Eulogiusz (Georgijew)

Eulogiusz

Spiridon Georgijew
Metropolita sliweński
Biskup Eulogiusz pierwszy z lewej
Kraj działania	Bułgaria
Data i miejsce urodzenia	3 marca 1890 Wraca
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1947 Sliwen
Biskup smolański
Okres sprawowania	1931–1939
Metropolita sliweński
Okres sprawowania	1939–1947
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Bułgarski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Metropolia sliweńska
Śluby zakonne	28 października 1916
Diakonat	29 października 1916
Prezbiterat	9 sierpnia 1919
Chirotonia biskupia	13 grudnia 1931

Eulogiusz, imię świeckie Spiridon Antonow Georgijew (ur. 3 marca 1890 we Wracy, zm. 5 kwietnia 1947 w Sliwenie) – bułgarski biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem kapłana prawosławnego. W 1909 ukończył naukę w seminarium duchownym w Sofii. W ciągu kolejnych dwóch lat pracował w kancelarii Synod Egzarchatu Bułgarskiego. W latach 1911–1916 studiował teologię na Uniwersytecie w Czerniowcach. Z powodu wybuchu I wojny światowej musiał przerwać edukację i wrócić do Bułgarii, gdzie od września 1914 do sierpnia 1915 nauczał w szkole dla duchowieństwa przy Monasterze Baczkowskim^[1].

28 października 1916 złożył wieczyste śluby mnisze w cerkwi św. Mikołaja w Sofii. Następnego dnia został wyświęcony na hierodiakona^[1]. Przez rok wykładał w seminarium duchownym w Płowdiwie, następnie służył w metropolii wraczańskiej w charakterze eparchialnego kaznodziei, a następnie także sekretarza metropolity wraczańskiego Klemensa. Święcenia kapłańskie przyjął 9 sierpnia 1919^[1]. Siedem dni później został protosynglem metropolii wraczańskiej i pozostawał nim do 1930. W 1921 otrzymał godność archimandryty^[1].

Metropolię wraczańską opuścił, by w 1930 objąć stanowisko rektora seminarium duchownego w Płowdiwie. 13 grudnia 1931, pozostając rektorem seminarium, przyjął chirotonię biskupią z tytułem biskupa smolańskiego. Ceremonia miała miejsce w soborze św. Aleksandra Newskiego w Sofii. W latach 1936–1938 był rektorem seminarium duchownego w Sofii, a następnie przez rok sekretarzem Synodu Egzarchatu Bułgarskiego^[1].

W styczniu 1939 rozpoczął służbę duszpasterską w metropolii sliweńskiej jako biskup pomocniczy. W czerwcu tego samego roku, trzy miesiące po śmierci metropolity sliweńskiego Hilariona, został wybrany na jego następcę i w roku następnym intronizowany. Sprawował urząd do śmierci w 1947^[1].

Przypisy