrowski”. Został zwerbowany w 1945 podczas służby w brygadzie pancernej.

Od kwietnia 1945 do lutego 1946 był dowódcą kompanii czołgów średnich. W latach 1946–1951 był słuchaczem Akademii Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych im. Józefa Stalina w Moskwie. Po jej ukończeniu, został szefem sztabu 1 Warszawskiego pułku czołgów w Elblągu. W tym samym roku powierzono mu dowództwo tego pułku. W następnym roku awansował na stanowisko szefa sztabu 16 Kaszubskiej Dywizji Zmechanizowanej w Elblągu. W okresie stalinowskim wstawiał się za żołnierzami, którym groziły represje[2]. W 1953 objął dowództwo 20 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinku. Dwa lata później został przeniesiony na stanowisko dowódcy 8 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej w Koszalinie. W październiku tego samego roku został dowódcą 1 Korpusu Pancernego w Gdańsku-Wrzeszczu. W 1956 roku, po rozformowaniu korpusu, powrócił na krótko do Koszalina na stanowisko dowódcy 8 DZ. Jeszcze tego samego roku wyznaczony został na stanowisko komendanta Fakultetu Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych Akademii Sztabu Generalnego WP im. gen. Karola Świerczewskiego w Rembertowie. W 1957 roku został przeniesiony, w ramach akademii, na stanowisko komendanta fakultetu ogólnowojskowego. W 1959 roku objął dowództwo 16 Kaszubskiej Dywizji Pancernej w Elblągu. Na tym stanowisku, w 1960 roku, na mocy uchwały Rady Państwa PRL awansował na generała brygady. Miał wówczas trzydzieści pięć lat. W 1962 roku został szefem sztabu-zastępcą dowódcy Ślaskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. 15 stycznia 1964 roku został dowódcą ŚOW. W 1966 roku awansował na generała dywizji. 10 kwietnia 1968 roku przekazał obowiązki gen. bryg. Florianowi Siwickiemu, a sam objął stanowisko I zastępcy szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W 1971 roku został Głównym Inspektorem Szkolenia Wojska Polskiego, a w 1972 wiceministrem obrony narodowej. Obie funkcje sprawował nieprzerwanie przez 14 lat. W latach 1972–1984 był równolegle zastępcą naczelnego dowódcy Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron Układu Warszawskiego. Piastował także funkcję przewodniczącego Rady Wychowania Fizycznego, Sportu i Turystyki MON.

W 1981 wszedł w skład Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON), która administrowała krajem w okresie stanu wojennego. W lutym 1986 odwołany ze wszystkich stanowisk. Do czasu przeniesienia w stan spoczynku (18 marca 1988) pozostawał w dyspozycji Ministerstwa Obrony Narodowej.

W latach 1971–1986 zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR. W 1974 r. powołany w skład Rady Naczelnej ZBoWiD.

Z ujawnionych w grudniu 2008 raportów płk. Ryszarda Kuklińskiego dla CIA wynika, że w okresie kryzysu władzy komunistycznej w Polsce w latach 1980–1981 Eugeniusz Molczyk reprezentował opcję nastawioną na siłowe starcie z „Solidarnością”[3].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera FII-3-8)[4].

Życie prywatne

Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Aleksandrą z domu Blinową (1925-2008), jeden syn[5].

Awanse generalskie

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-12-16].
  2. Zygmunt Maguza "Żołnierskie losy wołyniaka" IPN 2018, ISBN 978-83-8098-387-8, str. 200
  3. Teresa Torańska, Jaruzelski: Nie chciał, ale musiał, „Gazeta Wyborcza”, 15 grudnia 2008 [dostęp 2019-03-10].
  4. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  5. Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. III: M-S, Toruń 2010, s. 19

Bibliografia

  • Henryk Piotr Kosk, Lidia Kosk: Generalicja polska, t. II. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2001.
  • Janusz Królikowski: Generałowie i Admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2010. ISBN 978-83-7611-713-3.
  • Lidia Bacela: Kto jest kim w Polsce 1984: informator biograficzny. Polska Agencja Interpress, 1984. ISBN 83-223-2073-6.
  • Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944-1991. Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991. PWN, 1991. ISBN 978-83-01-10386-6.
  • K. Górski (red.), O stanie wojennym w Sejmowej Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej: sprawozdanie Komisji i wniosek mniejszości, wraz z ekspertyzami i opiniami historyków, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1997.
  • Pożegnanie wiceministra ON, Głównego Inspektora Szkolenia, gen. broni Eugeniusza Molczyka umieszczone w „Żołnierzu Wolności” z 27 lutego 1986.
  • Dane o odznaczeniach na podstawie kroniki w kwartalniku „Wojskowy Przegląd Historyczny” (1960-1989).

Media użyte na tej stronie

POL Order Sztandaru Pracy 1 klasy BAR.svg
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
POL Order Krzyża Grunwaldu 3 Klasy BAR.svg
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
POL Medal 30-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej
POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
POL Złota Odznaka im. Janka Krasickiego BAR.png
Baretka Złotej Odznaki im. Janka Krasickiego
POL Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego BAR.png
Baretka Odznaki 1000-lecia Państwa Polskiego
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Eugeniusz Molczyk grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Eugeniusza Molczyka na Wojskowych Powązkach
30 years of victory rib.png

Ribbon bar for the Soviet Award "30 Years of Victory"

Source: Drawn by User:Zscout370
SU Medal For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941-1945 ribbon.svg
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
20 years of victory rib.png
Ribbon bar for the Soviet medal "20 Years of Victory"
Generał E. Molczyk wręcza puchar.jpg
Gen. Eugeniusz Molczyk wręcza nagrodę dowódcy 6 plmsz za zajęcie 1-ego miesjca w Centralnych Taktyczno-Bojowych Zawodach Rozpoznania Powiterznego, lipiec 1973
SU Medal For Strengthening of Brotherhood in Arms ribbon.svg
Ribbon bar of the ‎Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms". The Soviet Union (USSR).
40 years of victory rib.png

Ribbon bar for the Soviet medal "40 Years of Victory"

Source: Drawn by User:Zscout370
POL Za udział w walkach o Berlin BAR.svg
Baretka: Medal za udział w walkach o Berlin
POL Złoty Medal Za Zasługi dla Obrony Cywilnej BAR.png
Baretaka Złotego Medau "Za Zasługi dla Obrony Cywilnej"
KURICA.png
Orzeł tzw. wzór 43 (piastowski) noszony m.in. na czapkach przez żołnierzy 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Popularnie nazywany przez żołnierzy kuricą, kurą czy też wroną.
SU Medal For the Capture of Berlin ribbon.svg
Ribbon bar of the ‎Medal "For the Capture of Berlin". The Soviet Union (USSR).
POL Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Złota Odznaka Za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego.png
Baretka Złotej Odznaki "Za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego"
POL Zloty Medal Za Zaslugi dla LOK BAR.png
Baretka Złotego Medalu "Za zasługi dla LOK"
POL Medal Zwycięstwa i Wolności BAR.svg
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
POL Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
POL Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały
POL Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Gen. Eugeniusz Molczyk.jpg
PL general Eugeniusz Molczyk (1925-2007), deputy minister of defence (1972-1986)