Eunectes

Eunectes[1]
Wagler, 1830[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – anakonda zielona (E. murinus)
Systematyka
Domenaeukarionty
Królestwozwierzęta
Typstrunowce
Podtypkręgowce
Gromadazauropsydy
Podgromadadiapsydy
Rządłuskonośne
Podrządwęże
InfrarządAlethinophidia
NadrodzinaBooidea
Rodzinadusicielowate
Podrodzinaboa
RodzajEunectes
Typ nomenklatoryczny

Boa murina Linnaeus, 1758

Gatunki
  • E. beniensis
  • E. deschauenseei
  • E. murinus
  • E. notaeus
Zasięg występowania
Mapa występowania

Eunectesrodzaj węża z podrodziny boa (Boinae) w rodzinie dusicielowatych (Boidae), zamieszkujących bagna, mokradła i rzeki w gęstych lasach tropikalnych Ameryki Południowej. Węże ziemnowodne.

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Kolumbii, Wenezueli, na Trynidadzie, w Ekwadorze, Boliwii, Brazylii, Gujanie Francuskiej, Gujanie, Peru, Paragwaju, Urugwaju i Argentynie[3].

Charakterystyka i ekologia

Anakonda zielona różni się od boa pyskiem pokrytym tarczkami, a nie łuską. Kolor jest zwykle oliwkowo-brązowy, z dużymi owalnymi plamami w czarnym kolorze ułożonymi w dwóch rzędach wzdłuż grzbietu.

Anakondy żyją przede wszystkim w wodzie (ze względu na masę i ziemnowodny tryb życia bardzo rzadko wchodzą na drzewa), żywiąc się ssakami (m.in. tapiry, dziki, kapibary, jelenie – atakowane przez duże osobniki anakondy zielonej, gryzonie, niekiedy nawet jaguary), gadami (kajmany), rybami i ptakami, polując zazwyczaj w nocy. Jak inne dusiciele są w stanie połknąć ofiarę znacznie szerszą od swojego ciała, co jest możliwe dzięki rozciągnięciu szczęk. Trawienie jest bardzo powolne – po posiłku wąż trawi większą ofiarę przez wiele dni, a potem może pościć przez szereg tygodni lub miesięcy. Zanotowany rekord postu, w przypadku anakondy znajdującej się w niewoli, wynosi 2 lata. Młode żywią się myszami, szczurami, żabami, rybami i ptakami.

Polująca anakonda leży zanurzona w wodzie, wystawiając czubek głowy i czekając na ofiarę, którą dusi swoimi splotami. Ze względu na rozmiary anakonda zielona jest w stanie zabić i połknąć człowieka (szczególnie dziecko), ale przypadki takie są niezwykle rzadkie. Znacznie bardziej prawdopodobne jest bolesne ugryzienie, które można porównać do ugryzienia dużego psa.

Jak wszystkie boa, anakondy są żyworodne – rodzą żywe młode, od 10 do 50 sztuk (stwierdzono jednak mioty liczące 100 młodych) o długości średnio 75 cm i wadze 250 g, które są samodzielne od chwili urodzenia i opuszczają legowisko już po kilku godzinach. Młode anakondy padają ofiarą kajmanów i piranii, wskutek czego przeżywa zwykle nie więcej niż kilka procent osobników. Wąż osiąga dojrzałość płciową w wieku 3–4 lat, a dożywa nawet 30 lat.

Anakondy są znane z kapryśnego usposobienia, zaś ich duże rozmiary i szczególne wymagania czynią je znacznie mniej popularnymi zwierzętami hodowlanymi niż inne gatunki boa. Ze względu na zagrożenie wyginięciem, wiele krajów zabrania handlu anakondami, a niektóre zezwalają jedynie na ograniczoną ilościowo sprzedaż do ogrodów zoologicznych. Głównym zagrożeniem dla anakond jest człowiek, zabijający węże ze strachu, a także zniszczenie środowiska, które ogranicza ich habitat.

Systematyka

Etymologia

Eunectes: gr. ευ eu „dobry”; νηκτης nēktēs „pływak”, od νηχω nēkhō „pływać”[2].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:

  • Eunectes murinusanakonda zielona, zamieszkująca dorzecza Amazonki i Orinoko, która może osiągać do 7 m długości[4], aczkolwiek dominują znacznie mniejsze osobniki, średnio 450–550 cm. Choć większe rozmiary osiąga pyton siatkowy, anakondy są znacznie cięższe i mogą osiągać nawet 250 kg wagi (jest to możliwe dzięki wodnemu środowisku – anakonda potrafi pływać z szybkością 20 km/godz. i trwać w zanurzeniu 20 minut), przy średnicy 30 cm – samice są wyraźnie większe od samców.
  • Eunectes notaeusanakonda żółta, zamieszkująca tereny północnej Argentyny i Paragwaju.
  • Eunectes deschauenseeianakonda ciemna, występująca w Brazylii
  • Eunectes beniensisanakonda boliwijska, znaleziona w Boliwii, opisana w 2002.

Zobacz też

  • Sucuriju gigante

Przypisy

  1. Eunectes, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 167. (niem.)
  3. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Eunectes (ang.). The Reptile Database. [dostęp 2019-03-10].
  4. J.J. Head, J.I. Bloch, A.K. Hastings, J.R. Bourque, E.A. Cadena, F.A. Herrera, P.D. Polly & C.A. Jaramillo. Giant boid snake from the Palaeocene neotropics reveals hotter past equatorial temperatures. „Nature”. 457, s. 715–717, 2009. DOI: 10.1038/nature07671 (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Redirect arrow without text.svg
Redirect arrow, to be used in redirected articles in Wikipedias written from left to right. Without text.
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Eunectes murinus.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Anaconda Range.jpg
Autor: Bubblesorg, Licencja: CC BY-SA 4.0
Range of Eunectes