Eugeniusz Orłowski
 tytularny generał brygady | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1880-1921 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Eugeniusz Orłowski (ur. 10 grudnia 1864 w Wilnie, zm. 22 lipca 1929 w Warszawie) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 10 grudnia 1864 w Wilnie, w rodzinie Konstantego i Amelli von Bohl[1]. Od czerwca 1918, w stopniu generała, służył w armii Aleksandra Kołczaka, a od 10 października 1919 w Wojsku Polskim na Syberii[1]. Od 7 stycznia 1920 do 13 kwietnia 1921 przebywał w bolszewickiej niewoli[1].
Po powrocie z niewoli został przyjęty do Wojska Polskiego. 1 stycznia 1922 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu pułkownika piechoty.
26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała brygady[2]. Na emeryturze mieszkał w Wilnie[3][4]. Zmarł 22 lipca 1929 w Warszawie[5].
Eugeniusz Orłowski był żonaty z Marią z Wojtkiewiczów, z którą miał jedno dziecko[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Stawecki 1994 ↓, s. 236.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 739.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1576.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 882.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930 roku, s. 38.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).