Eugeniusz Romański
 kapitan | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1918 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | Batalion „Zośka” |
| Stanowiska | z-ca d-cy plutonu pancernego batalionu Zośka |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _3r_BAR.svg){kind=small} | |
Eugeniusz Romański ps. Rawicz (ur. 30 grudnia 1918 w Iwanowie w Rosji[1], zm. 16 września 1944 w Warszawie) – kapitan Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
W powstaniu warszawskim walczył ze swoim oddziałem na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Był zastępcą dowódcy walczącego na Woli plutonu pancernego „Wacek” w batalionie „Zośka”, porucznika Wacława Micuty. Dowodził przejściowo oboma zdobytymi przez powstańców 2 sierpnia 1944 czołgami PzKpfw V Panther – czołgiem „Magda” podczas ataku na szpital św. Zofii 4 sierpnia, następnie drugim czołgiem. 11 sierpnia 1944 Polacy musieli porzucić uszkodzone czołgi i ewakuować się na Stare Miasto, gdzie przeszedł także Eugeniusz Romański. Poległ 16 września na Czerniakowie, w rejonie ul. Okrąg 2. Miał 26 lat.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari (pośmiertnie) i trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A20-5-11)[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany trzykrotnie.
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Zuska (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Kryż nad grobem Eugeniusza Romańskiego, Powązki wojskowych w Warszawie (fot Zu)